POCHODZENIE I DZIECIŃSTWO
Józef Konarczak urodził się 19 marca 1956 roku w Koźminie Wielkopolskim. Jego rodzicami byli Zofia i Jan Konarczak. Miał on ośmioro rodzeństwa, z których był urodzony jako drugi. W dzieciństwie mieszkał i wychowywał się w Kaczagórce w domu rodzinnym wielopokoleniowym, czyli wraz z dziadkami, rodzicami i rodzeństwem. Jako mały chłopiec interesował się traktorami i samochodami. Lubił obserwować maszyny i traktory w czasie ich pracy. Jego ulubionym zajęciem było także majsterkowanie z dziadkiem. Od najmłodszych lat był angażowany do pomocy w pracach domowych i gospodarskich, np. przynosił drewno na opał, pomagał w polu. Bardzo lubił słuchać opowiadań babci Pelagii o czasach okupacji i o losach swojej rodziny w czasie II wojny światowej.
EDUKACJA
Józef Konarczak edukację rozpoczął w Szkole Podstawowej w Bułakowie, wcześniej nie uczęszczał do przedszkola. Drogę z domu do szkoły, czyli z Kaczagórki do Bułakowa (około 2 km), przemierzał pieszo lub rowerem. Dopiero gdy był w starszych klasach, zorganizowano uczniom dojazd autobusem.
Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Bułakowie w 1971 roku rozpoczął naukę w Zasadniczej Szkole Mechanizacji Rolnictwa w Marszewie. Zamieszkał w internacie, a do domu przyjeżdżał raz w miesiącu. W szkole tej zaangażował się w uprawianie sportu – ćwiczył zapasy. Po ukończeniu szkoły zawodowej rozpoczął naukę w Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Poznaniu i jednocześnie kontynuował treningi zapasów w Klubie Grunwald. Zaangażował się w sport, wyjeżdżał na różne turnieje, osiągał sukcesy, m.in. zdobył Mistrzostwo Młodzików Okręgu Poznańskiego. Jednak po półrocznym pobycie w Poznaniu okazało się, że ma problemy w nauce i osiąga bardzo słabe oceny. W tej sytuacji musiał wrócić do Marszewa, gdzie został przyjęty do Technikum Rolniczego. Zmobilizował się do nauki, dzięki czemu w dwa miesiące nadrobił zaległości. Jednocześnie rozwijał umiejętności i zdolności zapaśnicze w Klubie Sportowym Szkoły Rolniczej w Marszewie. Jako uczeń ostatniej klasy ukończył kurs instruktorski i przez kolejne 3 lata pracował w tym Klubie jako trener. W czasie nauki w szkole średniej w Marszewie był przewodniczącym Rady Młodzieżowej Szkoły. Technikum Rolnicze w Marszewie ukończył 1977 roku.
SŁUŻBA WOJSKOWA
W latach 1977 – 1979 Józef Konarczak pełnił służbę wojskową w Jednostce Łączności w Śremie. Był tam telegrafistą. Jedną z umiejętności, jakie nabył wówczas, było komunikowanie się za pomocą dalekopisu i radiostacji.
Najciekawszym wydarzeniem w czasie jego pobytu w wojsku była w 1979 roku pierwsza wizyta papieża Jana Pawła II w Polsce. Wtedy wraz ze swoją jednostką pracował w obsłudze łączności dla helikopterów oraz samochodów biorących udział w organizacji pielgrzymki.
PRACA, STUDIA, RODZINA
W latach 1979 – 1982 pracował jako instruktor zapasów w Klubie Sportowym przy Szkole Rolniczej w Marszewie. W 1981 roku uczęszczał na kurs trenerski na Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach i reprezentował w zapasach stopień I klasy sportowej. Jednak 13 grudnia 1981 roku wybuchł stan wojenny. To spowodowało, że odwołano zajęcia na uczelni. W późniejszym czasie nie mógł kontynuować tego kursu.
W czasie stanu wojennego mieszkał w Poznaniu, gdzie pracował u ogrodnika przy pielęgnacji kwiatów. W tych trudnych czasach, kiedy zaopatrzenie w żywność stanowiło ogromny problem Józef Konarczak, który utrzymywał kontakty z rolnikami na wsi w rodzinnych stronach, pomagał ludziom w Poznaniu, zaopatrując ich w mięso.
