Pochodzenie

Stefan Lisoń urodził się 4 kwietnia 1937 r. w Lusówku w rodzinie Józefa i Stefanii, z domu Szpera. Miał czworo rodzeństwa,dwie siostry i dwóch braci.Mieszkali w Lusówku,tam ojciec pracował w masarni,był rzeźnikiem.Matka zajmowała się gospodarstwem domowym.Wspólnie wychowywali pięcioro dzieci i uprawiali przydomowy ogród.

Dzieciństwo

Stefan Lisoń dzieciństwo spędził w Lusówku.Od najmłodszych lat interesował się muzyką.Chodził na spotkania muzyków,gdzie najpierw się przysłuchiwał,a wkrótce sam zaczął grać na akordeonie.Umiłował sobie ten instrument,grał na nim przez całe swoje życie.Wspólnie z rodzeństwem pomagał rodzicom w sadzie i ogrodzie.

Edukacja

WCZESNA MŁODOŚĆ

Stefan Lisoń uczęszczał do szkoły podstawowej najpierw w Lusówku,a następnie w Tarnowie Podgórnym.Chętnie brał udział w różnych przedstawieniach,a szczególnie angażował się w podtrzymywanie tradycji i zwyczajów wielkanocnych,chodząc po ,,dyngu” do gospodarzy.Po szkole podstawowej ukończył w Bydgoszczy Technikum Ogrodnicze dla pracujących.

Etapy działalności

PRACA ZAWODOWA

Stefan Lisoń po odbyciu służby wojskowej w Szczecinie Dąbiu (1959-1961) rozpoczął pracę w ogrodnictwie w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Lusówku (1961-1965).Tam poznał swoją żonę Halinę,z którą w 1965 roku przeniósł się do Wojnowic.Założył własne gospodarstwo ogrodnicze,a w 1974 roku 3-osobowy Zespół Upraw Rolno-Warzywnych na obszarze 190 ha,zajmując się uprawą warzyw,szczególnie marchwi i cebuli.Był to wtedy jedyny tego typu w Polsce zespół produkcyjny.W roku 1980 rozpoczął suszarnictwo warzyw:marchwi,cebuli,pora,selera i czosnku.Susz eksportował do kilkunastu krajów Europy i USA. Rolnictwo i warzywnictwo traktował jako podstawowy napęd gospodarki w gminie Opalenica.Stosował deszczownie pól na ponad 100 ha warzyw,posiadał najnowszy sprzęt rolniczy.

PREZENTACJA DOROBKU ZAWODOWEGO

Stefan Lisoń wielokrotnie prezentował efekty swojej produkcji na Międzynarodowych Targach Rolno-Spożywczych Polagra w Poznaniu.Był organizatorem kilku ogólnopolskich imprez na swoich polach,gdzie prezentował nasiona i nowoczesny sprzęt rolniczy. Podczas 41 Kongresu Międzynarodowych Organizacji Związków Zawodowych Rolników(październik 1989r.),jeden dzień przeznaczono na prezentację dorobku jego zespołu z Wojnowic.Goście z 38 państw(około 300 osób) z pięciu kontynentów poznali kulturę i urok wielkopolskiej wsi.

DZIAŁALNOŚĆ POLITYCZNA I SPRAWY PUBLICZNE

Równocześnie z pracą zawodową, Stefan Lisoń aktywnie uczestniczył w życiu publicznym wsi, gminy, województwa i kraju. Działał w Związku Młodzieży Wiejskiej, a od 1956 r. w Zjednoczonym Stronnictwie Ludowym, pełniąc funkcję prezesa koła w Wojnowicach i wiceprezesa Zarządu Miejsko-Gminnego w Opalenicy. Uczestniczył w dwóch kongresach ZSL w Warszawie oraz w Nadzwyczajnym Kongresie ZSL (1989r.), w wyniku którego powstało Polskie Stronnictwo Ludowe. Przez dwie kadencje (od 1983r.) przewodniczył Radzie Nadzorczej Rejonowej Spółdzielni Ogrodniczo-Pszczelarskiej w Nowym Tomyślu.W tym samym roku objął funkcję wiceprezesa Wojewódzkiego Związku Ogrodniczego w Poznaniu.Był także współtwórcą Wielkopolskiej Giełdy Rolno-Ogrodniczej SA w Poznaniu.Pierwszy tego typu obiekt w Polsce w branży owocowo-warzywnej ,spożywczej i kwiatowej oddany został do użytku w 1993r., jako wspólne dzieło Polski i Szwajcarii. Giełda miała charakter spółki akcyjnej, a Stefan Lisoń pełnił funkcję przewodniczącego Rady Nadzorczej do dnia śmierci.Wchodził w skład Zarządu Polskiego Związku Ogrodniczego w Warszawie, był wiceprezesem Towarzystwa Instytutu Warzywnictwa w Skierniewicach. W maju 1990r. znalazł się w nowo wybranej 24-osobowej Radzie Miasta i Gminy Opalenica. Powierzono mu członkowstwo w Zarządzie oraz stanowisko wiceburmistrza. Funkcję tę pełnił społecznie, zajmował się przede wszystkim sprawami wsi i rolnictwa.

