Stanisław Wilczyński

Pochodzenie.

Stanisław Wilczyński urodził się 15 maja 1948 r. w Bratkowicach k. Rzeszowa. Mając 2 lata wspólnie z rodzicami przeprowadził się do miejscowości Charzyno pod Kołobrzegiem, gdzie spędził dzieciństwo. Ojciec Kazimierz, urodzony w 1921 r. na Wołyniu, jako młody człowiek walczył w polskiej partyzantce. Po II wojnie światowej osiedlił się z rodziną na ziemiach odzyskanych pod Kołobrzegiem, gdzie prowadził małe gospodarstwo rolne i pracował jako robotnik w kołobrzeskich sanatoriach. Matka Bronisława, urodzona w 1926 r. na Rzeszowszczyźnie, całe życie pracowała jako gospodyni domowa, zajmując się wychowywaniem pięciu synów, z których Stanisław był najstarszy.

Pan Stanisław jest żonaty, ma dwoje dzieci i troje wnuków. Jest członkiem Towarzystwa Ziemi Pałuckiej, Wągrowieckiego Stowarzyszenia Szlaku Cysterskiego oraz Stowarzyszenia im. J.N. Musolffa w Wągrowcu. Interesuje się pszczelarstwem oraz krajoznawstwem. Jego ulubione potrawy to zupa grzybowa z prawdziwków, pierogi ruskie, rolady wołowe. Wolny czas spędza na czytaniu prasy i oglądaniu filmów. Chętnie spaceruje, ciesząc się urokami wągrowieckiej przyrody, a także korzysta z wodnych atrakcji wągrowieckiego Aquaparku.

Edukacja.

Stanisław Wilczyński, uczęszczał do 7-letniej Szkoły Podstawowej w Charzynie (pod Kołobrzegiem), którą ukończył w 1962 roku. We wrześniu 1963 r. podjął naukę w 5-letnim Liceum Pedagogicznym w Świdwinie (obecnie województwo zachodniopomorskie ok. 50 km od Kołobrzegu). W maju 1967 zdał maturę i uzyskał uprawnienia jako nauczyciel do pracy w szkole podstawowej. Podjął studia na Mechanizacji Rolnictwa, na Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu, które ukończył w maju 1972 r., uzyskując tytuł mgr inż. mechanizacji rolnictwa.

Praca zawodowa.

Po ukończeniu studiów w Poznaniu w lipcu 1972 r. zamieszkał w Wągrowcu, mieście swojej żony Ireny. Tutaj podjął pierwszą pracę w Zasadniczej Szkole Zawodowej nr 1, jako nauczyciel teoretycznych przedmiotów zawodowych o profilu mechanicznym. Następnie od 1 lipca 1975 r. do 17 czerwca 1979 r. pracował jako kierownik Zakładu Mechanizacji Rolnictwa w PGR Niemczyn. Od 18 czerwca 1979 r. przez Wojewodę Pilskiego został powołany na Naczelnika Miasta Wągrowca, którą to funkcję pełnił przez ponad 10 lat tj. do 31 grudnia 1989 r.

W tym okresie w mieście zrealizowano bardzo ważne inwestycje, m.in.:

1) przeprowadzono gazyfikację .

2) w latach 1986-1989 wybudowano stację uzdatniana wody pitnej o wydajności 10 tys. m3 na dobę.

3) utworzono komunikację miejską w mieście.

4) rozbudowano halę sportowo-widowiskową na terenie OSiR-u.

5) powstało nowe osiedle mieszkaniowe domków jednorodzinnych.

6) w 1983 r. powstał Cmentarz Komunalny przy ul. Skockiej wraz z Domem Pogrzebowym.

7) w 1979 r. powstała w Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia.

8) w tym czasie powstały także dwa przedszkola.

9) w 1982 r. nawiązano współpracę partnerską z holenderską gminą Hilvarenbeek.

10) w październiku 1987 r. powstało Muzeum Regionalne w obiekcie zabytkowym zw. Opatówką.

Od stycznia 1990 r. do 31 sierpnia 1996 r. Stanisław Wilczyński pełnił funkcję dyrektora Zakładu PPH Polmat Sp. z o.o. w Wągrowcu. Od 1 września 1996 r. do 31 stycznia 1997 r. pracował jako nauczyciel w Wojewódzkim Ośrodku Dokształcania Zawodowego w Wągrowcu, który przygotowywał młodzież szkół średnich do zawodu. W okresie od 1 lutego 1997 do 28 października 1998 r. był kierownikiem Rejonowego Urzędu Pracy w Wągrowcu. W tym okresie przeprowadził adaptację byłego budynku Milicji na Rejonowy Urząd Pracy (obecna nazwa: Powiatowy Urząd Pracy). W latach 1994-1998 Stanisław Wilczyński pełnił także funkcję radnego Rady Miejskiej w Wągrowcu.