W 1982 roku Józef Konarczak podjął pracę w Ośrodku Postępu Rolniczego (OPR) w Bojanowie – obecnie Ośrodek Doradztwa Rolniczego. Następnie rozpoczął studia zaoczne na kierunku ogólnorolniczym w Lesznie. Po roku kontynuował je na Akademii Rolniczej w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy).
W czasie pracy w ODR Józef Konarczak poznał Zofię Roszczak, która pracowała w Pogorzeli w biurze Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”. Znajomość ta zaowocowała założeniem rodziny – w październiku 1985 roku odbył się ślub Zofii i Józefa. Rok później urodził się pierwszy syn Konarczaków, Sebastian, a w 1986 roku drugi, Kacper.
W 1986 roku Józef Konarczak zaczął pracować jako pomocnik rzeźnika u swojego stryja i jednocześnie ojca chrzestnego, Stefana Konarczaka, który posiadał mały zakład mięsny. Początkowo była to dodatkowa praca popołudniami, kiedy dorabiał sobie do państwowej pensji. Jednak po pewnym czasie stwierdził, że z pensji, którą wówczas otrzymywał nie utrzyma rodziny i nie zapewni jej dostatku. Zaczął myśleć o porzuceniu państwowej posady i o własnym biznesie. Józef Konarczak mając 30 lat zrezygnował z dotychczasowej pracy i podjął decyzję o zmianie zawodu na rzeźnika.
Pracował i uczył się rzeźnictwa u boku swojego stryja Stefana, natomiast na kursy teoretyczne uczęszczał do Zespołu Szkół Zawodowych w Krotoszynie. Po 2,5 roku zdał egzamin czeladniczy, a następnie mistrzowski i ukończył kurs pedagogiczny. Rozpoczął świadczenie własnych usług świniobicia i rzeźnictwa. Początkowo pracował przyjmując zamówienia u gospodarzy, tak jak wuj Stefan. Ludzie byli zadowoleni z usług Józefa Konarczaka, dlatego miał on coraz więcej zamówień – pracy. By sprostać, oczekiwaniom i potrzebom zamawiających jego usługi, często pracował nawet w nocy. Postanowił otworzyć własny punkt usługowy w Pogorzeli.
Edukacja instytucjonalna Józefa Konarczaka zakończyła się wiele lat później, kiedy stał się absolwentem Wyższej Szkoły Hotelarstwa i Gastronomii w Poznaniu, gdzie ukończył studia na Wydziale Marketingu i Zarządzania.
ROZWÓJ FIRMY
W 1989 roku Józef Konarczak wybudował małe pomieszczenie gospodarcze przeznaczone na usługi rzeźnicze. W czasie tego przedsięwzięcia napotykał wiele trudności, między innymi ze strony urzędników i z powodu braku materiałów budowlanych. Pracował samodzielnie przy budowie zakładu, niejednokrotnie wykonywał ręcznie ciężkie prace.
W powstałym w 1990 roku punkcie usługowym w Pogorzeli Józef Konarczak wyrabiał produkty masarskie na zamówienia. Początkowo też zaopatrywał w nie sąsiadów i znajomych. W niedługim czasie poszerzył swoją działalność o handel. Pierwszy sklepik, w którym żona sprzedawała jego wyroby był w przydomowej altanie.
Swoje produkty zaczął sprzedawać w Krotoszynie oraz we Wrocławiu, gdzie zaopatrywał Powszechną Spółdzielnię Spożywców i miał stałe zapotrzebowanie na dostawy. By sprostać realizacji zamówień Józef Konarczak pracował wiele godzin w ciągu doby, a po pół roku działalności firmy zatrudnił pierwszego ucznia, potem pracownika. Zakład Mięsny Konarczak rozwijał się.
