Dzieciństwo i młodość

Zdzisława Maria Bosak urodziła się 6 lipca 1960 r. w Łobżenicy. Matka (z domu Stachowiak) miała na imię Helena, z zawodu była kucharką. Ojciec Tadeusz Bosak z zawodu był ślusarzem. Pani Zdzisława ma starszego o dwa lata brata Leszka. Dziadkowie ze strony matki to Marta Stachowiak (z domu Walentyn) oraz Walenty Stachowiak. Dziadkowie ze strony ojca to Stefania Bosak (z domu Ziarnek) oraz Stanisław Bosak. Od urodzenia pani Zdzisława mieszka w Łobżenicy. Najpierw na Placu Wolności, później na ulicy Spacerowej, a od grudnia 1969 r. na ul. Batorego, gdzie mieszka do chwili obecnej. W wieku 3-6 lat przeszła kilka operacji w Szpitalu w Toruniu. Kolejne operacje przeszła w wieku 16-17 lat. Najlepsze wakacje, jak wspomina pani Zdzisia były u Babci Stefy na wsi. „Babcia była krawcową i szyła nam fajne ubranka dla lalek. Miała też pieska-kundelka Kubę, rudego w białe łatki oraz dwa koty czarno-białe, z którymi bardzo lubiłyśmy się bawić wraz z kuzynką Marysią”. Późniejsze wakacje jakie wspomina spędzała na obozach harcerskich w Gródku Krajeńskim, w czasie liceum na obozach żeglarskich, a w czasie studiów na spływach kajakowych i rajdach rowerowych. Z powodu swojej niepełnosprawności na rowerze nauczyła się jeździć dopiero w drugiej klasie szkoły podstawowej, za to pływać potrafiła już jako 5-latka. Była zawsze osobą bardzo aktywną: w czasie studiów przejechała rowerem całą trasę rajdu Ustrzyki Dolne – Zakopane. Jak sama twierdzi nigdy nie czuła się i nie czuje osobą niepełnosprawną. Jednak lekarze na komisji lekarskiej dziwili się, że jeszcze pracuje i to w przedszkolu. Twierdzi, że w pokonywaniu trudności bardzo pomogły jej turnusy rehabilitacyjne.

Edukacja

Edukację rozpoczęła w Szkole Podstawowej w Łobżenicy, do której uczęszczała w latach 1967-1975. Następnie w latach 1975-1979 kontynuowała naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Łobżenicy. W roku 1979 została słuchaczem Studium Wychowania Przedszkolnego w Wałczu, które ukończyła w 1981 r. W latach 1981-1985 studiowała w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy na kierunku pedagogika opiekuńczo –wychowawcza. W późniejszych latach ukończyła: Studia Podyplomowe „Przysposobienie do Życia w Rodzinie” w Bydgoszczy (1987-1988), Studia podyplomowe i kursy kwalifikacyjne z zakresu Zarządzania Oświatą , Nauczania Zintegrowanego z Informatyką i Oligofrenopedagogikę. Do dzisiaj twierdzi:„Zawsze lubiłam się uczyć i nadal lubię ”.

Praca zawodowa

Pracę zawodową rozpoczęła 1 września 1985 r. w Przedszkolu Publicznym w Łobżenicy, w którym pracuje do chwili obecnej. W latach 1985- 1990 pracowała na stanowisku nauczyciela. Od lipca 1990 r. do września 2010 r. pełniła funkcję Dyrektora tej placówki. Choroba nowotworowa, a co za tym idzie leczenie w Centrum Onkologii w Poznaniu spowodowały, że pani Zdzisława musiała przerwać pracę zawodową. Przerwa ta trwała od października 2010 r. do kwietnia 2012 r. W maju 2012 r. wróciła do pracy i do sierpnia 2012 r. pracowała na stanowisku nauczyciela oddziału przedszkolnego. Od 1 września 2012 r. do chwili obecnej jest nauczycielem wspomagającym w grupie integracyjnej, pracuje z dziećmi niepełnosprawnymi . W czasie gdy była dyrektorem uruchomiła w łobżenickim przedszkolu oddział żłobkowy, później również integracyjny oraz świetlicę dla dzieci z nauczania początkowego. „To wyróżniało nas od innych przedszkoli. Na tamte czasy byliśmy placówką innowacyjną, którą wizytowali nauczyciele z innych miast”. Była współorganizatorem Gminnego Przeglądu „Ludowość w Przedszkolu” organizowanego od 2013 r. przez Przedszkole w Łobżenicy. Jest to inicjatywa propagowania już wśród dzieci przedszkolnych „naszych korzeni”, tradycji pradziadków .

