Pochodzenie.
Informacje o pochodzeniu postaci.
Maciej Gralak urodził się 17 grudnia 1988 r.w Kole. Pochodzi z rodziny inteligenckiej (matka Grażyna dowożąc syna na uczelnię w Łodzi nie traciła czasu i sama również ukończyła studia), ojciec Stanisław nauczyciel, pełnił przez 16 lat funkcję Burmistrza Miasta i Gminy Dąbie. Maciej ma dwóch starszych braci: Jakuba (ur. 1982 r.) i Grzegorza (ur. 1983 r.) Rodzina Gralaków mieszka w Dąbiu nad Nerem, powiat kolski, woj. wielkopolskie.
Dzieciństwo
Wydarzenia dotyczące dzieciństwa.
Maciej urodził się jako osoba niepełnosprawna (mózgowe porażenie dziecięce). Od najmłodszych lat poddawany był systematycznej i intensywnej rehabilitacji, aby móc stanąć na nogi. Obecnie porusza się przy pomocy kul. Ukończył Szkołę Podstawową w Dąbiu i Gimnazjum w Dąbiu.
Edukacja (lub „młodość”)
Przebieg wczesnej młodości.
Dzięki ciągłemu wysiłkowi jaki przez wiele lat Maciej wkładał w rehabilitację, zaszczepił on w sobie nawyk ciężkiej, systematycznej i intensywnej pracy. W latach 2005/2008 uczył się w Liceum Ogólnokształcącym o profilu humanistycznym i w tym właśnie czasie równolegle z nauką rozpoczął intensywne treningi ręki i zaczął brać udział w konkursach w „siłowaniu na rękę”. Jak sam mówi cyt.:”Siłowanie na rękę uprawiam od 2006 r. Dla mnie, osoby niepełnosprawnej to możliwość uprawiania sportu to wielka radość i szansa na sukces oraz przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu. Uprawianie armwrestlingu dało mi możliwość spełnienia swoich marzeń o uprawianiu jakiejkolwiek dyscypliny sportu, oraz rywalizacji z najlepszymi zawodnikami, również z osobami pełnosprawnymi. Niestety jest to jeszcze mało upowszechniona dyscyplina sportu, w której jak na tak krótki staż treningowy odnoszę medalowe sukcesy… W tym sporcie urzekło mnie to, że osoba z takimi jak ja problemami w poruszaniu się może z wielkimi sukcesami go uprawiać… Osobie niepełnosprawnej ruchowo nie łatwo jest uprawiać jakikolwiek sport. Tu, w treningu armwrestlingowym występuje wszechstronność ruchu, dlatego polecam tą dyscyplinę wszystkim niepełnosprawnym. Występuje tu trening siłowy, który wzmacnia wątłe ciało, wytrzymałościowy, wydolnościowy, czy też techniczny. Uprawianie armwrestlingu jest uzupełnieniem rehabilitacji, a w moim przypadku ją zastępuje…”.
Dla wyjaśnienia
armwrestling (siłowanie na ręce)
to typowy sport walki. Pojedynki trwają od kilku sekund do nawet kilkudziesięciu minut. O zwycięstwie decydują: technika, taktyka, specyficzna siła, szybkość i psychika – podobnie jak w zapasach i judo. Walki odbywają się na stojąco przy specjalnym stole przymocowanym do podłoża. Do niedawna walczono również na siedząco, ale teraz powszechnie stosowana jest pozycja stojąca, która jest znacznie efektowniejsza i wymaga od zawodników zaangażowania wszystkich grup mięśniowych. Armwrestling to dynamicznie rozwijająca się dyscyplina sportu uprawiana praktycznie na każdym kontynencie. Rozwój i widowiskowość siłowania na ręce dostrzegł Międzynarodowy Komitet Olimpijski. Aktualnie trwają starania, aby armwrestling stał się dyscypliną pokazową podczas Igrzysk Olimpijskich, a w niedługim czasie pełnoprawnym członkiem olimpijskiej rodziny.
Obok ciężkiego treningu Maciej kontynuował naukę studiując na Wydziale Zarządzania Społecznej Akademii Nauk w Łodzi. Studia te ukończył w lipcu 2013 r.
Etapy działalności.
Ciężka praca i zdeterminowanie młodego „gladiatora znad Neru” (tak zaczęto go nazywać) nie dały na siebie długo czekać. Wkrótce zaczął on osiągać pierwsze sukcesy. Jego najważniejsze osiągnięcia w zawodach i turniejach krajowych i międzynarodowych to:
2007 r.
– Mistrzostwa Polski w Wołominie III miejsce w kategorii siłowania lewą i prawą ręką w grupie niepełnosprawnych,
2008 r.
– Mistrzostwa Polski w Kielcach
II miejsce lewa ręka i III miejsce prawa ręka w kategorii niepełnosprawni open,
III miejsce lewa ręka w kategorii pełnosprawny senior 60kg
– Puchar Polski w Jaworznie
I miejsce prawa i lewa ręka w kategorii niepełnosprawni 80kg
III miejsce lewa ręka senior 63kg
– Mistrzostwa Europy Sarpsborg Norwegia
IV miejsce prawa i lewa ręka niepełnosprawni 60 kg
2009 r.
– Mistrzostwa Polski w Żarach
I miejsce prawa ręka niepełnosprawni 75 kg
– Puchar Polski w Starogardzie Gdańskim
I miejsce prawa i lewa ręka niepełnosprawni 80 kg
III miejsce prawa i lewa ręka senior pełnosprawny 63 kg
– Mistrzostwa Europy w Sofii w Bułgarii
II miejsce prawa ręka niepełnosprawni 60 kg
– Mistrzostwa Świata Włochy Rossolina Di Mare
VI miejsce lewa i prawa ręka niepełnosprawni
2010 r.
