Pochodzenie

Urodził się 7 czerwca 1939 roku w Mochach, w powiecie Wolsztyn. Ojciec, Ryszard Wittke, urodził się w 1889 roku. Jego matka nazywała się Maria Wittke, z domu Cherkt. Jego rodzice mieszkali po sąsiedzku, byli rolnikami, zawodu uczyli się od swych ojców. Stworzono księgę na podstawie ksiąg kościelnych, która zawiera drzewo genealogiczne jego rodziny. Według księgi najstarszy znany przodek Wittke urodził się w 1680 roku.

Dzieciństwo i edukacja

Miał iść do Szkoły Podstawowej w Mochach w 1945 roku, jednak z powodu wojny, rozpoczął edukację rok później. Jego klasa liczyła 66 uczniów, którymi opiekowały się dwie nauczycielki, jednak z czasem jedna zmarła. Starsi uczniowie uczęszczali do szkoły rano i kończyli lekcje o godzinie 11. Młodsi uczniowie uczęszczali do szkoły po skończonych zajęciach przez starszych uczniów i kończyli o 14. Po skończeniu szkoły podstawowej, która trwała wtedy 7 lat, uczęszczał do Niższego Seminarium Duchownego, które znajdowało się w Gostyniu, była to szkoła prywatna. Mieszkał w internacie. Jego rodzice musieli płacić 400 zł miesięcznie za utrzymanie, co w tamtych czasach było bardzo wysoką kwotą. Maturę napisał w Liceum Ogólnokształcącym w Wolsztynie. Następnie studiował przez 6 lat filozofię i teologię na Wyższym Seminarium Duchownym w Poznaniu. Jako wikariusz studiował przez 5 lat na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, na wydziale Prawa Kanonicznego, gdzie uzyskał tytuł magistra.

Odkrycie swojego powołania

W szkole podstawowej odkrył swoje powołanie, dlatego postanowił rozpocząć edukację w Niższym Seminarium Duchownym. Jest nadal przekonany, że wybrał właściwy cel życiowy. Kiedy zdecydował się na zostanie księdzem, jego rodzice nie sądzili, że to jest dobry pomysł. Sądzili, że on się kompletnie do tego nie nadaje. Kiedy był w wieku nastoletnim, był bardzo buntowniczy. Dla ks. Alfreda Wittke „powołanie, to odkrycie swojego celu życiowego”.

Kapłaństwo

Święcenia kapłańskie przyjął z rąk księdza Arcybiskupa Antoniego Baraniaka w 1964 roku. Mszę prymicyjną odprawił w kościele w Wieleniu Nadodrzańskim.

Wikariat odbywał:

– w Pogrzybowie, powiat Ostrów Wielkopolski,

– w Lesznie, w kościele pw. św. Jana (3 lata),

– w Poznaniu, w parafii Chrystusa Odkupiciela (4 lata),

– w Poznaniu – Jezierzyce – kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa i Świętego Floriana.

Był proboszczem:

– w Słupi, koło Stęszewa,

– w Koźminie Wlkp.

Od 1981 roku jest proboszczem w Wilkowicach.

30 czerwca 2014 r. odszedł on na emeryturę. Został na terenie parafii. Będzie nadal spełniał funkcję sędziego.

Działalność w parafi św. Marcina w Wilkowicach

Kiedy został proboszczem w Wilkowicach, spotkał swoją byłą nauczycielkę, która uczyła go biologii, religii i plastyki. Spotkał on też w domu starców dyrektora szkoły, do której chodził. Będąc proboszczem w Wilkowicach ukończył studia prawnicze i przejął prowadzenie wykładów z prawa w Seminarium Zakonnym w Obrze. Wykładał on klerykom przez 18 lat. Został mianowany sędzią w Metropolitalnym Sądzie Duchownym w Poznaniu. Za jego sprawą został wyremontowany Kościół Świętej Edyty, znajdujący się na terenie parafii. Było to bardzo trudne do wykonania, ponieważ wcześniej ten Kościół spełniał rolę magazynu, w którym był bardzo duży bałagan. Zostawił on tam na pamiątkę napis po niemiecku, który brzmi: Chwała na wysokości Bogu. Oprócz tego zostawił tam również chrzcielnice, która była jeszcze w Kościele Ewangelickim. Na prośbę księdza Wittke nadano temu kościołowi patronkę: świętą Edytę Stein, ponieważ została wybrana na Zjednoczycielkę Europy. Na jego prośbę w drugim kościele parafialnym parafianie dokupili dwa dzwony, które zostały w czasie II Wojny Światowej przetopione na broń.

Zainteresowania

Jest kolekcjonerem fajek oraz broni białej.

Znaczenie postaci

Wyremontował kościół Świętej Edyty Stein, który kiedyś spełniał rolę magazynu. Dzięki niemu parafianie zakupili dwa dzwony do kościoła Świętego Marcina. Dla mieszkańców Wilkowic jest ostoją moralną i wzorem do naśladowania.