Pochodzenie

Władysław Baczyński urodził się 4 kwietnia 1925 roku we wsi Bielawy[link]. Był synem Stanisława Baczyńskiego i Józefy z domu Nitka. Jego ojciec urodził się 24 kwietnia 1891 roku w Łubowie[link], a po ślubie z Józefą zamieszkał w Bielawach. Jego rodzicami byli Wojciech i Rozalia, z domu Cieślewicz. Mama Władysława, Józefa, urodziła się 19 września 1887 roku w Bojanicach[link]. Była córką Antoniny i Tomasza. Miał troje rodzeństwa: dwóch braci – starszego Floriana i młodszego Wojciecha oraz siostrę Martę.

Dzieciństwo i młodość

Mały Władysław ukończył przed II wojną światową trzy klasy powszechnej szkoły podstawowej. W dniu wybuchu wojny miał 14 lat. Jako młody człowiek został zmuszony do pracy na rzecz okupanta. Pracował w gospodarstwie rolnym u folddojcza w Bielawach oraz u innego Niemca we wsi Komorowo. Praca była ciężka, na skutek czego dostał skrzywienia kręgosłupa, co w późniejszym okresie życia rzutowało na jego zdrowie.

LATA POWOJENNE

Po wojnie pracował z rodzicami w gospodarstwie rolnym. Śmierć najstarszego brata zmusiła Władysława do przejęcia gospodarstwa po rodzicach. 17 lipca 1963 roku ożenił się z Reginą Leśną. Państwo Baczyńscy mieli trzy córki – Alinę, Olenę i Rozalię. Najstarsza córka jest pielęgniarką w szpitalu w Gnieźnie[link], druga nauczycielką w Kłecku[link], a trzecia wraz z mężem prowadzi gospodarstwo rolne we wsi Węgorzewo[link]. Władysław Baczyński nauczył swoje dzieci szacunku dla drugiego człowieka, uczciwości, sprawiedliwości i świadomości tego, jak ważna w życiu człowieka jest praca. Córki wspominając ojca stwierdzają: „bardzo nas kochał, ale był wymagający. Miał świadomość zależności między miłością, a kształtowaniem człowieka. Dla nas zawsze był wzorem do naśladowania” Był człowiekiem, który wymagał przede wszystkim od siebie, ale też i od innych. Władysław Baczyński był rolnikiem i prowadził gospodarstwo we wsi Bielawy, gmina Kłecko[link], powiat gnieźnieński[link].

Etapy działalności

Całe swoje życie Władysław Baczyński poświęcił gospodarowaniu na roli oraz działalności na rzecz innych ludzi. Jego pasją była praca społeczna, czytanie książek, szczególnie historycznych oraz słuchanie Radia Wolna Europa. To z nich zapewne czerpał wiedzę na temat świata i wszystkiego co było z nim związane. Potrafił dostrzec, jak ważne jest dbanie o polską wieś i polepszanie warunków życia jej mieszkańców. Hodowla zwierząt, uprawa roli i dbanie o to, aby ziemia dawała jak najlepsze plony, troska o wspólne dobro, jakim jest polska ziemia, to swoisty rodzaj patriotyzmu, który z pewnością dla Władysława Baczyńskiego był bardzo ważny.

Od 1962 roku do 1990 roku był sołtysem Bielaw. Przez niespełna 30 lat sołtysowania, do którego sumiennie się przykładał, udało mu się wiele dobrego zrobić dla wsi. Wszyscy mieszkańcy mogli na niego liczyć, nikomu nie odmawiał pomocy. Najstarsi mieszkańcy Bielaw wspominają go, jako człowieka pracowitego i uczciwego. Za jego kadencji w 1965 roku we wsi założono linie energetyczne. Było to duże osiągnięcie, na ówczesne czasy, mieszkańcy wsi byli pierwszymi w gminie, do których zawitało światło z żarówki elektrycznej.Trzy lata później, czyli w 1968 roku, dzięki staraniom sołtysa, Władysława Baczyńskiego udało się przeprowadzić meliorację pól uprawnych i łąk należących do mieszkańców Bielaw. Dla wszystkich rolników było to niezwykle ważne, ponieważ dzięki temu, mogli osiągać lepsze zbiory i wypasać bydło, na do tej pory podmokłych łąkach. Usilne starania Władysława Baczyńskiego doprowadziły do wybudowania, w 1974 roku, sklepu spożywczego. Pomimo wielu trudności, sprzeciwu niektórych mieszkańców wsi kolejnym osiągnięciem była budowa wodociągu w 1978 roku. Doprowadzenie wody do budynków mieszkalnych i inwentarskich, niezwykle polepszyło życie mieszkańcom i ułatwiło pracę przy hodowli zwierząt. Inną zasługą było przyczynienie się do budowy drogi asfaltowej, w 1980 roku.

Znaczenie postaci

Praca społeczna Władysława Baczyńskiego na rzecz swojej wsi, gminy i województwa poznańskiego była wielokrotnie dostrzegana i doceniana. Za swoją działalność społeczną otrzymał Odznakę Tysiąclecia „Za działalność społeczną w obchodach tysiąclecia państwa polskiego”. Uchwałą Rady Państwa z 10 kwietnia 1967 roku został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[link]. 21 listopada 1977 roku Wojewódzka Rada Narodowa przyznała mu Honorową Odznakę „Za zasługi w rozwoju województwa poznańskiego”. Pomimo otrzymanych odznaczeń, Władysław Baczyński nie spoczął na laurach i pracował dalej, a praca społeczna zawsze była na pierwszym miejscu. Pomoc drugiemu człowiekowi stała się niezwykle ważna, a rozwój polskiej wsi i wdrażanie postępu, punktem przewodnim. Dlatego też uchwałą Rady Państwa z 21 lipca 1979 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[link]. Ministerstwo Rolnictwa, 22 września 1981 roku, przyznało Baczyńskiemu odznakę „Zasłużony pracownik rolnictwa”[link]. 22 lipca 1984r. otrzymał Medal 40-lecia Polski Ludowej[link].

Na uwagę zasługuje fakt, że Władysław Baczyński nie należał nigdy do partii, a swoją działalność w głównej mierze opierał na poczuciu troski o dobro wspólnej, „małej ojczyzny”. Kiedy w naszym kraju nadeszły lata przemian, był współzałożycielem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Rolników Indywidualnych „Solidarność”. W dalszym ciągu oddany był pracy społecznej.

Do końca swojego życia pozostał wierny swoim ideałom: miłości do Ojczyzny- tej dużej, Polski, ale też i tej małej, uczciwości, poczucia sprawiedliwości i poszanowania godności dla każdego człowieka.

OSTATNIE LATA ŻYCIA

W ostatnich latach życia Władysław Baczyński nie był już sołtysem wsi Bielawy, ale nadal starał się służyć pomocą swoim sąsiadom. Zawsze miał czas dla innych i potrafił wspierać ich w trudnych sytuacjach.

Władysław Baczyński zmarł w 20 kwietnia1994 roku. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Dębnicy[link].