Funkcja Burmistrza.

Od 29 października 1998 r. do 9 grudnia 2014 r. (czyli przez niemal 16 lat) pełnił obowiązki burmistrza miasta Wągrowca. W tym okresie zrealizowano mieście szereg ważnych dla mieszkańców inwestycji, m. in.:

1) powstała obwodnica miasta o długości 8,5 km łącząca ul. Kcyńską z Rogozińską wraz ze ścieżką pieszo-rowerową, oraz 3 mosty, 5 rond oraz wiadukt drogowy nad torami kolejowymi,

2) zmodernizowano Rynek oraz odnowiono wszystkie kamienice położone wokół Rynku, nadając im staromiejski charakter. Powstała nowoczesna, tańcząca w takt muzyki fontanna, zegar słoneczny oraz róża wiatrów na płycie Rynku,

3) zrewitalizowano wągrowiecką starówkę. Powstała także wieża widokowa przy strażnicy OSP.

4) wykonano termomodernizację szkól i hali sportowej , zmodernizowano obiekty sportowe, powstało sztuczne lodowisko, boisko „Orlik” oraz Skatepark,

5) powstały cztery nowe place zabaw dla dzieci na osiedlach mieszkaniowych,

6) wykonano dziesiątki km sieci wodociągowej, sieci kanalizacji sanitarnej, sieci deszczowej,

7) w 2000 r. przeprowadzono kompleksową modernizację systemu grzewczego w mieście. Zlikwidowano kilkanaście kotłowni osiedlowych na węgiel, które zanieczyszczały powietrze i zastąpiono je jedną kotłownią na gaz ziemny przy ul. Jeżyka,

8) we wrześniu 2000 r. oddano do użytku nowy ratusz – siedzibę Urzędu Miejskiego w Wągrowcu,

9) w latach 1999-2000 wspólnie z gminą Wągrowiec wybudowano w Toniszewie w pełni nowoczesne, ekologiczne wysypisko śmieci.

10) przy wydajnej pomocy władz Wągrowca – Stowarzyszenie J. N. Musolffa wybudowało jadłodajnię i noclegownię oraz hospicjum,

11) powstały także: Dzienny Dom Seniora, Warsztaty Terapii Zajęciowej, Świetlica Socjoterapeutyczna dla dzieci, Ośrodek Wsparcia – Środowiskowy Dom Samopomocy dla Osób z Zaburzeniami Psychicznymi,

12) zmodernizowano salę kina MDK. Powstało nowoczesne kino, które wyświetla filmy w nowej technologii 3D,

13) w 2011 r. oddano do użytku długo oczekiwany przez mieszkańców Aquapark z bogatą częścią rekreacyjną oraz grotą solną,

14) miasto Wągrowiec od kilkunastu lat posiada uczelnię wyższą. Przez 10 lat w Wągrowcu miał siedzibę Ośrodek Zamiejscowy UAM z Poznania, a od 5 lat funkcjonuje Wydział Zamiejscowy Gnieźnieńskiej Szkoły Wyższej Milenium, na którym studiuje ok. 300 studentów,

15) w 2014 rozpoczęto rewitalizację dworca kolejowego oraz jego otoczenia. Prace te zakończone zostaną w czerwcu 2015 r.

16) w ostatnich latach w Wągrowcu powstało szereg nowych zakładów pracy m.in. MERX, WEGA, TB- HYDRO, Europol, CID-ROL, KRUQ, czy też Hotel Pietrak. Aktualnie w budowie jest nowa fabryka mebli, w której zatrudnienie znajdzie 1200 osób – jej zakończenie nastąpi w połowie roku 2015.

17) w wyniku wspólnych działań władz Wągrowca i powiatu wągrowieckiego oraz finansowego wsparcia samorządu woj. Wielkopolskiego zmodernizowano linię kolejową do Poznania, wprowadzając na nią nowoczesne i wygodne autobusy szynowe, oraz drogę wojewódzką nr 196, co znacznie usprawniło podróż z Wągrowca do Poznania.

Wyróżnienia i nagrody.

1) Srebrny Krzyż Zasługi

nadany w 1995 r. przez Radę Państwa,

2) Medal Złoty za Długoletnią Służbę

nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w 2010 r.,

3) Złota odznaka Honorowa Za zasługi dla Rozwoju woj. Pilskiego

nadana przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Pile w 1982 r.,

4) Medal „Za zasługi dla miasta Wągrowca”

nadany przez Miejską Radę Narodową w 1985 r.,

5) Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Wielkopolskiego

nadana przez Zarząd Województwa Wielkopolskiego w 2003 r.,

6) Dyplom: Zasłużony dla Archidiecezji Gnieźnieńskiej

nadany przez Arcybiskupa Metropolitę Gnieźnieńskiego w 2004 r.