W ciągu około 6 lat istnienia przedsiębiorstwo przekształciło się w firmę produkującą około 5 ton wyrobów dziennie. Obecnie Zakład Mięsny Konarczak prowadzi pełny profil produkcji: od skupu żywca i uboju, po przetwórstwo mięsne oraz dostawy i sprzedaż. Zakład ten zatrudnia teraz 110 pracowników i prowadzi sprzedaż swoich wyrobów – około 100 rodzajów asortymentu, w 16 sklepach firmowych w całej Polsce. Przedsiębiorstwo jest systematycznie modernizowane i unowocześniane. Zakład został rozbudowany i obecnie zajmuje około 0,5 ha powierzchni.
DZIAŁALNOŚĆ
Józef Konarczak, prowadząc firmę istniejącą od 1990 roku, zatrudniał wiele osób, przez co wspomagał utrzymanie ich rodzin. Niektórzy z pracowników związali się z firmą tak bardzo, że pracują w niej od momentu powstania do dzisiejszego dnia. Przez około 25 lat istnienia przedsiębiorstwa pobierało w nim praktyki i wykształciło się około 50 uczniów, wśród których zawód rzeźnika zdobyła nawet jedna dziewczyna. Podopieczni Józefa Konarczaka znaleźli się wśród laureatów Ogólnopolskiego Turnieju Przetwórstwa Mięsa.
Józef Konarczak produkuje swoje wyroby ze szczególną dbałością o jakość. Wiele jego produktów firmowych jest znanych w regionie i w Polsce, przez co przedsiębiorca promuje wielkopolską żywność. W latach 2009 – 2011 jego wyroby były prezentowane na targach międzynarodowych w Moskwie i Kijowie oraz w Azji: Szanghaju, Tokio, Banghoku i Singapurze.
Wyroby Józefa Konarczaka są obecne na wielu imprezach okolicznościowych i charytatywnych takich jak: Święto Sera Smażonego w Pogorzeli, Święto Powiatu w Gostyniu, Gęsina na Imieninach w Poznaniu, Święto Mięs w Gdańsku oraz programach promocyjnych np. Europejski Stół – Tradycja, nowoczesność, jakość i Wielkanoc – Mięsne Święta
Pan Józef szczególnie wspiera inicjatywy lokalne i pomaga w organizacji imprez dla mieszkańców gminy Pogorzela, często wspomagając je finansowo. Również wspomagał działalność sportową wśród młodzieży oraz wspierał przedsięwzięcia miejscowych działaczy, przedszkoli, szkół, czy też gospodyń.
Zakład Mięsny Konarczak corocznie przygotowuje paczki świąteczne – bożonarodzeniowe i wielkanocne – nie tylko dla swoich pracowników, lecz również dla pogorzelskich rodzin niezwiązanych z firmą, ale mających trudności finansowe i będących w ciężkiej sytuacji.
Józef Konarczak jest czynnym działaczem w swojej branży. Od 1990 roku działa w Radzie Krajowej Stowarzyszenia Rzeźników i Wędliniarzy Rzeczypospolitej Polskiej, w której od 2010 roku pełni funkcję wiceprzewodniczącego. Od 2002 roku działa w Wielkopolskim Cechu Rzemieślników i Wędliniarzy.
W 2015 roku został przewodniczącym Rady Gospodarczej Powiatu Gostyńskiego, która zainaugurowała swoją działalność na początku września 2014 roku na mocy porozumienia Samorządu Powiatu Gostyńskiego z przedsiębiorstwami chcącymi działać wspólnie na rzecz Wielkopolski.
W latach 2006 – 2010 Józef Konarczak był radnym w Radzie Powiatu Gostyńskiego z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego. Sprawował wówczas funkcję przewodniczącego Komisji Rolnictwa, Leśnictwa i Ochrony Środowiska.
SUKCESY I NAGRODY
W latach 1996 – 2014 wyroby wytwarzane przez Józefa Konarczaka otrzymywały liczne nagrody, wyróżnienia, certyfikaty w konkursach regionalnych i ogólnopolskich za wysoką jakość, stosowanie tradycyjnych receptur i metod produkcji. Najbardziej prestiżowe nagrody Józef Konarczak zdobywał w konkursach Międzynarodowych Targów Przemysłu Spożywczego Polagra Food, gdzie wielokrotnie doceniano wysoką jakość jego wyrobów. W trakcie targów Zakład Mięsny Konarczak otrzymywał wiele razy zaszczytne tytuły, m.in. Złoty Medal Polagra Food, Znak Jakości „Poznaj Dobrą Żywność”, Najlepszy Producent Wędlin Polagra Food.
