Pochodzenie
Renata Różycka (z.d. Wieremiej) urodziła się 28 listopada 1932 roku w Nowej Lisznie (powiat Włodzimierz Wołyński). Pochodziła z rodziny pedagogicznej: dziadek był nauczycielem, babcia guwernantką, mama była nauczycielką. Ojciec w czasie wojny został zamordowany, prawdopodobnie przez Ukraińców.
Dzieciństwo
Jako mała dziewczynka była świadkiem mordów wołyńskich. Po wojnie przyjechała z mamą do Polski, najpierw do Rzeszowa, a później do Wioski. Tam jej mama – Eleonora Wieremiej – objęła posadę kierownika szkoły.
Edukacja
Renata uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego w Wolsztynie, a następnie do Liceum Pedagogicznego w Sulechowie. Ukończyła wyższe studia zawodowe polonistyczne w Poznaniu, oraz Studium Nauczycielskie z rysunku i techniki w Lesznie.
Praca pedagogiczna
Jako pierwszy nakaz pracy dostała w Gubinie (IX-XI.1950r.), tam też otrzymała mieszkanie po Niemcach. Jednak po niedługim czasie poprosiła o przeniesienie i podjęła pracę w Kargowie (XII.1950 – 1951r.) jako instruktorka harcerstwa. Po paru latach wróciła do Wioski, aby pomóc mamie w pracy w szkole (1951 – 1961r.). Po śmierci mamy w zastępstwie kierowała placówką, a później oficjalnie od 1961 roku została kierownikiem szkoły. Dzieci zaczęło przybywać i w szkole zaczęło brakować miejsca. Wtedy to z inicjatywy mieszkańców zawiązał się Komitet Budowy Szkoły. W jego skład weszli następujący mieszkańcy wsi: Józef Różycki – przewodniczący, Leon Lepa – sekretarz, Jan Wilk – skarbnik, oraz członkowie: Brunon Matuszewski, Henryk Fórmaniak, Henryk Frąckowiak, Franciszek Fornalski, Józef Lechniak, Leon Woźny, Franciszek Pajchrowski, Józerf Gracz, Franciszek Rabiega i Renata Różycka.
Budowa nowej szkoły w Wiosce
Do kosztów budowy wieś musiała dołożyć 40% wartości. Pierwsze pieniądze na budowę szkoły (92.000 zł) uzyskane były ze sprzedaży drewna z wyciętego lasku przy starej szkole w Wiosce. 26 października 1965 roku ludność Wioski przystąpiła do wykopywania fundamentów pod nową szkołę, własnym sprzętem i pracą w czynie społecznym. Dzieci wraz z rodzicami chętnie pomagały przez cały rok przy różnych pracach, aby na wrzesień 1966 roku szkoła była gotowa do użytku.
Uroczyste otwarcie NOWEJ SZKOŁY w Wiosce
Otwarcie nowej szkoły odbyło się 11 września 1966 roku. Przecięcia wstęgi dokonał I sekretarz KP PZPR Józef Grzelak. Podczas uroczystości wystąpił chór z Jabłonny z opiekunem Henrykiem Dąbrowskim. Uroczystość urozmaiciły również występy dzieci, które odtańczyły poleczkę, mazurka, krakowiaka i kujawiaka. Ten rok szkolny był też przełomowy, ponieważ pierwszy raz uczniowuie uczyli się w klasie VIII.
Praca w Jabłonnie
Od roku szkolnego 1973/74 zmieniła się organizacja szkoły w Wiosce, zostały tam tylko klasy I-IV, a w Jabłonnie utworzono szkołę zbiorczą. Renata Różycka kierownikiem szkoły w Wiosce była do roku 1977. Wtedy to została przeniesiona do szkoły w Jabłonnie i tam uczyła języka polskiego. W 1984 roku przeszła na zasłużoną emeryturę, jednak nie rozstała się ze szkolnictwem, bo przez 10 lat pracowała jeszcze w szkole w Jabłonnie na 1/2 etatu.
Potomkowie
Państwo Różyccy mieli troje dzieci: Ryszarda, Jolantę i Bogusławę. Obie córki poszły w ślady mamy i podjęły pracę jako nauczycielki. Jolanta zmarła w 2002 roku, a Bogusława nadal pracuje w Zespole Szkolno – Przedszkolnym w Jabłonnie jako nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej. Kolejne pokolenie reprezentują wnuki – dzieci Ryszarda, Michał i Justyna; córki Jolanty, Zuzanna i Eleonora oraz dzieci Bogusławy, Halszka i Jakub. Najmłodszy w rodzie, syn Halszki, Bazyli, przyszedł na świat w 2014 roku.
Odznaczenia i medale
Za swoją pracę i zasługi Renata Różycka otrzymała następujące wyróżnienia:
14 października 1987r. – MEDAL KOMISJI EDUKACJI NARODOWEJ
11 listopada 1969r. – SREBRNY KRZYŻ ZASŁUGI
17 lipca 1975r. – ZŁOTY KRZYŻ ZASŁUGI
22 lipca 1984r. – MEDAL 40-LECIA POLSKI LUDOWEJ
30 sierpnia 1989r. – KRZYŻ KAWALERSKI ORDERU ODRODZENIA POLSKI
2005r. – ODZNAKA ZA 50-LETNIĄ PRZYNALEŻNOŚĆ DO ZNP