Dzieciństwo

Tadeusz Drzewiecki urodził się w Grzegorzewie k. Koła 19 kwietnia 1919 roku w rodzinie katolickiej. Tata jego był organistą, więc rodzina zmieniała miejsce pracy, a mały Tadeusz zmieniał szkoły.

Młodość

W 1939 Tadeusz ukończył gimnazjum w Łowiczu. W czasie okupacji ukończył szkołę podchorążych, jak również studia pedagogiczne w Toruniu i Poznaniu.

Etapy działalności

Wojna

W czasie okupacji pracował fizycznie na tamie w podwarszawskim Tarchominie. W tym czasie wstąpil do Armii Krajowej. W tej podziemnej formacji przyjął pseudonim „Teodor”. Jako żołnierz działał w ugrupowaniu partyzanckim „Obroża”.

W Tarchoninie Drzewiecki poznał przyszłą żonę Jadwigę (z domu Kubiak). Wziął z nią ślub w 1943 roku, a w 1944 urodził im się syn Krzysztof (wybitny lekarz plastyk, pracujący przez większość życia w Danii). Po wybuchu powstania warszawskiego 1 sierpnia 1944 roku był czynnym jego uczestnikiem walcząc o niepodległą Polskę w szeregach powstańczej grupy podsłuchowej.

Więzienie

W czasie powstania dostał się do niewoli niemieckiej w Choszczówce. Tadeusz został wywieziony do twierdzy w Modlinie, a później do Niemiec. Tam przebywał w obozie pracy do zakończenia wojny i pracował w krajalni buraka cukrowego.

Powrót

Do Władysławowa wrócił w kwietniu 1945 roku. Od chwili powrotu intensywnie pracował zawodowo i społecznie starając się zdobywać wykształcenie potrzebne do pracy z dziećmi. Od marca do września 1945 roku pracował w urzędzie gminy.

Szkoła

Od września 1945 do roku 1982 pracował w szkolnictwie. Praca ta była dla niego sczególnie ważna i stanowiła swoistą pasję. Był nauczycielem przedmiotów matematyczno-przyrodniczych. Pełnił funkcje kierownicze: kierownika Szkoły Podstawowej oraz dyrektora Zbiorczej Szkoły Gminnej we Władysławowie. Z uwagi na warunki lokalowe szkoły, która funkcjonowała w trzech oddalonych od siebie budynkach, zainicjował budowę nowej szkoły. Szkołę tę ukończono w 1966 roku jako jedną z „tysiąclatek”.

Działaność publiczna

Jako przewodniczący Rady Narodowej był pomysłodawcą powstania w centrum rynku we Władysławowie pomnika poświęconego „Tym, co za Ojczyznę walczyli, cierpieli, ginęli…”. Jego społeczne zaangażowanie było związane również z Ochotniczą Strażą Pożarną we Władysławowie, w której władzach przez lata zasiadał. Dzięki jego staraniom, po II wojnie św. remiza OSP służyła młodzieży jako sala gimnastyczna. Kolejną pasją Tadusza Drzewieckiego było prowadzenie szeregu kronik (szkoły, OSP, harcerstwa)

Opiekował się i prowadził chór szkolny, koło teatralne, koło Ligi Ochrony Przyrody i Związek Harcerstwa Polskiego. Zbudował bez profesjonalnych pomocy naukowych i prowadził bogato wyposażony i przykładny gabinet biologiczny z akwarium, małym terrarium oraz bogatym materiałem zielnikowym. W latach 1977-1980 był przewodniczącym Gminnej Rady Narodowej z ramienia Stronnictwa Demokratycznego.

Pan Tadeusz Drzewiecki został uhonorowany medalem za zasługi dla pszczelarstwa.

Pan Tadeusz Drzewiecki uhonorowany medalem za zasługi dla pszczelarstwa

Przesłanie dla potomnych

Uczniom oraz własnym dzieciom powtarzał słowa: „Tak żyj, by inni nie płakali z Twojego powodu”, oraz „Duża wiedza czyni skromnym, mała zarozumiałym, puste kłosy dumnie wznoszą się ku niebu, kłosy pełne ziarna w pokorze pochylają się ku ziemi”. Słowa te zostały wyryte na tablicy i zawieszone w jego ukochanej Szkole Podstawowej we Władysławowie.

Znaczenie postaci dla współczesnych i potomnych

Przez całe swoje życie Pan Drzewiecki potrafił wpajać młodzieży miłość do Ojczyzny, umiłowanie wolności i poszanowanie drugiego człowieka. To stanowiło credo jego życia, które pojmowała przede wszystkim jako służbę społeczną. To ona pozwoliła mu się odnaleźć w nowych czasach. Myślał przede wszystkim o dobru drugiego człowieka, chociaż system PRL-u czasami dotkliwie dawał się we znaki. Przykładem tego mogą być jego dymisje z funkcji dyrektora Szkoły. W 1982 roku za zorganizowanie wycieczki do Krakowa przez Częstochowę, podczas której młodzież śpiewała religijne pieśni, a wcześniej za odmowę zdjęcia krzyża z izb lekcyjnych. Przeszedł w 1982 roku na przyspieszoną emeryturę, nie zaprzestał jednak swej działalności społecznej.W roku 2004 został awansowany przez Ministra Obrony Narodowej na stopień porucznika za działalność w Armii Krajowej, natomiast w 2006 r. za wybitne zasługi dla pszczelarstwa został odznaczony medalem im. ks. dra Jana Dzierżona, który jest najwyższym odznaczeniem przyznawanym przez Polski Związek Pszczelarski. O wielkiej pasji badawczej niech świadczy fakt, że nieprzerwanie przez 50 lat od 1952 r. aż do 2002 r. prowadził obserwacje pogody i pomiary ilości opadów dla stanowiska w Russocicach na zlecenie Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej w Poznaniu. Z żoną Jadwigą miał troje dzieci: Krzysztofa, Małgorzatę i Annę.

Tadeusz Drzewiecki zmarł 3 marca 2007 roku. Społeczność Władysławowa godnie Go pożegnała, masowo towarzysząc w ostatniej drodze. Zwłoki pochowane zostały w rodzinnym grobowcu na cmentarzu parafialnym w Russocicach (na podstawie art. Piotra Szewczyńskiego, „Głos Władysławowa” z 2011r.).