We wczesnej młodości Józef Wrzesiński wstąpił w szeregi Ochotniczej Straży Pożarnej w Lądku. Po ojcu odziedziczył zamiłowanie do pracy społecznej. W roku 1962 został wybrany do zarządu. Obejmując funkcję naczelnika, przejął kierowanie jednostką na płaszczyźnie operacyjnej oraz bojowej. Od początku działalności stawiał na młodzież, co zaowocowało utworzeniem młodzieżowych zastępów, które w latach późniejszych miały wiele sukcesów w zawodach OSP w kraju i za granicą. W 1968 roku zainicjował i powołał Komitet Rozbudowy Strażnicy, którego został również członkiem. Aktywnie uczestnicząc w rozbudowie strażnicy między innymi zajął się gromadzeniem funduszyi pozyskiwaniem źródeł dofinansowania. W 1972 roku rozbudowę zakończono i strażnicę oddano do użytku. W okazałym budynku oprócz pomieszczeń OSP, sali widowiskowo-tanecznej, garaży sprzętu bojowego, siedzibę znalazły takie instytucje jak: Urząd Gminy, Biblioteka, GOK, ZBOWID, Komitet ZSL, kawiarnia. Również duże zasługi położył w rozwój Orkiestry Strażackiej w Lądku, dbając o jej wyposażenie oraz doskonalenie repertuaru.

Z relacji mieszkańców Gminy Lądek wynika, że Józef Wrzesiński był bardzo zaangażowanym społecznikiem i doskonałym organizatorem. W środowisku lokalnym mówi się o nim, że był ludzki.

Podobno czuł się bardziej strażakiem niż kominiarzem. Twierdził, iż te zawody są ze sobą bardzo powiązane, bowiem czyszczenie kominów jest również sprawą bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Jego dzieci zgodnie potwierdzają, iż straż była całym jego życiem, w pełni temu się oddał. Pewnego razu podczas towarzyskiego spotkania w Zagórowie powiedział:

„Całe życie, jako strażak i kominiarz, staram się być rzecznikiem ochrony przeciwpożarowej w środowisku, nie tylko w Lądku i w swojej gminie, ale w okolicznych wioskach i gminach. To moja pasja, ale i fach który wykonuję sumiennie z pełną ofiarnością”.

Praca na rzecz środowiska lokalnego przynosiła mu wiele satysfakcji zarówno w pracy zawodowej jak i społecznej w OSP, czuł się tam potrzebny i spełniony. Jednak z wiekiem zaczęły go dotykać problemy zdrowotne, chorował na serce i cukrzycę. W 1976 roku ciężko chory, zamiast do lekarza, pojechał na zebranie przed zawodami w Sompolnie, z którego wrócił z udarem. Ostatnie 6 lat swojego życia spędził w chorobie. Mimo, iż przeszedł pełną rehabilitację po paraliżu, nie mógł już pracować. Jego warsztatem zajęli się synowie. Jego wkład w pracę i wysiłek odbija się echem po dzień dzisiejszy. Ochotnicza Straż Pożarna w Lądku rozwija się dalej, osiągając wiele sukcesów podczas akcji pożarniczych jak i w zawodach pożarniczych w kraju i za granicą. Wielokrotnie odznaczony medalami, m.in.: brązowym, srebrnym i złotym za Zasługi dla Pożarnictwa, Złotym Znakiem Związku – najwyższym odznaczeniem pożarniczym Uchwałą zarządu OSP w Lądku nadano imię Józefa Wrzesińskiego.