Pochodzenie
Jan Andrzej Bogdański urodził się 11 stycznia 1942 roku w Gdyni. Jego pradziadek – Antoni Domagalski – był organistą, założycielem i dyrygentem chóru „Lutnia” w Żerkowie oraz Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, a także działaczem patriotycznym. Z kolei dziadek Mieczysław Domagalski był z zawodu technikiem – mechanikiem, działaczem patriotycznym, delegatem na Polski Sejm Dzielnicowy w 1918 roku oraz prowadził amatorski teatr w Żerkowie. Matka Gabriela, z domu Domagalska, urodzona 23 października 1909 roku, zmarła 24 sierpnia 1999 roku, była urzędnikiem Banku Ludowego w Żerkowie. Natomiast ojciec – Józef Bogdański – urodzony 25 lutego 1899 roku, zmarł 10 marca 1948 roku, był z zawodu drogerzystą i pracował w Państwowych Zakładach Farmaceutycznych w Gdańsku-Wrzeszczu.
Edukacja
Od 1949 roku zaczął uczęszczać do Szkoły Podstawowej nr 3 w Gdyni. W 1953 roku wyjechał z matką, która była już wdową, z Gdyni do Żerkowa i w 1955 roku ukończył Szkołę Podstawową w Żerkowie. Następnie został przyjęty do Liceum Pedagogicznego w Krotoszynie i ukończył je w 1960 roku. W latach 1963-1965 studiował na kierunku filologia polska w Studium Nauczycielskim w Poznaniu. Od połowy lat siedemdziesiątych dwudziestego wieku kontynuował studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu na kierunku filologia polska.
Praca zawodowa
W 1960 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel w Szkole Podstawowej w Żerkowie. Oprócz tego w tym czasie pełnił dodatkowe funkcje: w latach 1961-1962 był kierownikiem świetlicy miejskiej w Żerkowie, a od 1966 roku ratownikiem kąpieliska miejskiego w Żerkowie. W latach 1971-1972 został starszym referentem do spraw kadrowych w Wydziale Oświaty i Kultury w Jarocinie. Następnie w latach 1974-1975 był kierownikiem szkoły w Tarcach (filia Żerków). Od 1972 roku pracował jako nauczyciel gry na akordeonie i gitarze w Społecznym Ognisku Muzycznym w Jarocinie. W latach 1984 -1990 sprawował funkcje: najpierw – wicedyrektora, a później dyrektora Szkoły Podstawowej w Żerkowie, a w latach 1984 -1989 był radnym i Przewodniczącym Rady Narodowej Miasta i Gminy w Żerkowie.
Praca społeczna
Pan Jan Bogdański był nauczycielem, wychowawcą, społecznikiem żerkowskim. Organizował życie kulturalne miasteczka. Prowadził zespoły muzyczne:
akordeonowy i fletów prostych, chór szkolny, które uświetniały uroczystości szkolne i gminne. Zespół fletów prostych pod jego kierownictwem zdobył dwukrotnie wyróżnienie na Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Muzyki Dawnej „ Schola Cantorum” w Kaliszu. Kontynuował tradycje swojego pradziadka i dziadka, na emeryturze został prezesem Chóru „Lutnia”. Organizował zjazdy chórów z Wielkopolski i koncerty.
Zainteresowania poetyckie
Jan Bogdański był poetą. Zostawił po sobie około stu wierszy, z których dziewiętnaście zostało wydanych w formie zbiorku pt. „Tak to leciało” przez Mickiewiczowskie Centrum Turystyczne w Żerkowie. W tomiku znalazły się następujące wiersze:
1. „Poezja czy wierszoklectwo?”.
2. „Przyjaźń czy kochanie?”.
3. „Pół żartem, pół serio”.
4. „Moja muzyka”.
5. „Tak to leciało czyli żartobliwa rymowanka czasownikowa”.
6. „Mówią”.
7. „Znana i nieznana”.
8. „Piosenka”.
9. „O szczęściu”.
10. „Dobre słowo”.
11. „Perseidy”.
12. „Pierwsze wyznania”.
13. „Na wodą”.
14. „Wiecznie, czy wiernie?”.
15. „Wspomnienie”.
16. „Południe w małym miasteczku”.
17. „Moja rodzinna chato!”.
18. „Moja mała Ojczyzna”.
19. „Moja Żerkowska Ziemia”.
Nagrody i wyróżnienia
1969 r. – Brązowy Krzyż Zasługi
1975 r. – Srebrny Krzyż Zasługi
1981 r. – Złoty Krzyż Zasługi
1988 r. – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
2014 r. – Odznaka Honorowa Złota Polskiego Związku Chórów i Orkiestr
Stan rodzinny
Żona – Anna Bogdańska – urodzona 22 września 1942 roku w Starachowicach, zmarła 17 maja 2014 r. w Poznaniu, była nauczycielką biologii. Córki: Izabela Geisler i Katarzyna Geisler, z zawodu także nauczycielki.
Ostatni etap
Jan Bogdański zmarł 13 września 2014 roku w Poznaniu.
Znaczenie postaci
Jan Bogdański był człowiekiem, którego historia i życie nierozerwalnie związane były z gminą Żerków. Cieszył się szacunkiem i uznaniem wśród innych ludzi. Jako nauczyciel, wychowawca, a później dyrektor szkoły, troszczył się o jak najlepsze wychowanie młodego pokolenia. To własnie on organizował życie kulturalne miasteczka. Swoje zdolności muzyczne przekazywał dzieciom i młodzieży, natomiast zamiłowania poetyckie przelewał na papier, pisząc piękne utwory. Bez wątpienia pozostawione wiersze nie pozwolą o nim zapomnieć, a licznie otrzymane w ciągu życia nagrody i wyróżnienia potwierdzają wyjątkowość i nieprzeciętność pana Jana Bogdańskiego.