Pochodzenie

Kazimierz Joksz urodził się 18 lutego 1938 roku we wsi Tarnowa. Jego rodzicami byli Stanisław Joksz i Stefania z domu Skrzypek.

Dzieciństwo

Kazimierz Joksz mieszkał w gospodarstwie rolnym i miał siedmioro rodzeństwa. W 1942 roku, gdy Kazimierz miał cztery lata, zmarł w wypadku jego ojciec. Od tego czasu matka sama prowadziła gospodarstwo rolne i wychowywała dzieci. Było jej tak ciężko, że coraz bardziej chorowała, aż w roku 1957 zmarła. Starsze rodzeństwo, czyli siostra i brat uczyli się wtedy w szkołach średnich.

Edukacja

Początkowo Kazimierz Joksz ukończył tylko Szkołę Podstawową w Tarnowie. Potem jednak podjął naukę w Liceum Pedagogicznym w Sulechowie, które ukończył w 1959 roku. Kilka lat później rozpoczął studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze na Wydziale Matematyczno-Fizycznym na kierunku technika. W 1976 roku uzyskał tytuł magistra.

Rodzina

W 1968 roku ożenił się z Zenonią z domu Dakowską, nauczycielką. Doczekali się dwójki dzieci, córki i syna. Córka Beata urodziła się w 1969 roku, a syn Dariusz rok później. Córka jest nauczycielem dyplomowanym. Ukończyła studia wyższe i pracuje w Zielonej Górze. Syn ukończył studia wyższe i pracuje w międzynarodowej firmie transportowej w Wolsztynie.

Życie zawodowe

Zakład Wychowawczy w Babimoście

Trudna sytuacja rodzinna zmusiła Kazimierza Joksza do podjęcia pracy w Zakładzie Wychowawczym w Babimoście. W związku z charakterem pracy został skierowany na kurs z zakresu „resocjalizacji i opieki nad młodzieżą w zakładach zamkniętych”, który ukończył w 1960 roku w Piotrkowie Trybunalskim.

Dom Dziecka w Gościeszynie

W 1966 roku podjął pracę w Domu Dziecka w Gościeszynie w pow. wolsztyńskim. Praca w domu dziecka była trudna, ponieważ Kazimierz Joksz, jak i inni nauczyciele, musiał zastąpić rodziców sierotom i borykać się z ich skomplikowanymi relacjami rodzinnymi. Żona Kazimierza Joksza wspomina: „Raz w tygodniu dzieci kąpały się i była generalna zmiana odzieży”.

Szkoła Podstawowa we Wroniawach

Po trzech latach inspektor szkolny J. Bochniak zaproponował mu objęcie kierownictwa Szkoły Podstawowej we Wroniawach, po odejściu na emeryturę ówczesnego kierownika A. Rzannego. Funkcję tę podjął 15 sierpnia 1969 roku i wtedy też przeprowadził się do służbowego mieszkania w budynku szkolnym z żoną Zenonią. Kontynuował program kierownika A. Rzannego. Przy pomocy materialnej TPD (Towarzystwo Przyjaciół Dzieci) i dzięki pracy społecznej młodzieży szkolnej powstał „park szkolny”, w którym zainstalowano oświetlenie, karuzelę i zjeżdżalnię. Pod kierunkiem Kazimierza Joksza i przy udziale uczniów wykonano górkę saneczkową, która cieszyła się ogromnym powodzeniem. Wiele czasu poświęcił też organizowaniu co roku lodowiska szkolnego, jedynego w całej gminie. Udało mu się utworzyć Społeczny Komitet Remontu Kapitalnego Szkoły. W latach 1984–1986 dokonano rozbudowy szkoły o sześć izb lekcyjnych.

Działalność społeczna

Należał do Związku Nauczycielstwa Polskiego pełniąc funkcję prezesa Zarządu Gminnego, uczestniczył czynnie w sesjach postępu pedagogicznego. Został dwukrotnie wybrany na radnego. Za jego kadencji powstał Komitet Budowy Gazociągu i od 1993 roku mieszkańcy Wroniaw korzystają z gazu przewodowego.

Odznaczenia

Po dwudziestu latach pracy we Wroniawach przeszedł na emeryturę. Za swoją pracę zawodową uhonorowany został: Brązowym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką ZNP, Nagrodą Ministra Oświaty i Wychowania, Nagrodą Kuratora Oświaty oraz innymi odznaczeniami, dyplomami i listami pochwalnymi.

Śmierć

Zmarł 26 lipca 2013 roku w Zielonej Górze.

Co po nim pozostało?

Dzięki jego inicjatywie możemy cieszyć się: tablicą pamiątkową poświęconą dawnej nauczycielce Ewie Gortat, projektem wykonania sali gimnastycznej, Izbą Regionalną, górką saneczkową oraz książkami ,,100 lat szkoły’’ i „Wspomnienia z dziejów Wroniaw”.

Źródła:

Czesław Olejnik, Wolsztyński słownik biograficzny, cz. 2, Wolsztyn 2007, s. 94-95.

Wywiad z żoną Kazimierza Joksza, marzec 2014 r.

Gazeta „Wasz Dzień po Dniu”.

www.wikipedia.pl.