Działalność społeczna

Już od dzieciństwa pani Zdzisława była osobą bardzo aktywną, udzielającą się w różnych organizacjach. Będąc uczennicą Szkoły Podstawowej przynależała do Drużyny Harcerskiej. Działała również w Spółdzielni Uczniowskiej. Do dzisiaj wspomina: „bardzo lubiłam sprzedawać w sklepiku szkolnym”. Jako uczennica liceum przynależała do „Harcerskiej Drużyny Żeglarskiej ”. W czasie studiów należała do Niezależnego Związku Studenckiego (do czasu zdelegalizowania go przez władze komunistyczne w stanie wojennym). Należała także do klubu kajakowego „Viva Aqua”. Działała w sekcji pływackiej i wzięła udział w sztafecie akademickiej w pływaniu. W listopadzie i na początku grudnia 1981 r. brała udział w strajkach studenckich, które trwały do czasu „stanu wojennego”. Od czasu podjęcia pracy zawodowej przynależy do NSZZ „Solidarność” Pracowników Oświaty oraz do Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Od 1990 roku należy do Towarzystwa Miłośników Łobżenicy. Na początku była członkiem zarządu, skarbnikiem i sekretarzem redakcji „Panoramy Łobżenicy”. Od lutego 2013 r. pełni funkcję prezesa Towarzystwa Miłośników Łobżenicy. W ramach działania TMŁ zajmuje się:

– popularyzacją regionu Krajny,

– starała się o budowę obwodnicy dla Łobżenicy – zbieranie podpisów pod petycją do Marszałka Województwa Wielkopolskiego,

– popularyzacją rzeki i Doliny Łobżonki – spływ kajakowy

– popularyzacją gwary krajeńskiej,

– starała się o rewitalizację zabytków,

– oznakowanie tabliczkami zabytkowych budynków w Łobżenicy,

– wystąpienie do Rady Miasta o nadanie promenadzie nad Łobżonką nazwy „Bulwar 700-lecia”.

W latach 2010 – 2014 zasiadała jako Radna w Radzie Miejskiej w Łobżenicy. Pełniła funkcję Przewodniczącej Komisji Oświaty, Kultury, Polityki Społecznej i Ochrony Zdrowia. Jako Radna Rady Miejskiej zaangażowała się w powołanie Samorządu Mieszkańców Łobżenicy. W obecnej kadencji 2014-2018 jest Radną Rady Powiatu w Pile. Pełni funkcję wiceprzewodniczącej Komisji Edukacji, Spraw Społecznych i Bezpieczeństwa. Jako Radna Rady Powiatu zaangażowała się w powołanie szkoły specjalnej dla dzieci niepełnosprawnych w Łobżenicy. Znaczną część diety radnej przeznacza na opłacanie:

– turnusów rehabilitacyjnych dla dzieci niepełnosprawnych ,

– posiłków dla ubogich dzieci z przedszkola ,

– nagród na konkursy, które odbywają się w przedszkolu ,

– podręczników dla ubogich dzieci,

– „kieszonkowego” dla potrzebujących dzieci.

Zainteresowania

Pani Zdzisława ma bardzo bogaty i szeroki wachlarz zainteresowań. Jak sama wymienia interesuje ją:

– historia Łobżenicy,

– pływanie,

– spływy kajakowe i rejsy żeglarskie,

– rajdy rowerowe,

– wycieczki krajoznawcze,

– książki historyczne, przyrodnicze i biograficzne,

– muzyka – poezja śpiewana

Niestety, jak sama twierdzi, brakuje jej czasu na realizację wszystkich swoich zainteresowań. W miarę możliwości stara się chociaż część z nich realizować. Jest szczęśliwą posiadaczką kota Rysia.

Odznaczenia

– Srebrny Krzyż Zasługi nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (21.06.2005 r.),

– Brązowy Krzyż Zasługi nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (07.09.1998 r.),

– Medal Komisji Edukacji Narodowej nadany przez Ministra Edukacji Narodowej (18.06.2009 r.),

– Medal imienia Doktora Henryka Jordana nadany przez Towarzystwo Przyjaciół Dzieci (czerwiec 2012 r.)

– Odznaka Towarzystwa Przyjaciół Dzieci

Znaczenie postaci

Pani Zdzisława Bosak jest osobą znaną i rozpoznawalną w naszej gminie. Zarówno praca zawodowa jak i funkcja Radnej oraz prezesa TMŁ pomagają jej rozwijać swoje skrzydła i móc realizować swoje marzenia. Nie są to jej osobiste marzenia, ale troska o najbliższe środowisko, w którym żyje, o osoby, które ją otaczają. Jest osobą wrażliwą i zatroskaną o losy dzieci z ubogich rodzin oraz dzieci niepełnosprawnych. Na co dzień jest osobą bardzo pogodną, uśmiechniętą i otwartą. Bije od niej życzliwość i dobroć.