W 2004 roku Zakład Mięsny Konarczak otrzymał certyfikat i tytuł HIT 2003 w Konkursie Gospodarczo – Samorządowym Wielkopolski. Został laureatem wyróżnionym za dokonania gospodarcze, organizacyjne i ekologiczne, z zachowaniem zasad uczciwości i rzetelności.
Zasługi Józefa Konarczaka znalazły uznanie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu. W 2003 roku został on uhonorowany Medalem Komisji Edukacji Narodowej za szczególny wkład w przyuczaniu uczniów do trudnego zawodu. Za zasługi dla rzemiosła, działalność charytatywną oraz materialne wspieranie rozwoju sportu wśród młodzieży Józef Konarczak został także w 2004 roku odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi przyznanym przez Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego.
W 2004 roku Konarczak został wyróżniony Medalem Stowarzyszenia Rzeźników i Wędliniarzy Rzeczypospolitej Polskiej za pracę na rzecz Stowarzyszenia. Rok później został doceniony przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi otrzymując Medal „Zasłużony dla rolnictwa”. W 2007 roku podczas Ogólnopolskich Dni Wędliniarstwa Józefowi Konarczakowi przyznano tytuł „ Wędliniarz roku”.
W 2009 roku przedsiębiorstwo Józefa Konarczaka otrzymało wyróżnienie za uczestnictwo w akcji sfinansowania pobytu dzieci z Kazachstanu na wakacjach w Polsce.
Jednym z bardziej prestiżowych wyróżnień gospodarczych w regionie jest nagroda w konkursie organizowanym przez Wielkopolski Instytut Jakości. Firma Józefa Konarczaka w 2010 roku zdobyła wyróżnienie I stopnia w tym konkursie i otrzymała Wielkopolską Nagrodę Jakości. W 2010 roku za swoją bogatą działalność społeczną Józef Konarczak otrzymał tytuł „Zasłużony dla gminy Pogorzela”, a w 2012 roku uhonorowano go tytułem „Zasłużony dla powiatu gostyńskiego”.
Józef Konarczak otrzymał w 2011 roku Złoty Medal Wybitnego Producenta Żywności, który przyznała mu Kapituła Korporacji Producentów Żywności – Klub Promocji Jakości, uhonorowując go za wieloletnie zaangażowanie i pracę w branży mięsnej oraz za aktywną działalność społeczną i wspieranie wielu akcji charytatywnych.
W 2013 roku Józef Konarczak został wyróżniony wśród najbardziej zasłużonych rzemieślników zrzeszonych w Gostyńskim Cechu Rzemiosł Różnych, otrzymując Srebrną Oznakę Mistrza „Za zasługi dla rozwoju rzemiosła wielkopolskiego”. Wielkopolska Izba Rzemieślnicza nadała Józefowi Konarczakowi swoje najważniejsze odznaczenie – Kordzik Wielkopolskiej Izby Rzemieślniczej, które jest przyznawane wybitnym rzemieślnikom oraz przedstawicielom życia społeczno – gospodarczego. Józef Konarczak został uhonorowany tym odznaczeniem w 2014 roku.
Corocznie w powiecie gostyńskim jest organizowany konkurs Wolontariusze Roku w różnych kategoriach. W 2014 roku Zakład Mięsny Konarczak otrzymał nominację w tym konkursie, w kategorii „Biznes społecznie odpowiedzialny”.
