Pochodzenie

Urodzony 01.03.1896 roku w Piechcinie powiat Szubin. Syn Józefy i Marcina Wróblewskich.

Edukacja

Ukończył szkłołę powszechną posiadając wykształcenie podstwaowe oraz szkoły dokształcające zwiazane ze stolarstwem.

W wieku 18 lat został powołany do niemieckiego wojska cesarza Wilhelma II, a rok pózniej został skierowany do wojska.

Etapy działalności

W 1915 – 1918 brał udział w I wojnie siwtowejna froncie w Rosji, walczył także na frontach Belgii i Francji. Brał udział w bitwie pod Verdun.po zakończeniu działań wojennych powrócił do rodzinnego Piechcina.

Etap pierwszy Powstanie Wielkopolskie

W styczniu 1919 roku jako ochotnik przystąpił do Powstania Wielkopolskiego. Wstąpił do kompanii w Barcinie, w której służył w stopniu plutonowego.Podczas Powstania Wielkopolskiego wraz z Kompanią Barcińską walczył pod Rymarzewem, wyzwalał Szubin, Kcynię i Wągrowiec a także Budzyń. Walcząc w szeregach Kampanii Barcińskiej brał udział w walce na froncie budzyńskim, walczyło wyzwolenie Radwanek oraz Chodzieży.

Etap drugi wojna polsko – bolszewicka.

Po zwycięstwie Powstania Wielkopolskiego zostaje wcielony do 58 pułku Strzelców Wielkopolskich, z którym walczył w wojnie polsko – bolszewickiej. Brał udział w walkach pod Radzyminem. Za bohaterska postwę odznaczony Krzyżem Walecznych.Po powrocie z wojny polsko – bolszewickiej w Budzuniu poznał swoją przyszłą żonę Jadwigę Korzyńską, z którą ożenił się w dniu 22 poździernika 1922 roku.

Etap trzeci okres międzywojenny

20 sierpnia 1923 roku współzałożyłw w Budzyniu Towarzystwo Powstańców i Wojaków, w którym pełnił funkcje prezesa. na krótko przed wybuchem II wojny światowej został powołany przez strostę powiatu na Komendanta Obrony Narodowej w Budzyniu.

Etap czwarty okres II wojny światowej

Za organizowanie obrony Budzynia oraz aktywny udział w Powstaniu Wielkopolskim został aresztowany przez miejscowych Niemców i skazany na śmierć. Szczęśliwie ocalały zostaje wraz z całą rodziną – żoną i dziećmi wysiedlony do Generalnej Guberni. Przebywał w miejscowości Ostrówka powiat Węgrów, otrzymał tam pracę w faryce maszyn w Ostrówku. Podczas pobytu w GG wstąpił do tajnej organizacji Zwiazek Walki Zbrojnej, a później Armi Krajowej, w której był odpowiedzialny za korlportarz ulotek.

Pracując w charakterze szkolarza na teranie hitlerowskiego obozu jenieckiego dla żołnierzy Armii Czerwonej wywiózł czterech jeńców. Ponadto robił zdjęcia przedstawiajace życie jeńców w barakach. Negatywy przekazał do Armii Krajowej jako dowody zbrodni hitlerowskiej.

Etap piaty czasy powojenne

Po powrocie do Budzynia w marcu 1945 roku otworzył zakład stolarski i nadal działał społecznie. Po reaktywacji Towarzystwa Powstańców i Wojaków włączył sie aktywnie do jego prac. Do końca życia pozostał atywny społecznie.

Zmarł po cieżkiej chorobie 9 maja 1975 roku.

Za asługi na polu walki o wolność został odznaczony: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Powstańców Wielkopolskich, Krzyżm Walecznych, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotym Krzyżem Zasługi ponadto został mianowany na stopień podporucznika Wojska Polskiego.

Znaczenie postaci

Józef Wróblewski przez całe był wielkim patriotą. Gotów był oddać swoje życie dla obrony ojczyzny i ratowania drugiego człowieka. Wychował swoje dzieci przekazując im te wartości jako wartości fundamentalne. Stawał bezinteresownie w obronie prawdy i wiary. Jest przykładem postaci godnej do naśladowania.