Pochodzenie

Urodził się 4 października 1927 r. w Luboniu. Ojciec Jan był kowalem, walczył we Francji w Armii Hallera. Mama zajmowała się domem. Siostra zmarła w wieku 8 lat na szkarlatynę.

Edukacja

Chodził do Szkoły Podstawowej nr 2. Był bardzo dobrym uczniem. Lubił historię i geografię. Ojciec nauczył go szacunku do drugiego człowieka. W nauce pomagała mu matka. Nauczyła go systematyczności. Gdy skończył V klasę wybuchła II wojna światowa.

Po wojnie w 1947 r. zaczął naukę w Państwowym Technikum Mechanicznym. Maturę zdał w 1950 r. i ukończył technikum z tytułem technika-mechanika.
W 1958 r. rozpoczął studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Poznańskiej. W 1963 r.uzyskał stopień magistra inżyniera.
W 1993 r. w wieku 66 lat zrobił doktorat na temat -,,Relikty średniowiecznego układu trójpolowego w zagospodarowaniu przestrzennym wsi współczesnej ’’ na Wydziale Budownictwa i Architektury.

Praca

Gdy skończył 14 lat, od 07 kwietnia 1942 r. zaczął pracę w cegielni w Junikowie. Praca ta trwała 12 godzin. Codziennie musiał wstawać o 3:15 i chodzić 7 km. Pracował do 19 września 1942 r. Później zaczął pracę w parowozowni w Poznaniu. Tam chodził do szkoły niemieckiej i uczył się prawie 3 lata spawania, toczenia i kowalstwa. Po skończeniu technikum dostał nakaz pracy do Rogoźna w Wielkopolskiej Fabryce Maszyn Młyńskich w dziale kontroli jakości. Pracował tam do 1952 r. , później zaczął pracę w Biurze Projektów Budownictwa Przemysłowego w Poznaniu. Pracował tam 36 lat, projektował różne fabryki. Projektował m.in.: „Metalplast” w Lesznie, Wolsztyńską Fabrykę Mebli, „Polfę” Poznań, Jarocińską Fabrykę Obrabiarek Wiepofama, rozbudowywał Zakłady Cegielskiego w Poznaniu.
W 1976 r. uległ poważnemu wypadkowi i w 1981 r. przeszedł na wcześniejszą emeryturę.

Zainteresowania i pasje

Gdy przeszedł na emeryturę zaczął rozwijać swoją pasję związaną z archeologią, historią, geografią i archiwistyką.
Od tego czasu publikuje w miesięczniku „Wieści Lubońskie” i „Przyjaciel Ludu” w Lesznie.
Na początku badał historię Bukówca Wielkiego. Materiały do książki „Bukówiec Górny na tle dziejów Krainy Przemęckiej” zbierał 12 lat. Pierwsze wydanie ukazało się w 1993 r.
Kolejne książki dotyczyły Lubonia. Informacji poszukiwał w archiwach. Tam odkrył dokument fundacyjny klasztoru cysterskiego z 1210 r.
Spędził wiele godzin w Archiwum Archidiecezjalnym w Poznaniu. Czytał dokumenty pruskie pisane ręcznie gotykiem i po łacinie. W pracy pomaga mu pan Piotr Paweł Ruszkowski.
Jest autorem i współautorem następujących książek.
• „Parafia św. Jana Bosko na tle historii Lubonia”, (1993 r.)
• „50 lat lubońskiego klubu sportowego” (1993 r.),
• „Wykopaliska archeologiczne w Luboniu” (1998 r.),
• „Żabikowo – dzieje wsi i fundacji Augusta Cieszkowskiego” (1999 r.),
• „Luboń i okolice – dzieje osadnictwa i dziewięciu parafii” (2002 r.),
• „Bukówiec Górny-800 lat dziejów”(2007 r.)
• „200 lat oświaty w Luboniu”(2008 r.)

Nagrody i wyróżnienia

• nagroda im. Macieja Rataja za książkę- „Bukówiec Górny na tle dziejów Krainy Przemęckiej”

• statuetka „Siewcy” za rok 2011
• medal „Zasłużony dla Miasta Lubonia” (2004 r.)

Znaczenie postaci

Pan Stanisław pisze książki o Luboniu i jego mieszkańcach. Starannie studiuje dzieje historyczne i ze szczegółami opisuje różne wydarzenia.Stanisław Malepszak jest cenionym historykiem naszego regionu.

Źródła

-wywiad z panem Stanisławem Malepszakiem

-Biuletyn Informacji Publicznej -Uzasadnienie do uchwały nr XXIV/117/2004 Rady Miasta Luboń z dnia 23 czerwca 2004r. w sprawie przyznania Medalu “Zasłużony dla Miasta Lubonia”.

-fragment artykułu z gazety internetowej e-lubon „Statuetki Siewca Roku 2011 rozdane”