HOBBY
Jednym z hobby Józefa Konarczaka jest kolekcjonowanie figurek aniołków. Nie jest to zwykły zbiór, gdyż Pan Józef twierdzi, że jego Anioł Stróż towarzyszy mu przez całe życie i wiele razy doświadczył, że czuwa nad nim, pomaga mu i chroni go. Pierwszą figurkę anioła Pan Józef dostał kilka lat temu w prezencie i to go zainspirowało do pozyskiwania następnych. Gdy wyjeżdża biznesowo, nawet w różne zakątki świata, to tam też je kupuje i uzupełnia swoją kolekcję. Anioły różnią się wielkością, materiałem z jakiego są wykonane. Niektóre są nietypowe np. anioł z miejscem na świeczkę, której światło po zapaleniu wywołuje złudzenie poruszania się jego skrzydeł. Inne z nich mają dla Pana Józefa wartość sentymentalną np. anioł przywieziony z pielgrzymki do Sanktuarium św. Michała Archanioła w Gargano i podarowany mu przez nieżyjącego proboszcza parafii pogorzelskiej, ks. kan. Hieronima Muczka. Cenny jest także anioł z rozprostowanymi skrzydłami, który jest wzorowany na wizerunku Anioła Stróża, strzegącego dzieci, przed którym wraz z rodzeństwem Józef Konarczak modlił się w dzieciństwie.
Pan Konarczak zbiera także modele samolotów, szczególnie takich, którymi podróżował do odległych krajów. Ma też wiele pamiątek z podróży zagranicznych.
Dobrą zabawą, pozwalającą się zrelaksować i zapomnieć o codziennych sprawach, do niedawna dla Józefa Konarczaka było nurkowanie. W 2002 roku Pan Józef ukończył kurs pierwszego stopnia i został płetwonurkiem. Początkowo ćwiczył w basenie, lecz gdy nabył umiejętności nurkowania i zdał egzamin, mógł nurkować w jeziorach na Mazurach. Swoją pasją do nurkowania zaraził syna Sebastiana.
ZNACZENIE POSTACI
Józef Konarczak od 22 maja 1990 roku prowadzi własną działalność gospodarczą i dzięki swojej firmie – Zakładowi Mięsnemu Konarczak – jest on jednym z największych pracodawców nie tylko w gminie Pogorzela, ale także w regionie. Od wielu lat angażuje się w działalność i pracę w przetwórstwie mięsnym. Wzorowo prowadził i prowadzi zakład, spełniając wymogi Unii Europejskiej.
Promuje on wielkopolską żywność i zarazem Pogorzelę nie tylko w powiecie, ale w całym kraju, a nawet na świecie, gdzie prezentuje swoje bardzo dobrej jakości wyroby.
Jako pracodawca wielką wagę przykłada do inwestycji w potencjał ludzki, w tym w kształcenie uczniów – przyszłych rzemieślników.
Józef Konarczak jest czynnym działaczem społecznym w gminie i regionie. Bierze udział w różnych inicjatywach, nierzadko sponsoruje je. Wspiera i organizuje różne akcje charytatywne, nie zapominając o potrzebujących mieszkańcach gminy Pogorzela.
ŹRÓDŁA INFORMACJI
Strony internetowe:
www.gostyninfo.pl
www.gostyn24.pl
www.gostynska.pl
www.konarczak.pl
www.pogorzela.pl
Wypowiedzi:
Józefa Konarczaka – bohatera biogramu
Czasopisma:
AgJa., Chlebem, masłem i wędlinami promują powiat, „Nowa Gazeta Gostyńska”, nr 13, 2008.
AgJa., Sukces na Polagrze, „Nowa Gazeta Gostyńska”, nr 41, 16.10.2009.
AJ., Konarczak wędliniarzem roku, „Nowa Gazeta Gostyńska”, nr 26, 01.07.2007.
Curyk-Sierszulska E., Anioły pana Józefa, „ABC Gostyńskie”, nr 98, 23-29.12.2014.
Curyk-Sierszulska E., Kiełbasa z firmowego sklepu, „ABC Gostyńskie”, nr 16, 26- 28.02.2008.
