Władysław Kuźmar urodził się 15 października 1919 r. we wsi Głęboczek w powiecie broszczowskim (Kresy Wschodnie II Rzeczpospolitej) jako syn Jana i Anny .

Do rozpoczęcia II wojny światowej mieszkał w Głęboczku, gdzie ukończył szkołę podstawową. Tam też pracował w gospodarstwie rolnym.

Po wybuchu wojny został wywieziony na Syberię.

22.2.1942 r. jako ochotnik zaciągnął się do Armii Polskiej formującej się na terenie ZSRR.

3.4.1942 r. przekroczył wraz z armią granice ZSRR, a następnie Iranu, Iraku, Palestyny i Egiptu.

21.12.1943 r. został awansowany na bombardiera rozkazem ppłk Kazimierza Choroszewskiego z 3 Karpackiego Pułku Artylerii Przeciwpancernej .

Na przełomie 1943/1944 r. ląduje we Włoszech w II Korpusie gen. Władysława Andersa. Uczestniczy w kampanii włoskiej 1944-1945. Bierze udział w walkach o przełamanie Linii Gustawa, której kluczowym punktem był klasztor na Monte Cassino.

10.6.1946 r. przeniesiony został z Włoch do Anglii ,a następnie 5.05.1947 r. do obozu przejściowego w Szkocji.

21.5.1947 r. powrócił do kraju, gdzie został zdemobilizowany i przez władze komunistyczne zdegradowany do stopnia szeregowego.

Po powrocie do kraju w 1947 r. zamieszkał we wsi Rosko koło Czarnkowa, gdzie miał gospodarstwo rolne.

27.01.1948 r. ożenił się z Bronisławą Twardochleb, z którą doczekał się 2 dzieci – córki Stanisławy i syna Czesława.

Z powodu traumatycznych doświadczeń z czasów II wojny światowej ( wspominał sytuacje, kiedy to wraz z innymi przykrywali się ciałami zmarłych, by przeżyć ) oraz obawy przed władzami komunistycznymi, mało opowiadał o swoich przeżyciach.

Był szczerym i otwartym człowiekiem. Interesował się życiem wsi, często spotykał się z mieszkańcami, którzy lubili go i darzyli szacunkiem.

Przez kolegów z pracy ( pracował w Zakładach Płyt Pilśniowych w Czarnkowie ) nazywany był Łabędziem.

Zmarł 27.01.1996 r., pochowany został na cmentarzu w Rosku.

Otrzymał:

– Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino

– Medal Wojska „Polska Swemu Obrońcy” (nadawany przez polskie władze na uchodźstwie w latach 1945–1990)

– Odznakę Grunwaldzką – 22.7.1973

– Brązowy Jerozolimski Krzyż Honorowy ( Medal Pielgrzyma ) za zasługi dla Ziemi Świętej.

– Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie

Naszą Małą Ojczyznę tworzą ludzie, którzy niekoniecznie są sławni i znani. Często nie znamy historii własnych sąsiadów. Ci, którzy mogliby dużo opowiedzieć już nie żyją. Dlatego należy pamiętać o lokalnych bohaterach. Takim bohaterem jest Władysław Kuźmar, który przeżył zesłanie na Syberię, dostał się do Armii Polskiej generała Władysława Andersa. Z tą Armią ewakuował się poprzez Persję, Bliski Wschód do Italii, aby poprzez cały Półwysep Apeniński dążyć do Polski. Po drodze były: Monte Cassino, Bolonia i inne miasta włoskie, wyzwalane przez polskich żołnierzy. Narażał swoje życie w walce o wolność ojczyzny. Takim ludziom należy im się honor i cześć za ich wielkie oddanie i patriotyzm.