Pochodzenie
Łucja Binaś pochodziła z Opalenicy. Jest to miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim. Opalenica położona jest nad rzeką Mogilnicą 40km na zachód od Poznania.
Rodzina
Łucja Binaś urodziła się 3 grudnia 1946 w Opalenicy, jako córka Michała Binaś i Józefy z domu Adamczak. Była szóstym dzieckiem państwa Binaś. Rodzeństwo Łucji to: Kazimierz, Maria, Stanisław, Władysław, Bolesław. Łucja Binaś nie wyszła za mąż.
Wykształcenie i praca
W roku 1953 rozpoczęła naukę w Szkole Podstawowej nr 2 w Opalenicy. W 1960 roku, po ukończeniu szkoły podstawowej i pomyślnym zdaniu egzaminu wstępnego, została przyjęta do Liceum Ogólnokształcącego im. Juliusza Słowackiego w Grodzisku Wielkopolskim. Egzamin dojrzałości zdała w roku 1965. Od 1 sierpnia 1965 roku rozpoczęła pracę w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Opalenicy, w charakterze referentki skupu. Ze względu na zainteresowanie zawodem nauczyciela, zrezygnowała z pracy i po zdanym egzaminie wstępnym została przyjęta na pierwszy rok Studium Nauczycielskiego im. Stefana Żeromskiego w Poznaniu, na kierunku filologia rosyjska. Studium Nauczycielskie ukończyła 18 czerwca 1968 roku, z wynikiem dobrym. 1 września 1968 roku Łucja Binaś została członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego i rozpoczęła pracę w Szkole Podstawowej w Chrośnicy.W tym czasie Łucja aktywnie udzielała się w Związku Harcerstwa Polskiego. Przy szkole prowadziła drużynę harcerską, uczestniczyła w pieszych rajdach i harcerskich akcjach letnich. Ukończyła także Centralną Szkołę Instruktorów Związku Harcerstwa Polskiego w Oleśnicy. W 1979 roku podjęła pracę jako nauczyciel w Szkole Podstawowej w Borui Kościelnej. Tu również zamieszkała. 15 lipca 1983 roku ukończyła studia wyższe magisterskie zaoczne, w zakresie filologii rosyjskiej- specjalność nauczycielska. 4 czerwca 1995 roku ukończyła kurs przedmiotowo-metodyczny w Wojewódzkim Ośrodku Metodycznym w Poznaniu w zakresie języka polskiego.W roku 1999 przeszła na emeryturę. W 2006 roku została Przewodniczącą Rady Sołeckiej , a stanowisko sołtysa Borui Kościelnej objęła w kwietniu 2009 roku. W 2010 ponownie wygrała wybory i rozpoczęła drugą kadencję sołtysa, którą niestety przerwała choroba. Łucja Binaś umarła 26 września 2012 roku.
Działalność społeczna
Łucja Binaś bardzo aktywnie działała na rzecz wsi Boruja Kościelna i jej mieszkańców. Potrafiła słuchać i porozumieć się ze wszystkimi, motywowała mieszkańców do wspólnych działań. Działając w Radzie Sołeckiej i pracując jako sołtys przyczyniła się do odnowy centrum wsi Boruja Kościelna poprzez przebudowę Placu Kościelnego oraz terenów wokół OSP i Wiejskiego Domu Kultury, budowy chodników na ulicy Cichej za przedszkolem, budowy kanalizacji deszczowej wzdłuż drogi powiatowej w kierunku Cichej Góry i Szarek, oświetlenia terenu przy cmentarzu, powstania ogólnodostępnego placu zabaw, przywrócenia działalności urzędu pocztowego.
Łucja Binaś należała do Koła Aktywnych Kobiet. Była autorką skeczy i scenek wykorzystywanych podczas okolicznościowych spotkań integrujących społeczność lokalną. Jako mieszkanka wsi wspomagała działalność Wiejskiego Domu Kultury między innymi udostępniając swoje prace podczas cyklu spotkań „U przyjaciół za miedzą, czyli na szagę przez tradycje i obyczaje”. Będąc na emeryturze często gościła w Bibliotece Szkolnej w Borui Kościelnej, jak i w Powiatowej Bibliotece Miejskiej w Nowym Tomyślu, gdzie w ramach akcji „Cała Polska czyta dzieciom” czytała najmłodszym.
Znaczenie postaci
Łucja Binaś, przez wielu znajomych i przyjaciół nazywana Lucynką, była osobą wesołą, serdeczną i gościnną. W pamięci mieszkańców wsi Boruja Kościelna zapisała się jako nauczyciel i przede wszystkim jako dobry sołtys. Współpracowała z lokalnymi grupami społecznymi, była otwarta na nowe pomysły. Wraz z mieszkańcami Borui Kościelnej wprowadzała zmiany, które poprawiały jakość życia mieszkańców. Poprzez aktywną pracę w Radzie Sołeckiej i jako sołtys oraz dzięki swojej otwartości na ludzi zdobyła zaufanie i szacunek lokalnej społeczności.
Zainteresowania
Łucja Binaś była osobą niezwykle aktywną. Jako nastolatka często brała udział w rajdach pieszych, lubiła wycieczki i wędrówki po górach. Pod koniec lipca 1971 roku wraz z dwójką przyjaciół przewędrowała Bieszczady. Łucja uwielbiała czytać książki, miała pokaźny księgozbiór, którym chędnie dzieliła się z mieszkańcami. Pasjonowały ją szarady i gry logiczne. Uwielbiała grę w scrabble, godzinami przesiadywała przy szachownicy. Kochała zwierzęta, sama przygarnęła psa i kota.
Wspomnienia
www.nowytomysl.zhp.wlkp.pl/files/wspomnienia.pdf
Wspomnienia państwa Gaweł
Wspomnienia pani Ireny Młochowskiej