– Mistrzostwa Polski w Gdyni
II miejsce lewa ręka niepełnosprawni +90 kg
I miejsce lewa ręka senior 60 kg (pierwszy złoty medal w kategorii senior-pełnosprawny)
– Puchar Polski w Kołobrzegu
I miejsce prawa i lewa ręka niepełnosprawni 60 kg
II miejsce lewa ręka i III miejsce prawa ręka senior 63 kg
– Start w pucharze Świata „Nemiroff World Cup” w Sopocie
VI miejsce w kategorii senior pełnosprawny, ręka prawa
2011 r.
– Mistrzostwa Polski, Nisko
I miejsce prawa i lewa ręka niepełnosprawni 60 kg
II miejsce prawa i lewa ręka senior pełnosprawny 60 kg
– Puchar Polski w Tczewie
I miejsce prawa i lewa ręka niepełnosprawni 60 kg
II miejsce lewa ręka senior 63 kg
– Start w Pucharze Świata „Nemiroff World Cup” w Ożarowie Mazowieckim
VI miejsce senior ręka prawa 63 kg
2012 r.
– Mistrzostwa Polski w Grudziądzu
I miejsce prawa i lewa ręka niepełnosprawni 60 kg
I miejsce prawa i lewa ręka senior pełnosprawny 60 kg
– Mistrzostwa Europy w Gdańsku
IV miejsce lewa ręka niepełnosprawni 60 kg
– Puchar Polski
I miejsce prawa i lewa ręka niepełnosprawni 60 kg
I miejsce lewa ręka senior 63 kg
2013 r.
– dwukrotny Mistrz Polski w kategorii senior 63 kg
– dwukrotny Mistrz Polski w kategorii 60 kg osób niepełnosprawnych
Mistrz Świata na Mistrzostwach Świata w Gdyni
http://megamocni.pl/czytelnia/maciej_gralak_mistrzem_swiata_w_silowaniu_na_reke.html
PrzegladSportowy.pl
Siłowanie na rękę › MŚ w Armwrestlingu:05-09-2013 | 13:59 Autor: Armpower.net cyt:”Emocjonujące walki, znakomita atmosfera, oprawa godna największych imprez sportowych, świetna promocja Polski i przede wszystkim pierwsze medale dla polskich siłaczy – tak w skrócie można podsumować pierwszy dzień XXXV Mistrzostw Świata w Armwrestlingu (siłowanie na ręce), które odbywają się w Gdyni… Do Gdyni przyjechało ponad 1200 zawodników i zawodniczek z 49 krajów… Wielu zawodników, zarówno tych z krajów dalekich, jak Brazylia, Nowa Zelandia, USA, ale też z krajów byłego ZSRR, podkreślało, że nie zdawało sobie sprawy, że historia Polski była tak burzliwa, a Polacy to tak bohaterski i waleczny naród… O tym, że Polacy są waleczni przekonaliśmy się w trakcie rywalizacjiielkich emocji i wzruszeń dostarczył kibicom biało – czerwonych Maciej Gralak. Niepełnosprawny zawodnik klubu Arm Fanatic Sport Grudziądz miał bardzo ciężką drogę do finału. Dotarł do niego z jedną porażką na koncie, a jego rywalem był Seven Gokhan z Turcji, zawodnik utytułowany, z którym Maciej mierzył się już wielokrotnie. – Zazwyczaj z nim przegrywałem, ale dzisiaj powiedziałem sobie, że w Polsce, w moim domu nie mogę przegrać. Postawię wszystko na jedną kartę, idę po złoto…” Zadanie miał o tyle trudne, że musiał wygrać dwie walki, aby zdobyć złoto, gdyż jego przeciwnik dotarł do finału z kompletem zwycięstw. Maciej Gralak wyciągnął wnioski z poprzednich porażek i szybko przyciągnął rękę przeciwnika do siebie ograniczając mu możliwość wykorzystania największych atutów, czyli niezwykle silnych palców. Po 40 sekundach, co w armwrestlingu jest bardzo długim czasem, dłoń Turka dotknęła w końcu poduszki i było wiadomo, że o tytule mistrza świata zadecyduje drugi pojedynek. Maciej wyszedł do niego niezwykle skoncentrowany, sędziowie mieli nawet problem z ustawieniem polskiego zawodnika i ukarali go ostrzeżeniem za niedostosowanie się do ich poleceń. Nie zdeprymowało to polskiego siłacza, który ponownie zaskoczył rywala szybkim startem. W tej walce było widoczne całe piękno armwrestlingu – doskonały atak Polaka, rozpaczliwa obrona rywala, próba odzyskania pozycji i kontratak powstrzymany przez Macieja Gralaka i w końcu stopniowe „wykańczanie” rywala. Wszystko trwało prawie minutę. Polak mistrzem świata! Medal ten dedykuję mojemu ojcu, który wspiera mnie na każdym kroku i codziennie przez cztery godziny trenuje ze mną. To dla mnie życiowy sukces i dowód na to, że nawet niepełnosprawny człowiek może realizować się w życiu, podążać za marzeniami i je spełniać. Trudno opisać słowami, co teraz czuję… mówił po finałowej walce Maciej.
Znaczenie postaci
Znaczenie postaci dla jej współczesnych i potomnych.
Maciej Gralak jest żywym dowodem na to, że można pokonać niepełnosprawność i osiągać wielkie sukcesy jeśli człowiek ma wielką siłę psychiczną i stałe wsparcie bliskich mu ludzi.