Gizela Szwed
Urodzona 19 kwietna 1940 roku w Lipinach, córka Stanisława i Heleny.
Wykształcenie
Ochronka, przedszkole, szkoła podstawowa w Szamocinie, Liceum Ogólnokształcące w Chodzieży.
Ukończyła Kursy kwalifikacyjne: Specjalistyczny Kurs dla Sekretarek (Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa Oddział w Łodzi), Roczny Kurs Zaoczny Rachunkowości i Planowania Jednostek Budżetowych (Stowarzyszenie Księgowych w Polsce Oddział w Poznaniu).
.
Działalność zawodowa
W latach od października 1957 do sierpnia 1985 była sekretarką Szkoły Podstawowej w Szamocinie i Gminnego Dyrektora Szkół (1973-1985), w tym w latach 1984-1990 sekretarką Inspektora Oświaty i Wychowania w Szamocinie oraz w latach 1977 do 20.01.1996 roku sekretarką i kadrową Zespołu Ekonomiczno-Administracyjnego Szkół Miasta i Gminy Szamocin (ZEASz MiG).
W okresie zatrudnienia sekretarzowała 20 dyrektorom i zastępcom, pomagała pozostałym dyrektorom wyżej wymienionych placówek przy braku pełnej mechanizacji biurowej (poza 1 starą „poniemiecką” maszyną do pisania; nową podzielono dopiero w 1967 roki) i skromnych warunkach lokalowych, (sekretariat zajmował około 5 metrów kwadratowych) za jednym wynagrodzeniem, które wtedy wynosiło 1/4 części średniej krajowej. Płace dla administracji były mizerne.
Równolegle z obowiązkami sekretarki, gromadziła zasoby archiwalne z zamiarem opracowania przy współudziale nauczycieli – monografii szamocińskiej oświaty. Równocześnie była księgową, maszynistką i zaopatrzeniowcem, a w ramach urlopu także intendentką akcji letnich (półkolonii i kolonii). Zaangażowana była (bez wynagrodzenia) do pracy przy budżecie oświaty: prowadziła kartoteki i listy płac pracowników szkół, przedszkoli, Placu Zabaw i Gier, Dziecińców, Szkoły Przysposobienia Rolniczego i innych prac (między innymi inwentaryzacji majątku oświaty) związanych z księgowością przy Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Szamocinie. Była jedynym pracownikiem administracyjnym zbiorczej szkoły gminnej, której podlegało 10 placówek szkolnych, 3 przedszkola, Dom Dziecka, Szkoła Przysposobienia Rolniczego (do 1972 roku) i Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla Pracujących (do 1966 roku).
Liczba uczniów w szamocińskiej szkole wahała się od 600 do 3900, pracowników oświaty od 60 do 500, z uwzględnieniem fluktuacji kadrowej i ruchu uczniów. Średnio rocznie około 1200 uczniów. By podołać w wykonywaniu ponadwymiarowych zadań zleconych przez przełożonych, często wykonywała je po godzinach urzędowania (po 10-12 godzin bez dodatkowego wynagrodzenia).
Nauka i praca pracowników w latach 1957-1985, odbywała się na trzy zmiany w trzech budynkach oddalonych od siebie o około 700-1400 metrów (ul, Szkolna, Rynek i od 1980 roku Plac Wolności). 1 września 1985 roku oddano do użytku nowy budynek szkolny i 12-rodzinny budynek mieszkalny dla nauczycieli.
Nie ukrywa, że miała do szkoły osobisty sentyment. Tu jeszcze przed II wojną światową pracował jej ojciec. Był kierownikiem szkoły w Podstolicach, Dziembowie i w latach 1945-1967 w Szamocinie. Pod jego kierownictwem szkoła uzyskała miano placówki wiodącej w powiecie chodzieskim. Sentyment uniemożliwił wykorzystywanie propozycji awansu zawodowego w jednostkach nadrzędnych (w latach 70-tych w Kuratorium Oświaty w Poznaniu i później w Pile) oraz posadę sekretarki profesora Katedry Warszawskiej Uczelni (w latach 80-tych) i Krakowskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego (w roku 1984).
Z dniem 1 stycznia 1996 roku wszystkie placówki oświaty, w tym ZEASz MiG, przeszły w gestię Samorządu Terytorialnego, ściślej Zarządu Miasta. Organem prowadzącym jest Burmistrz Miasta i Gminy. Z siedmioosobowej załogi ZEASz-u przejął trzech pracowników (dyrektora, główną księgową i kasjerkę) oraz zatrudnił 2 młodych pracowników na staż. Pozostali „z przyczyn ekonomicznych” otrzymali z dniem 31 grudnia 1995 roku wypowiedzenie pracy.
Od stycznia 1996 roku po 38 latach i 2 miesiącach pracy zawodowej, pani Gizela jako kadrowa pobiera świadczenia rentowe wynikające z 2 grupy inwalidzkiej (umiarkowany). W latach 1945-1995 w oświacie przewinęło się: w gminie około 800 pracowników, a w tym w mieście Szamocin 500.
