Pochodzenie

Urodził się 9 listopada 1911 r. w Nowym Sielcu w powiecie rawickim. Pochodził z chłopskiej rodziny.

Dzieciństwo

Jako ośmioletnie dziecko musiał ciężko pracować. Przez kilka lat był parobkiem u Czartoryskich w Wielkim Borze. Miał dwóch braci. Jego ojciec pracował w zakładach Cegielskiego w Poznaniu, a mama zajmowała się szyciem kapci.

Edukacja (lub „młodość”)

Do szkoły uczęszczał w Jutrosinie. Zawodu kołodziejskiego wyuczył się u Michała Maćkowiaka w Jutrosinie. W tym samym czasie ukończył 3-miesięczny kurs nauki teoretycznej w Rawiczu.

Etapy działalności

Etap pierwszy

W latach trzydziestych uzyskał tytuł mistrza kołodziejskiego. Kupił zakład po Michale Maćkowiaku i do 1950 r. pracował na swoim. Były to czasy okupacji hitlerowskiej i okres powojenny.

Etap drugi

Od roku 1956 pracował jako telefonista w Komendzie Powiatowej Straży Pożarnej w Rawiczu. Był znanym działaczem. Zainicjował w czynie społecznym budowę strażnic w Rogożewie, Pawłowie, Płaczkowie, Janowie i Jutrosinie. Brał czynny udział w budowie remizy strażackiej w Szymanowie. Zorganizował jednostkę OSP w Pawłowie. Przez kilkanaście lat pełnił funkcję gminnego komendanta OSP w Jutrosinie. Otrzymał tytuł honorowego komendanta. Wykonał obudowę do samochodu strażackiego. Pomagali mu w tym koledzy: Józef Żyto – ślusarz i Leon Murlewski – lakiernik. Należał do ludzi lubianych w środowisku. Znany był jako „wuja Klejewski”.

Kolejne etapy…

W podeszłym wieku wspierał działalność Młodzieżowych Drużyn Pożarniczych. Był też radnym miejskim oraz członkiem kapeli ludowej „Orlanie” w Jutrosinie. Zmarł 3 lipca 1998 r. Pochowany został na cmentarzu w Jutrosinie.

Za szeroką działalność społeczną otrzymał m. in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski i najwyższe odznaczenie pożarnicze – Złoty Znak Związku.

Znaczenie postaci

Przez swą nieodpłatną pracę dla dobra ogółu stał się wzorem dla młodzieży i nowych pokoleń. Z oddaniem angażował się społecznie w pożarnictwie. Był człowiekiem łagodnym i każdemu udzielał pomocy. Wspierał działalność Młodzieżowych Drużyn Pożarniczych. Przygotowywał dzieci do zawodów strażackich, udzielał lekcji obsługi sprzętu pożarniczego, brał udział w pochodach. Dzisiaj o zasługach tej postaci dowiadujemy się w Muzeum Ziemi Jutrosińskiej. Znajduje się tam sprzęt kołodziejski, na którym pracował oraz stary sprzęt pożarniczy. Poza tym remizy strażackie, których był inicjatorem po dzień dzisiejszy służą społeczeństwu.