Pochodzenie

Pan Janusz urodził się 9 czerwca 1951 roku w Nojewie. Jego rodzicami byli Antoni i Cecylia. Pan Stachowiak jest członkiem Polskiego Związku Wędkarskiego w Kole Szamotuły-Miasto 125. W zarządzie jest już 10 rok wiceprezesem, poza tym jest członkiem straży rybackiej oraz działaczem społecznym.

Dzieciństwo

Najwiekszą pasją pana Janusza jest wędkarstwo. Pasją tą zaraził go w dzieciństwie ojciec chrzestny, z którym wspólnie łowiąc ryby i ucząc się dbania o przyrodę, spędził od pierwszej klasy szkoły podstawowej dużo czasu. W dzieciństwie pan Janusz łowił bez sprzętu, za pomocą samodzielnie zrobionej wędki z leszczyny.

Młodość

Pan Janusz ożenił się z panią Ewą z domu Gnabasik. Państwo Stachowiakowie doczekali się czworga dzieci – Rafała, Tomasza, Sławomira i Mileny. Pan Stachowiak całe życie pracował na roli, jednocześnie dbał o rodzinę, z którą spędzał każdą wolną chwilę. Zgodnie z wyznawanymi zasadami, pan Janusz wychował swoje dzieci w umiłowaniu przyrody i poszanowaniu wszystkiego, co człowieka otacza. Córka pana Janusza wspomina swoje szczęśliwe dzieciństwo, podkreślając, że w domu zawsze kierowano się poszanowaniem przyrody i jej praw. Wraz z ojcem i rodzeństwem starali się dokarmiać leśne zwierzęta, a podczas rodzinnych pikników wielokrotnie najpierw sprzątali teren, na którym zamierzali wypoczywać. Pani Milena twierdzi, że ojciec od zawsze jest uczynnym człowiekiem, na którego można liczyć.

Działalność i osiągnięcia

Oczyszczanie jezior i terenów przyległych

Jako, że od dzieciństwa dla pana Janusza ważna jest ochrona przyrody, angażuje się on przede wszystkim czynnie w działania mające na celu zachowanie lokalnego środowiska. Do działań tych należy sprzątanie w czynie społecznym okolicznych zbiorników wodnych. Kiedy tylko stopnieje śnieg, w marcu i kwietniu pan Janusz oraz jego koledzy z koła porządkują Jeziorko Szamotulskie i Zalew Radzyny. Uczestnicy tego czynu społecznego sprzątają również śmieci z okolicznych terenów. Sprzątanie przeprowadza się zwykle trzykrotnie w ciągu roku, a udział w nim bierze również młode pokolenie wędkarzy. Panu Januszowi towarzyszą synowie oraz wnuki.

Zarybiane zbiorników wodnych

Przynajmniej raz w roku pan Janusz z kolegami z Koła PZW organizuje akcje zarybiania jezior w Głuchowie, Radziszewskiego, Jeziorka Szamotulskiego i Chojno. Za zarybianie płacą członkowie PZW. Zarybianie ma na celu utrzymanie stanu liczebnego osobników różnych gatunków. W czasie takich akcji pracuje również ichtiolog, który określa stan zdrowotny losowo złowionych osobników. Zarybianie jest także formą kontroli zasobów jezior.

Organizowanie konkursów

Raz w roku Pan Janusz współorgazuje zawody dla dzieci niepełnosprawnych. Dzieci wtedy się przebierają, a w czasie konkurencji przygrywa orkiestra. Pan Janusz systematycznie uczestniczy w organizowaniu konkursów. Są to zawody między innymi na otwarcie sezonu (cztery kategorie wiekowe: kadeci, juniorzy, seniorzy, oldboy 60+), zawody „o mistrza koła” i inne. Dzieci i młodzież angażują się w te działania poprzez uczestnictwo w „Dniu Dziecka z wędką”. Podczas tych zawodów fundowane są puchary i nagrody. Podkreśla się kwestie bezpieczeństwa, dzieciom zawsze towarzyszą dorośli. Na zakończenie sezonu organizowany jest także konkurs dla dzieci „Zakończenie lata”. Według słów pana Janusza, zabawa z wędką uczy dzieci odpowiedzialności i cierpliwości, z małych wędkarzy wyrastają ludzie kochający ciszę i miłujący przyrodę.

Działalność w straży rybackiej

Pan Janusz jest członkiem straży rybackiej od ośmiu lat. Od czasu przejścia na emeryturę pan Janusz, kiedy tylko może, patroluje wody należące do terenu koła Szamotuły, obserwując czy nie prowadzi się na nich nielegalnego odławiania. Strażnicy przy staroście szamotulskim noszą mundur, zakupiono dla nich również łódź.

Znaczenie postaci

Pan Stachowiak jest lokalnym ekologiem, choć sam siebie tak nie nazywa. Pan Janusz uważa, że wychowanie w rodzinie to podstawa i rzutuje na całe dalsze życie człowieka. W czasie przeprowadzonego wywiadu pan Janusz stwierdził, że młodego człowieka powinno się przede wszystkim wdrożyć do obowiązków, a pracowite życie kształtuje charakter. Te same wartości pan Janusz wpaja teraz wnukom, którzy przejęli jego pasję. Co więcej, podczas spotkań z młodzieżą w czasie licznych współorganizowanych przez siebie konkursów wędkarskich i imprez okolicznościowych, uczy przyjaznego przyrodzie zachowania. Zgodnie z głoszonym przez siebie mottem: „przede wszystkim natura”, pan Janusz uważa zachowanie zastanego w przyrodzie porządku, oraz pomoc w przywróceniu równowagi za podstawowy obowiązek człowieka.

Źródła:

archiwum prywatne bohatera;

wywiad z panem Januszem Stachowiakiem;

wywiad z Maciejem Misiakiem, wnukiem pana J. Stachowiaka.