Pochodzenie

Urodził się 3 września 1941 roku w Tursku – obecnie to gmina Gołuchów, powiat Pleszew, województwo wielkopolskie. Ojciec był wojskowym, zarządzał również okolicznymi młynami. Matka z domu Cugier zajmowała się domem i wychowywała , oprócz Henryka, jeszcze dwójkę dzieci.

Dzieciństwo

Większość młodych lat spędził w Krotoszynie (od 1945 r.) – obecnie siedziba gminy i powiatu, województwo wielkopolskie.

Edukacja i młodość

W Krotoszynie skończył szkołę podstawową i Liceum Ogólnokształcące im. Hugo Kołłątaja. W 1959 roku zaczął studiować polonistykę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Studia z tytułem magistra polonistyki ukończył w 1964 roku.

W tym samym roku przenosi się do Trzcianki, z którą zwiąże się już prawie do końca życia. Tam też, po trzech latach, poślubia Helgę Urszulę Świderek. Tak jak nasz bohater, p. Urszula (używała drugiego imienia), była z wykształcenia pedagogiem i przez całe praktycznie zawodowe życie pracowała w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych (wcześniej Zespół Szkół Zawodowych) w Trzciance, jako nauczyciel matematyki i pedagog szkolny. Małżeństwo p. Henryka i p. Urszuli doczekało się dwójki synów: Przemysława (ur. w 1968 r.), z zawodu informatyka i Radosława (ur. w 1973) – ekonomistę.

Kariera zawodowa

Pierwszy etap kariery zawodowej

1 lipca 1964 roku rozpoczął pracę w Prezydium Powiatowej Radzie Narodowej w Trzciance w Wydziale Oświaty i Kultury. Był tam zatrudniony jako instruktor, potem inspektor i wizytator. Jednocześnie w latach 1964 – 1973 był nauczycielem języka polskiego w Zespole Szkół Zawodowych im. Henryka Sienkiewicza w Trzciance.

Drugi etap kariery zawodowej

W latach 1973 – 1981 był naczelnikiem Miasta i Gminy Trzcianka. Była to funkcja odpowiadająca dzisiejszemu urzędowi burmistrza lub prezydenta miasta. Jako naczelnik poznał się jako śmiały inwestor. Z jego inicjatywy zbudowana została Szkoła Podstawowa nr 3, rozbudowano osiedla XXV – lecia i J. Słowackiego, poszerzona została baza sportowo – wypoczynkowa. W latach 1982 – 1989 pracował w Urzędzie Wojewódzkim w Pile.

Trzeci etap kariery zawodowej

W roku 1987 powrócił do działalności oświatowej. Pełnił funkcję Inspektora Oświaty i Wychowania w Urzędzie Miejskim w Trzciance, a następnie został dyrektorem Poradni Pedagogiczno – Wychowawczej w Trzciance. Przez wiele lat , do swojej emerytury, pracował jako nauczyciel języka polskiego w Zespole Szkół Technicznych (wcześniej Zespół Szkół Samochodowych) w Trzciance. Został odznaczony Srebrnym (1973 r.) i Złotym Krzyżem Zasługi (1979 r.)

Henryk Rogacki zmarł po długiej i ciężkiej chorobie, 26 czerwca 2013 roku w Poznaniu. Został pochowany na Cmentarzu Miłostowskim.

Znaczenie postaci

Najbardziej ciekawą i interesującą działalnością p. Henryka Rogackiego była jego aktywność na polu kulturalnym, społecznym i regionalnym.

Już jako naczelnik miasta dbał o rozwój kultury w naszym mieście. Często zapraszał artystów na występy do Trzcianki, dbając aby zadowolić różne gusta. Wykorzystując własne osobiste kontakty, zapraszał naukowców i studentów na badania i obozy szkoleniowe w okolicach Trzcianki. Założył i przewodniczył Towarzystwu Miłośników Ziemi Trzcianeckiej, wydającemu publikacje na temat historii i współczesności. Prowadził wtedy (lata osiemdzisiąte ubiegłego wieku) w szkołach trzcianeckich warsztaty dla młodych regionalistów, których „zarażał” swoją pasją na długie lata. Był również działaczem harcerskim oraz aktywnym członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego. Założył i prowadził jako instruktor młodzieżowy kabaret „No to co” . W latach 1992 – 1997 był wydawcą i redaktorem naczelnym „Gazety Trzcianeckiej”. Miała ona szczególnie rozbudowany dział historii regionalnej. Jego największe i popularne dzieło historii regionalnej to „Zarys dziejów Trzcianki” – pozycja napisana razem z Janem Dolatą i Elżbietą Gajdą w 1994 roku.

W tym samym roku związał się na długie lata z Trzcianeckim Towarzystwem Użytkowników Kablowej Sieci Telewizyjnej. Był tam członkiem zarządu, ale przede wszystkim długoletnim redaktorem naczelnym Telewizji Lokalnej. Przez wiele lat w programach „lokalnej” tematyka regionalna odgrywała ważną rolę. W ostatnich miesiącach życia był aktywnym działaczem Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Trzcianeckiej, które tak jak p. Henryk, szczególnie upodobało sobie tematykę historii regionalnej.