Curyk-Sierszulska E., Senatorski salceson i golonka po szlachecku, „ABC Gostyńskie”, nr 7, 05-17.05. 2001.
doti., Kolejny zasłużony dla Pogorzeli, „Życie Gostynia”, nr 22(560), 04.06.2010.
doti., Mięsne HIT-y w powiecie, „Życie Gostynia”, nr 8(209), 24.02.2012.
doti., Najlepszy zakład mięsny w Polsce, „Życie Gostynia”, nr 38(188), 30.09.2011.
doti., Najwyższa jakość zakładu „Konarczak”, „Życie Gostynia”, nr 29(128), 23.07.2010.
doti., Polędwica najlepsza od Konarczaka, „Życie Gostynia”, nr 39(86), 02.10.2009.
doti., Smakoszki ze Złotym Medalem Polagry Food, „Życie Gostynia”, nr 40(345), 30.09.2014.
doti., Sukcesy młodych wędliniarzy z Pogorzeli, „Życie Gostynia”, nr 17(167), 06.05.2011.
ES., Konarczak szefem rady, „ABC Gostyńskie”, nr 7, 30.01. – 02.02. 20015.
ES., Kordzik dla Konarczaka, „ABC Gostyńskie”, nr 46, 17-19.06.2014.
ES., Krzyż za zasługi, „ABC Gostyńskie”, nr 48, 18-21.06.2004.
ES., Medal od ministra, „ABC Gostyńskie”, nr 35(1679), 06-09.05.2005.
ES., Najlepszy producent, „ABC Gostyńskie”, nr 78, 01-04.10.2004.
ES., Najwyższa pochwała dla Konarczaka, „ABC Gostyńskie”, nr 88, 15-17.11.2011.
ES., Nietypowy zawód Pauliny, „ABC Gostyńskie”, nr 48, 21- 23. 08.2011.
ES., Nurek przedsiębiorca, „ABC Gostyńskie”, nr 9, 03-05.02.2004.
ES., Pięcioro zasłużonych, „ABC Gostyńskie”, nr 52, 06-09.07.2012.
ES., Zasłużeni nagrodzeni, „ABC Gostyńskie”, nr 67, 28-30.09.2012.
EU., Regionalne wędliny na podium, „Nowa Gazeta Gostyńska”, nr 37/11, 30.09.2011.
Fajczyk A., Nagrodzili produkty mięsne Konarczaka, „Życie Gostynia”, nr 12(111), 26.03.2010.
Jakubowska A., Kiełbasiane nagrody, „Nowa Gazeta Gostyńska”, nr 36/10.
Janczak D., Konarczak: Zależało mi, by ludziom smakowało, „Życie Gostynia”, nr 5(781), 26.08.2014.
Józef Konarczak przewodniczącym Rady Gospodarczej, „Kurier Gostynia”, nr 2, 30.01.2015.
gabi., Liczne nagrody dla Zakładów Mięsnych Konarczak, „Życie Gostynia”, nr 16(606), 22.04.2011.
gabi., Został wybrany na wiceprzewodniczącego, „Życie Gostynia”, nr 16(166), 29.04.2011.
gabi., Z Polagry wrócili z medalami, „Życie Gostynia”, nr 43(244), 26.10.2012.
gabi., Zakład Mięsny Konarczak z kolejnymi nagrodami, „Życie Gostynia”, nr 44(194), 11.11.2011.
Konarczak na Balu dla sportowców, „Gazeta Gostyńska”, nr 8/2008, 24.02.2008.
Kostysiak L., Rzeźnictwo-Wędliniarstwo, „Nowa Gazeta Gostyńska”, nr 3/03.
LK., Certyfikat dla białej parzonej, „Nowa Gazeta Gostyńska”, nr 16/07.
Łuk., Pogorzelskie przysmaki, „Życie Gostynia”, nr 1, 02.01.2004.
Łukaszewski J., Baleron nie płacze, a kiełbasa nie sika, „Gazeta Wyborcza”, 10-11. 03.2012.
Sierszulska – Curyk E., Mięsny mistrz Polski, „ABC Gostyńskie”, nr 35(1679), 06 -09.05.2005.
Siama A., Dla podniebienia i zatrudnienia, „Rzecz Krotoszyńska”, nr 989, 8.04.2014.
Skarżyńskay B., Wielkanocny stół w ogrodzie, „Bilans dodatni – czasopismo rzeźników i wędliniarzy”, nr 1(26), marzec 2013.
Wędliniarski sukces na Polagrze, „Nowa Gazeta Gostyńska”, nr 40/06, 08.10.2006.