POCHODZENIE I RODZINA
Urodziła się 22 sierpnia 1957 roku w Koźmińcu, w rodzinie Ireny i Kazimierza Biernatów. Jest najstarszą z trójki rodzeństwa, ma dwóch braci: Marka i Włodzimierza.
Do 5 roku życia mieszkała w Koźmińcu, a potem cała rodzina przeprowadziła się do Pleszewa. Tata z zawodu technik, mama gospodyni domowa, byli ludźmi skromnymi i pracowitymi, dlatego te same zasady wpajali swoim dzieciom.
12 kwietnia 1980 wzieła ślub z Damianem Janowskim.
Jako pierwszy urodził się syn – Krzysztof, potem córka – Paulina. Dzisiaj jest babcią dla wnuka Sergiusza.
Pani Ela od najmłodszych lat marzyła o zawodzie, w którym będzie mogła pracować z dziećmi.
EDUKACJA
Swoją edukację pani Ela rozpoczęła w Szkole Podstawowej nr 3 w Pleszewie (1964-1972). Do szkoły chodziła chętnie, a naukę wspomina bardzo mile. Bardzo lubiła się uczyć, a przyswajanie wiedzy nie sprawiało jej problemu. Dalszą naukę kontynuowała w Liceum Ogólnokształcące im St. Staszica w Pleszewie (1972-1976), następnie w Studium Wychowania Przedszkolnego w Ostrowie Wlkp. (1976-1978). Wspomina, że szkoła za czasów jej dzieciństwa była znacznie uboższa w pomoce naukowe. Tytuł magistra zdobyła na Zaocznych Studiach Magisterskich na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu z Filią w Kaliszu, na kierunku nauczanie początkowe (1982-1986)
Brała udział w licznych szkoleniach, kursach, warsztatach podnosząc swoje kwalifikacje zawodowe.
DZIAŁALNOŚĆ I PRACA
Wraz z uzyskaniem dyplomu Studium Wychowania Przedszkolnego, 21 sierpnia 1978 r. rozpoczęła pracę w zawodzie nauczycielki w Szkole Podstawowej nr 2 w Pleszewie. Nadal jest nauczycielką, którą pokochało kilka pokoleń jej uczniów. To ona daje podstawy wychowania w trakcie nauczania początkowego w klasach I – III oraz pielęgnuje w uczniach znajomość języka ojczystego.
Pani Ela początkowo chciała zaostać germanistką, jednak sytuacja finansowa spowodowała, że musiała iść do pracy, by pomóc finansowo rodzicom. Początkowa praca wymagała od niej pełnej dyspozycyjności, pracowała od 7.00 do 17.00, najpierw w szkole w Brzeziu, popołudniami w miejscowej „Dwójce”. Naukę w tamtych czasach wspomina jako łatwiejszą, spokojniejszą. Od uczniów też się się wymagało, choć nauczyciele większą uwagę zwracali na estetykę prowadzenia uczniowskich zeszytów. Nie było wtedy długopisów, tylko pióro i atrament, a co za tym idzie – kleksy.
Nigdy praca jej nie nudziła, wręcz przeciwnie, dodawała energii i motywacji, by w 1982 r. podjąć zaocznie studia magisterskie na UAM w Kaliszu.
Przez kilka lat pani Ela była opiekunem SKO, prowadziła własną kronikę działalności a uczniowie zdobywali czołowe miejsca w konkursach organizowanych przez Bank PKO i B.S. w Pleszewie. Obecnie pani Ela, nadal pełna wigoru, pasji i zaangażowania w życie szkoły, jest inicjatorką turniejów sportowych dla klas I-III oraz pomysłodawczynią innowacji pedagogicznej dla klas I-III pod hasłem „Tu jestem bezpieczny”.
Z racji swego wspaniałego podejścia nie tylko do uczniów, bardzo często jest opiekunem praktyk pedagogicznych studentek – przyszłych nauczycielek. W 2001 roku uzyskała stopień specjalizacji zawodowej, a w 2003 roku uzyskała tytuł nauczyciela dyplomowanego. Od 2005 roku do 2013 roku pełniła funkcję doradcy metodycznego przy ODN w Pleszewie.
W tym czasie była inicjatorką i organizatorką powiatowych konkursów dla uczniów klas I-III. Wychowała – wyedukowała 11 roczników, najbardziej liczna klasa, którą miała w swojej karierze liczyła w klasie 39 uczniów, najmniej liczna to 19. Za swój SUKCES uważa dobre wyniki swoich uczniów na dalszym etapie kształcenia oraz późniejsze kontakty z dziećmi. Interesuje się swoimi wychowankami na dalszeym etapie edukacyjnym. O tym jak sobie dobrze radzą, czyta w gazetach.
Że dzieci są dla pani Eli najważniejsze świadczą wspomnienia:
„W pamięci utkwiło mi wielu uczniów, ale szczególnie wspominam chłopca, który w kl. czwartej nie dawał sobie rady i uczeń miał na koniec roku dwie poprawki z przyrody i matematyki – w wakacje poświęciłam mu swój czas, by go dobrze przygotować do poprawy ocen. W dniu kiedy miał zdawać egzamin poprawkowy, w rodzinie wypadł mi pogrzeb – dylemat co zrobić był prosty, pozostałam z uczniem i mu towarzyszyłam, choć nie należało to do moich obowiązków.”
Pani Ela, to nauczyciel nieustannie rozwijający swoje pasje, niepowtarzalne i fascynujące. Jedna z niewielu osób, które mają wiele osiągnięć i zaangażowania w tworzenie lepszej edukacji. Wspaniały nauczyciel, który kocha to, co robi.
Dobry nauczyciel, według „przepisu” p. Eli, to ten, który potrafi obserwować i słuchać dzieci, zawsze znaleźć dla niego czas, wspólnie wyjeżdżać na biwaki – bez rodziców – bo wtedy najłatwiej poznaje się dzieci. Dobry kontakt z rodzicami, szczerość, słuchanie uwag rodziców, umiejętność przyznania się do błędu, to najważniejsze cechy nauczyciela.
Najważniejsze: p. Ela nie toleruje kłamstwa.
Skrupulatnie prowadzi dokumentację swojego dorobku nauczycielskiego. Gromadzi zdjęcia, dyplomy, podziękowania oraz zwykłe wycinki gazet. Uzbierała się tego całkiem pokaźna ilość.
ZAINTERESOWANIA
NAGRODY I WYRÓŻNIENIA
*złota i srebrna odznaka SKO
*liczne nagrody dyrektora (nie do zliczenia)
*nagroda Burmistrza Miasta i Gminy (2009 r.)Pleszew
*listy gratulacyjne Starosty Pleszewskiego
*liczne podziękowania, dyplomy, laurki