PRACA SPOŁECZNA

Stefan Lisoń był inicjatorem i współrealizatorem budowy (1975r.) w czynie społecznym szkoły w Wojnowicach,którą oddano do użytku w roku 1978. Stał na czele Społecznego Komitetu Budowy Szkoły.W tym samym roku współtworzył i kierował zespołem muzyczno-wokalnym ” Harmonia”,któremu zapewniał lokum,stroje oraz wyposażenie w instrumenty i nagłośnienie .Był akordeonistą i autorem tekstów. Zespół wielokrotnie reprezentował wieś, gminę i województwo na różnych uroczystościach. Miał wielki udział organizacyjny i finansowy w budowie kościoła i powstaniu parafii św.brata Alberta w Wojnowicach. Świadczył materialnie i finansowo na rzecz szpitali w Opalenicy i Nowym Tomyślu, miejscowej szkoły i Klubu Sportowego. Wspomagał klasztor w Woźnikach oraz Dom „Barka” dla bezdomnych we Władysławowie, koło Lwówka. Rolnikom w Wojnowicach i okolicy służył wieloraką pomocą :sprzętem,instruktarzem, poradnictwem,nasionami i skupem warzyw. Inicjował i wspierał finansowo budowę: wodociągu,ulic, dróg i chodników.W wolnych chwilach rzeźbił małe formy w drewnie.

ZNACZENIE POSTACI

Nagrody i wyróżnienia:

Wśród renomowanych ogrodnictw zespół z Wojnowic otrzymywał dyplomy i medale za jakość oraz bogaty asortyment warzyw gruntowych i kolekcję suszy warzywnych. Stefan Lisoń za swoją pracę zawodową i społeczną otrzymał między innymi:Złoty Krzyż Zasługi (1978r.),odznaki: za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego (1978r.),Przyjaciel Dziecka (1978r.), Zasłużony Działacz Ruchu Spółdzielczego(1981r.), Zasłużony Działacz Kultury.

ZNACZENIE DLA WOJNOWIC I PLANY NA PRZYSZŁOŚĆ

Na polski rynek wprowadził europejskie normy w handlu hurtowym. Wpłynął na zmiany strukturalne w warzywnictwie i ogrodnictwie. Stefan Lisoń rozsławił wielkopolską wieś w kraju i na świecie. Dzięki niemu Wojnowice słynęły z czynów społecznych, inicjatyw kulturalnych, działalności organizacyjnej i wyników gospodarczych. Część swego życia poświęcił dla dobra innych. Czerpał radość z zadowolenia ludzi wokół siebie. Był człowiekiem odważnym, umiał plany przekształcić w czyny. Na obszarze kilku hektarów zamierzał stworzyć w Wojnowicach ośrodek szkoleniowy dla rolników i ogrodników w skali kraju i Europy, by mogli poznawać najnowsze światowe osiągnięcia w zakresie nasiennictwa, upraw, ochrony roślin i sprzętu. Chciał zbudować miasteczko pomiędzy Wojnowicami i Opalenicą. Jego marzeniem było jechać na długie wakacje i odpocząć, nie zdążył, zmarł nagle podczas zebrania 28 czerwca 1995 r. Pochowany został 1 lipca na cmentarzu parafialnym w Wojnowicach, obok pól, które tak bardzo ukochał…

ŹRÓDŁA

1.Wojcieszak B.,Opalenicki Słownik Biograficzny tom 3,Opalenica 2013

2.Szymkowiak R.,Wspomnienie o Stefanie Lisoniu,”Echa Opalenickie” 1995,nr 7-9

3.”Echa Opalenickie”1984,nr 12

4.”Echa Opalenickie”1985,nr 3

5.”Echa Opalenickie”1986,nr 5,8,12

6.Kronika budowy kościoła w Wojnowicach 1984-1987

7.Kronika Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury w Opalenicy 1979

8.Kronika Szkoły Podstawowej w Wojnowicach 1986-1991

9.Wywiad z żoną-p.Haliną Lisoń – część I, część II

10.Wywiad z synem-p.Tomaszem Lisoniem.