Pochodzenie

Renata Beger urodziła się 18 lipca 1958 r. w Silnie na Pomorzu. Następnie przeprowadziła się wraz z rodzicami do Chojnic, a stamtąd do Lipki. Jej rodzice nazywali się Regina i Piotr Grod. Ojciec był zawiadowcą stacji. Miała czworo rodzeństwa: trzech braci i jedną siostrę. Jeden z braci, w wieku 18 lat, zginął w pożarze na statku „Pułkownik Dąbek” w Gdyni. Dziadek ze strony ojca pochodził z Galicji. Przed drugą wojną światową wraz z babcią zamieszkali w Sypniewie koło Więcborka. Rodzice matki mieszkali w Dorotowie, a pod koniec życia przeprowadzili się do Złotowa.

Dzieciństwo

Dzieciństwo Renaty Beger było szczęśliwe i pełne miłości. Ze względu na zawód ojca zawsze mieszkała blisko kolei. Dzięki licznemu rodzeństwu w jej domu zawsze było wesoło. Nie było wówczas takich zabawek jak dziś, pięknych ubranek, ale niczego jej nie brakowało. Miała wiklinowy wózek dla lalek, łóżeczko, a do innych zabaw sama sobie wymyślała rekwizyty. Renata Beger przyjaźniła się głównie z chłopcami, ponieważ u sąsiadów było czterech chłopców i tylko jedna dziewczynka, Lidia. Z tą właśnie dziewczynką najczęściej się bawiła i ma najwięcej wspomnień. Renata Beger jako dziecko była bardzo zaradna, sprytna, odważna i miewała niezwykłe pomysły. Kochała zwierzęta, zwłaszcza psy i koty. Uwielbiała też bawić się w sklep. Marzyła, by kiedyś pracować jako sprzedawca. I to marzenie spełniło się jej w dorosłym życiu.

Edukacja

Renata Beger ukończyła szkołę podstawową w Lipce. Bardzo lubiła matematykę i geografię, nienawidziła historii. Na języku polskim popełniała błędy stylistyczne i do dziś nie lubi pisać. Następnie rozpoczęła naukę w Liceum Zawodowym w Pile, w zawodzie sprzedawca-magazynier. Naukę przerwała, a kontynuowała ją już jako osoba dorosła. W 2001 r. ukończyła kurs obsługi komputera dla początkujących. W 2002r. uzyskała tytuł zawodowy technika ekonomisty w Centrum Kształcenia „Nauka” w Pile. W 2004 r. otrzymała świadectwo dojrzałości w Liceum Ekonomicznym w Pile jako technik ekonomista (specjalność – finanse i rachunkowość). W tym samym roku zdała maturę w Prywatnym Technikum Zawodowym „Zdroje” w Szczecinie. W 2009 r. uzyskała tytuł licencjata na kierunku politologia w zakresie administracji europejskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2011 r. ukończyła studia niestacjonarne na kierunku politologia o specjalności administracja samorządowa na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Kolejne etapy życia i działalności

Renata Beger na początku pracowała jako bufetowa w kawiarni i restauracji, następnie jako sprzedawczyni w sklepie spożywczym. Później wraz z mężem i wspólnikiem otworzyła masarnię w Debrznie. W 1990 roku kupiła działkę w Nowym Dworze, gdzie najpierw wybudowała masarnię, a następnie dom. W 1992 roku, za namową okolicznych rolników, postanowiła zaangażować się w działalność związkową. Udała się do biura Andrzeja Leppera i po półgodzinnej rozmowie poprosiła o deklarację Związku Zawodowego Rolnictwa „Samoobrona”. Rok później zgodziła się wziąć udział w wyborach. Po tych wyborach wycofała się nieco z polityki, by zająć się wychowywaniem swoich dzieci. W latach 1998 – 1999 brała udział w protestach rolników m.in. w Podgajach i protestach bezrobotnych w Okonku. W 2001 roku wystartowała w wyborach do Sejmu z listy Samoobrony i została posłem na Sejm RP. W kolejnych wyborach w 2005 roku ponownie uzyskała poparcie jako kandydatka z listy Samoobrony. Swoją działalność polityczną zakończyła 4 listopada 2007 roku. Aktualnie pełni funkcję przewodniczącej Związku Zawodowego Rolnictwa i Obszarów Wiejskich „Regiony”. Jest również ambasadorem Drużyny Szpiku.

Rodzina

Męża, Tadeusza, poznała na dyskotece, gdy miała 16 lat . Do dziś jest jej najlepszym przyjacielem. Państwo Beger mają dwoje dzieci, syna i córkę oraz troje wnuków.

Znaczenie postaci

Renata Beger jest zwykłym człowiekiem. Pochodzi z niezamożnej rodziny, całe życie spędziła na wsi. Własnej pracy oraz niezwykle silnym cechom osobowości zawdzięcza wszystko, co osiągnęła w życiu. Udowodniła, że żyjemy w państwie demokratycznym, że nawet człowiek ze wsi, bez pieniędzy, wykształcenia, znajomości, może mieć realny wpływ na politykę. Była posłem dwóch kadencji. Zawsze bliska jej była sytuacja rolników i ludzi ubogich. To właśnie w ich obronie wielokrotnie występowała. Pełniła wiele ważnych funkcji w kraju i naszym regionie: była współzałożycielką partii Przymierze Samoobrona (działającej od 2000 pod nazwą Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej), pełniła funkcję sekretarza generalnego Samoobrony, była wiceprzewodniczącą wielkopolskiego zarządu Związku Zawodowego Rolników „Samoobrona”, była zatępcą przewodniczącego w sejmowej Komisji Etyki Poselskiej, członkiem Komisji Finansów Publicznych (w IV i do końca V kadencji), Komisji Gospodarki, Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej oraz Komisji Śledczej (w sprawie afery Rywina). Pełniła także funkcję wiceprzewodniczącej Komisji Nadzwyczajnej ds. programu rządowego „Przedsiębiorczość – Rozwój – Praca”. W 2006 została przewodniczącą rady wojewódzkiej partii w Wielkopolsce. W czerwcu 2013 została przewodniczącą Związku Zawodowego Rolnictwa i Obszarów Wiejskich „Regiony”.

Bardzo chętnie pomagała i nadal pomaga innym ludziom. Jest ambasadorem Drużyny Szpiku, działającej na rzecz osób chorych na nowotwory krwi. Jest bardzo szczera, otwarta i gotowa do pomocy. Uważa, że w życiu najważniejszy jest człowiek, rodzina i praca, która może zapewnić mu godne życie.