Pochodzenie
Mieczysław Rynowiecki urodził się 2 lutego 1916 r. w Gutowie. W domu rodzinnym wychowywał się z młodszymi siostrami Wandą i Heleną. Rodzice – Bronisława i Maksymilian – posiadali własne gospodarstwo rolne, którym Mieczysław interesował się już od najmłodszych lat.
Dzieciństwo
W 1927 r. w wieku 11 lat, był uczniem Jednoklasowej Publicznej Szkoły Powszechnej w Gutowie, którą ukończył w 1930 r. W 1937 r. ukończył Szkołę Rolniczą w Ostrowie Wielkopolskim.
Edukacja
2 listopada 1938 r. został powołany do wojska i przydzielony do drugiego szwadronu 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich im. Króla Bolesława Chrobrego w Lesznie. Po stażu rekrutacyjnym został skierowany jako wzorowy ułan do Szkoły Podoficerskiej. Po jej ukończeniu, w stopniu starszego ułana, pełnił funkcję zastępcy dowódcy sekcji. Za wzorową służbę i bardzo dobre wyniki w strzelaniu, wyróżniony został przez dowódcę pułku mianem”strzelca dobrego”.
Etapy działalności
W dniu wybuchu II wojny światowej, Mieczysław Rynowiecki wraz z całą jednostką wyruszył na front. Już 2 września brał udział w stłumieniu niemieckiej dywersji w rejonie Święciechowa. Był naocznym świadkiem pożaru wsi i ucieczki ludności, która opuszczała swoje domostwa, ratując niewielki dobytek i szukając schronienia w lesie. Tym właśnie ludziom przyszedł z pomocą pluton 17 Pułku Ułanów, w szeregach którego był starszy ułan Mieczysław Rynowiecki.
Etap pierwszy
W późniejszym czasie pułk Mieczysława Rynowieckiego brał udział w walkach pod Łęczycą, w Walewicach i rejonie Uniejowa. Ułan M. Rynowiecki uczestniczył także w walkach w rejonie Puszczy Kampinoskiej, głównie pod Sierakowem. Wraz z wojskiem dotarł konno do broniącej się Warszawy.
Etap drugi
W czasie walk był dwukrotnie ranny: pod Walewicami w głowę, pod Sierakowem w nogę. Stracił też dwa konie – Hydranta i Hrabinę. Po kapitulacji Warszawy, z dość liczną grupą ułanów, przebywał bez jedzenia i picia w obozie przejściowym w Grodzisku Mazowieckim. Po tygodniowym pobycie został przewieziony pociągiem towarowym wraz z innymi jeńcami do Skierniewic. Stamtąd został przetransportowany do pociągu z więźniami, który jechał w głąb Rzeszy. Dzięki odwadze, sprytowi i szczęściu, Mieczysławowi Rynowieckiemu udało się uciec z jadącego pociągu. Do domu rodzinnego powrócił pieszo.
Kolejne etapy…
W rodzinnej wsi Gutowie podjął pracę w gospodarstwie rodziców. W 1956 r. ożenił się z Anną Nowacką. Mieli dwie córki, Emilię i Alicję.
Od szesnastego roku życia wielką pasją Mieczysława Rynowieckiego były pszczoły. Posiadał dużą pasiekę, liczącą ponad 30 uli. Uwielbiał spędzać czas na łonie natury, dlatego w każdej wolnej chwili przebywał w lesie. Lubił również podróżować po kraju i zwiedzać interesujące miejsca.
Mieczysław Rynowiecki pełnił wiele funkcji w radach narodowych gminy, powiatu i województwa. Należał również do związku pszczelarskiego, był członkiem Ochotniczej Straży Pożarnej w Gutowie. Przez 40 lat był radnym, najpierw Gminnej, później Gromadzkiej Rady Narodowej w Sobótce i w Ostrowie Wielkopolskim. Jako radny pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Rolnictwa. Obejmował to stanowisko jako najmłodszy radny, a żegnał się już jako sędziwy pan.
Jego zasługi dla ojczyzny zostały docenione i nagrodzone. Wśród wielu odznaczeń, które otrzymał, znajdują się m.in. Krzyż Waleczny, Medal za Udział w Wojnie Obronnej w 1939 roku, Medal Zwycięstwa i Wolności, Odznaka Grunwaldzka, Brązowy Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski, Order Odrodzenia Polski, Medal 40-lecia Polski Ludowej, Odznaka Zasłużony Działacz FJN, Złoty Medal za Zasługi dla Pożarnictwa, Złota Odznaka Polskiego Związku Pszczelarskiego.
Znaczenie postaci
Zmarł 27 kwietnia 1998 r. Ceniony był jako dzielny ułan, prężny działacz, dobry, sprawiedliwy człowiek, którego nie tylko ludzie, ale i pszczoły szanowały. Przyczynił się do rozwoju Gutowa i okolicznych wsi. Mimo licznych obowiązków, znajdował czas na rozwijanie pasji. Zawsze na pierwszym miejscu stawiał swoją rodzinę i jej dobro. W życiu kierował się hasłem: „BÓG, HONOR, OJCZYZNA”.