Działalność społeczna
Równoległe z pracą zawodową uczestniczy w działalności Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, pełniąc od 1983 roku funkcję sekretarza Miejsko-Gminnego. Organizacja ta skupiała 10 kół z 288 członkami. Od 1999 roku działają 4 koła ze 172 członkami.
Z inspiracji Zarządu Wojewódzkiego TPD w Pile, była inicjatorką i współautorką opracowania monografii „Działalność Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w latach 1957-1987”. Współinicjatorka powołania odrębnego koła TPD Niepełnosprawnych (1 IX 1995 roku). W latach 1995-2007 była członkiem Prezydium Zarządu Wojewódzkiego TPD w Pile. W latach 1991 – 2007 była członkiem Komisji Rewizyjnej Zarządu Wojewódzkiego TPD w Pile. Organizowała lub współorganizowała akcje letniego wypoczynku dla dzieci: półkolonie, wiejskie dziecińce przy Placu Gier i Zabaw, kolonie zdrowotne, zagraniczną wymianę wakacyjną dla dzieci: Dania – 1992 rok, Saratów (Rosja) – 1991 rok.
W latach 1986-1991 była członkiem Wojewódzkiej Rady Klubu Kronikarzy Nadnoteckiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego w Pile i równocześnie instruktorką kronik. Co dwa lata odbywały się wojewódzkie przeglądy kronik, m.in. w roku 1987 na VII Przeglądzie wyróżniono pięć kronik z gminy Szamocin: Przedszkole PGR, ZEASz-u, TPD, Urzędu Pocztowego i Klubu Wiejskiego w Laskowie.
W latach 1979 – 1983 była sekretarką Zarządu Oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego w Szamocinie. W latach 1982-1997 była członkiem Wojewódzkiej Komisji – Sekcji Pracowników Administracji i Obsługi przy Zarządzie Okręgu ZNP w Pile. Była współautorką Projektu Układu Zbiorowego dotyczącego Pracowników Administracyjno-Obsługowych (1988 rok) dla Krajowej Sekcji Pracowników A OZNP w Warszawie. W latach 1990-1995 była członkiem Komisji Rewizyjnej ZNP w Pile. 1996-2005 była członkiem Sekcji Emerytów i Rencistów przy ZNP.
Wyróżnienie: w roku 1992 Złota odznaka ZPN.
Od 1990 roku jest członkiem Stowarzyszenia Miłośników Tradycji „Mazurka Dąbrowskiego” odział w Pile.
Wyróżnienie: w roku 1993 Medal Honorowy Mazurka Dąbrowskiego.
W 1989 roku była współorganizatorem wyjazdowego posiedzenia Prezydium Zarządu Wojewódzkiego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Pile oraz Zarządu Miejsko-Gminnego TPD w Szamocinie z udziałem przedstawicieli Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Warszawie m. in.mgr Elżbietą Martyniuk i innych organizacji społeczno – politycznych .
od 1996 roku jest członkiem Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej, a od 16 XII 1998 roku ich sekretarzem.
W 2002 roku wraz z członkami AK zorganizowała jubileuszową wystawę ”80-lecie Parafii w Fotografii 1922-2002”.
Opracowała: – ”Apostolstwo Sióstr Serafitek Zgromadzenia Córek Matki Bożej Bolesnej w latach 1921-1996 w Szamocinie” – maszynopis z ilustracjami, ”Pomniki, krzyże i inne święte znaki w parafiach gminy szamocińskiej” – rok 2007, ”Z dziejów parafii szamocińskiej” – rok 2008, ”Z dziejów Akcji Katolickiej w Szamocinie ” (1932-2012).
Opublikowała wiele artykułów w prasie (od 1991 roku). Pisała dla takich gazet jak:
– „Chodzieżanin” – gazeta regionalna,
– „Nasz tygodnik Chodzieski” – gazeta regionalna,
– „Kurierek Szamociński” – gazeta lokalna,
– „Skrzydlata Pieśń” – czasopismo Stowarzyszenia Miłośników Tradycji „Mazurka Dąbrowskiego” w Gdańsku.
Prowadziła kronikę Towarzystwa Przyjaciół Dzieci i Zespołu Ekonomiczno-Administracyjnego Szkół Miasta i Gminy Szamocin.
Praca społeczna nie kolidowała z pracą zawodową, podobnie jak niepełnosprawność. W wyniku działań wojennych i eksplozji niewypałów częściowo utraciła słuch. Nigdy nie założyła rodziny, poświęciła się całkowicie pracy zawodowej i społecznej, a przez to służbie drugiemu człowiekowi, dziecku.
Odznaczenia państwowe, medale i odznaki nadane, przyznane w latach 1983-2002 Gizeli Szwed:
– Złoty Krzyż Zasługi,
– Medal 40 – lecia Polski Ludowej,
– Złota Odznaka ZNP,
– Odznaka Przyjaciela Dziecka itp,
– Złota Odznaka Zasłużonego Działacza TPD,
– Medal im. Dr Henryka Jordana,
– Medal Honorowy Mazurka Dąbrowskiego.