7) Złota odznaka Honorowa

nadana przez Polski Związek Emerytów, Rencistów i Inwalidów w Warszawie w 2014 r.,

8) Krzyż Zasługi SEMPER FIDELIS

przyznany przez Wielkopolski Związek Solidarności Polskich Kombatantów w 2001 r.,

9) Wyróżniony odznaką „Za Zasługi dla Polskiego Związku Działkowców” w Warszawie w 2000 r.

10) Odznaka „Przyjaciel Dziecka”

przyznana przez Zarząd Okręgowy TPD w Pile w 2007 r.,

11) Srebrna Honorowa Odznaka Przyjaciół Harcerstwa

przyznana przez ZHP Komendę Chorągwi Wielkopolskiej w Poznaniu w 2003 r.,

12) Medal pn. „Rzeczpospolita Samorządna 1990-2000”,

13) Odznaka redakcji „Głosu Wągrowieckiego” „Złoty Liść”

przyznana w 2005 r.,

14) Medal 625-lecia miasta Wągrowca

nadany przez Radę Miejską w 2006 r.,

15) Medal „20 lat Odrodzonego Samorządu w Polsce”

nadany przez Radę Miejską w 2010 r.,

16) Medal „90. Rocznicy Powstania Wielkopolskiego”

przyznany przez Marszałka Województwa Wielkopolskiego w 2008 r.,

17) „Człowiek Roku 2009”

wyróżnienie w kategorii Samorząd i Administracja przez redakcję „Tygodnika Wągrowieckiego” w 2010 r.,

18) Srebrny Medal „LABOR OMNIA VINCIT”

za krzewienie idei pracy organicznej nadany przez Towarzystwo im. H. Cegielskiego w Poznaniu w 2011 r.

Znaczenie postaci.

Realizacja ww. przedsięwzięć przyczyniła się do poprawy warunków życia mieszkańców Wągrowca. Miasto „zbliżyło się” do stolicy naszego województwa, ale mamy też bliżej do Europy. Dzięki dobremu połączeniu kolejowemu i połączeniom drogowym z Poznaniem, a także dzięki powstałej w 2014 r. zachodniej obwodnicy miasta Poznania, z Wągrowca szybciej i wygodniej można dojechać do lotniska w Poznaniu, autostrady A-2, a także dalej drogą krajową nr 5 do Wrocławia, czy też do czeskiej granicy.

Wągrowiec stał się miastem atrakcyjnym dla turystów i sportowców. Przez swoją bardzo aktywną i szeroką działalność promocyjną stało się miastem bardziej znanym w kraju, a także za granicą. Aktywna działalność promocyjna jest prowadzona przez miasto (np. na dobrym poziomie strona internetowa), ale także przez dobrze stojący sport, m.in. przez uczestnictwo drużyny piłki ręcznej w superlidze oraz udział drużyny piłki nożnej w 3 lidze państwowej. Dużą promocję miasta prowadzą wągrowieckie przedsiębiorstwa, które produkują wyroby o wysokim poziomie jakościowym i technologicznym na rynek krajowy i zagraniczny, m.in. w branży meblowej, metalowej, części do samochodów, kolei, czy też w branży energetycznej. Te wszystkie wspólne osiągnięcia są dużą zasługą Stanisława Wilczyńskiego, który kierując miastem łącznie przez ponad 26 lat, bardzo aktywnie pracując na jego rzecz, wykazując się dużą inicjatywą potrafił zjednać wokół swoich działań mieszkańców Wągrowca, zintegrować ich we wspólnej realizacji niekiedy bardzo trudnych, ale ważnych dla miasta przedsięwzięć gospodarczych. Potrafił także nawiązać współpracę z samorządami sąsiednich gmin, powiatem wągrowieckim oraz samorządem Województwa Wielkopolskiego w celu wspólnego rozwiązywania ponadlokalnych problemów, m.in. w zakresie poprawy infrastruktury komunikacyjnej do Poznania, gospodarki odpadami, czy też turystyki i rekreacji.

Dziś Wągrowiec należy do miast o dobrze rozwiniętej infrastrukturze komunalnej, oświatowej, kulturalnej, a także sportowo –rekreacyjnej. Te wspólne dokonania przyczyniły się do lepszych warunków życia mieszkańców w mieście, w którym jest czyste powietrze, woda i piękna przyroda, choć jest jeszcze na pewno wiele problemów do rozwiązania w najbliższej przyszłości.

Platforma edukacyjna