Dzieciństwo

Jadwiga Rejmaniak urodziła się 09.03.1943 r. w Pohulance, niedaleko jeziora Świteź (dzisiejsza Białoruś). Rodzice: Małgorzata i Władysław Szysłowscy z małą Jadzią i starszym o 15 lat synem, po tygodniu podróży pociągiem, w 1945 r. dotarli do Krzyża. Zamieszkali w kamienicy przy dzisiejszej ulicy Poznańskiej.

Pani Jadwiga ukończyła szkołę podstawową i liceum ogólnokształcące w Krzyżu, a następnie technikum budowlane w Szczecinie.

Praca

W 1963 r. rozpoczęła pracę w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Trzciance. Następnie, po reorganizacji, po 10 latach przeniosła się do Urzędu Miasta i Gminy w Krzyżu Wielkopolskim, by po 17 latach, w 1980 r. znów przejść do Urzędu Rejonowego w Trzciance, a później do Starostwa Powiatowego Delegatury Budownictwa i Architektury w Trzciance. Po 40 latach pracy wciąż w dziale budownictwa, w 2003 r. przeszła na emeryturę.

Rodzina

W 1969 r. wyszła za mąż za Zenona Rejmaniaka, nauczyciela geografii i przysposobienia obronnego. Ma troje dzieci: Zenona, Annę i Roberta oraz siedmioro wnuków.

Pasje

Pani Jadwiga rysowała od zawsze. Nawet wtedy, gdy tuż po wojnie nie było papieru, zeszytów, czy też bloków. Były tylko niemieckie książki. Wybierała takie kartki, które były zadrukowane z jednej strony i tworzyła swoje pierwsze obrazki. W szkole była „dyżurnym” ilustratorem pamiętników, laurek i kronik. W pracy zawodowej kreśliła projekty tuszem i tę technikę wykorzystała do stworzenia cyklu „Dawny Krzyż”. Obrazy powstały na podstawie przedwojennych pocztówek i fotografii. Dopiero na emeryturze mogła poświęcić czas na rozwijanie swoich pasji. Zaczęła malować akwarelami pejzaże, kwiaty i fantastykę. Po otwarciu granic odnalazła ją ”koleżanka z podwórka”, która pod koniec lat czterdziestych wyjechała z rodzicami do Niemiec. Odwiedzały się już kilka razy. Efektem tych podróży jest cykl „Zamki Bawarii” i krajobrazy górskie. Najchętniej maluje średnie i małe obrazy, używa raczej ciepłych, jasnych kolorów. Ulubiona pora roku to jesień, bo jest kolorowa, pełna barw i odcieni. Inspiracje czerpie z podróży, wycieczek, wyjść do lasu. Uważa, że wszędzie można znaleźć widok, który warto utrwalić w tym jednym, jedynym momencie, bo na drugi dzień już taki się nie powtórzy. Nigdy nie maluje portretów, kiedyś rysowała karykatury, ponieważ w każdym człowieku można znaleźć inne cechy, sposób ubierania się, poruszania. Najbardziej lubi oglądać obrazy impresjonistów.

Znaczenie postaci

Pani Jadwiga Rejmaniak jest osobą niezwykle skromną, nie uczestniczyła nigdy w konkursach. Jeden raz koleżanki wysłały jej pracę na konkurs, w którym otrzymała nagrodę. Mieszkańcy naszego miasta mogą podziwiać obrazy i rysunki pani Jadwigi na wystawach w Bibliotece Miejskiej w Krzyżu Wlkp. Na rysunkach wykonanych piórkiem i tuszem utrwaliła ulice i budynki naszego miasta, których w większości już nie ma lub bardzo trudno je odnaleźć. Jej akwarele pokazują piękno otaczającej nas przyrody: ogrodów, łąk, pól, lasów, nadnoteckich krajobrazów.

Przykład pani Jadwigi pokazuje nam, że na rozwijanie talentów i pasji nigdy nie jest za późno, wystarczy tylko konsekwentne dążenie do wyznaczonego celu.

Źródła:

– rozmowa z p. Jadwigą Rejmaniak,

– kronika i dokumentacja pracy Biblioteki Miejskiej w Krzyżu Wielkopolskim.