Pochodzenie
Kazimierz Wieczorek urodził się 16 stycznia 1913 r. w Dębnie w powiecie poznańskim. Jego ojciec Kazimierz był cieślą, mama Marianna (z domu Mądra) zajmowała się domem. Miał sześcioro rodzeństwa – dwóch braci: Czesława i Edwarda oraz cztery siostry: Jadwigę, Marię, Stefanię i Urszulę. W 1920 r. rodzina zamieszkała w Zdunach, gdzie ojciec otrzymał posadę komendanta Policji Państwowej jako zasłużony powstaniec wielkopolski.
Edukacja
Naukę rozpoczął w Szkole Powszechnej w Zdunach. Po trzech latach przeniósł się do Gimnazjum im. Hugona Kołłątaja w Krotoszynie. Niestety z powodu podwyższenia opłaty szkolnej musiał odejść. Następnie rozpoczął naukę w Seminarium Nauczycielskim, które znajdowało się także w Krotoszynie. Podczas wakacji po drugim roku nauki przy rąbaniu drewna skaleczył sobie lewe oko. Pogorszył mu się wzrok i musiał zrezygnować z dalszego kształcenia w zawodzie nauczycielskim.
Działalność
Po wypadku na krótko podjął pracę w Cukrowni w Zdunach, jako pomocnik maszynisty. 25 kwietnia 1932 r. został przyjęty na posadę pomocy biurowej w Magistracie Zduny, gdzie pracował aż do wybuchu wojny. W międzyczasie ukończył kurs podharcmistrzowski w Sierakowie, dzięki któremu mógł podjąć pracę z młodzieżą. W latach 1925-1927 działał w harcerstwie, w drużynie Ludwika Danielaka, a następnie w drużynie nauczyciela hm Józefa Podemskiego. Tam ujawniły się jego zdolności przywódcze i w krótkim czasie został drużynowym, dowodząc często starszymi kolegami. Był niezwykle pomysłowy. Najsłynniejszymi projektami – wspominanymi do dziś – były: własnoręcznie wykonane kajaki, namioty i łóżka polowe oraz sześcioosobowy rower. W konstruowaniu roweru pomogli sponsorzy: fabryka opon ,, Stomil” z Poznania i Cukrownia Zduny. Był organizatorem wielu obozów dla dzieci i młodzieży. Poświęcał na nie swój wolny czas i urlop wypoczynkowy. Obozy były organizowane najczęściej w Kuklinowie koło Krotoszyna a jeden raz w Mrzygłodzie koło Sanoka. Całe swoje krótkie życie borykał się z problemami finansowymi. Musiał utrzymywać rodziców i młodsze rodzeństwo, zwłaszcza po tym, gdy ojciec uległ wypadkowi i nie mógł pracować ani nie otrzymywał renty.
Aresztowanie i śmierć
Przez pierwsze miesiące okupacji, ze względu na działalność w harcerstwie, ostrzeżony przez znajomego ukrywał się u rodziny w Przygodzicach koło Ostrowa Wielkopolskiego. 15 maja 1940 r. został aresztowany i przewieziony do aresztu miejskiego. Stamtąd trafił do Krotoszyna, a póżniej do Fortu VII w Poznaniu. Pod koniec lipca wywieziono go transportem do obozu w Dachau. 2 sierpnia po wstępnej selekcji trafił do podobozu w Gusen. Tam pracował w kamieniołomie. Zmarł 23 stycznia 1941 roku, a jego ciało spalono w krematorium.
Znaczenie postaci
W 1968 r. w Zdunach drużyna harcerska przyjęła imię Kazimierza Wieczorka. W 1974 r. jedną z ulic miasta decyzją Rady Narodowej nazwano jego imieniem.