Andrzej Banaszyński urodził się 12 października 1952 roku (niedziela , 6.00 rano) w Podlesiu Kościelnym, niedaleko Wągrowca, w województwie wielkopolskim.

Ojciec Pana Andrzeja miał na imię Franciszek i urodził się 21 marca 1901 roku w Golinie, a matka Pelagia, z domu Łysiak urodziła się w 1907 roku w Buku. Cała rodzina przez większość życia mieszkała w Podlesiu Kościelnym. Ojciec przeprowadził się w 1933 roku, a matka po ślubie, w roku 1937. Ojciec Pana Andrzeja był technikiem rolnikiem, a matka sprzedawczynią – jak zdradza pan Andrzej, za pannę miała sklep z obuwiem w Wągrowcu. W Podlesiu Kościelnym pan Andrzej spędził swoje dzieciństwo i jak wspomina, jego ulubioną wówczas zabawką była elektryczna kolejka. Miał również ukochanego psa – owczarka podhalańskiego Puszka. W dzieciństwie najlepszymi przyjaciółmi pana Andrzeja było rodzeństwo: jeden brat i trzy siostry. Siostra Anna, urodziła się 1941 roku, brat Bogusław w 1943 roku, Jadwiga w 1949 roku, a Barbara, która już nie żyje 1938.

Andrzej Banaszyński dzieciństwo spędził w Podlesiu Kościelnym, a od 1980 roku mieszka obok, w Popowie Kościelnym.

22 kwietnia 1978 roku wstąpił w związek małżeński z Małgorzatą Morkowską. Mają dwóch synów. Jakub urodził się w 22 kwietnia 1979 roku, a Piotr 3 stycznia 1984 roku. Jakub ukończył turystykę i rekreację, mieszka w Wągrowcu i obecnie pracuje jako dyrektor regionalny w firmie sprzedającej panele podłogowe. Drugi syn Piotr, ukończył Politechnikę Poznańską, pracuje jako logistyk w Poznaniu , a mieszka w Gnieźnie. Synowie pana Andrzeja mają swoje dzieci, dzięki czemu pan Andrzej jest szczęśliwym dziadkiem trojga wnucząt : Ludwika, Nadii i Aleksandra.

Żona pana Andrzeja z zawodu jest farmaceutką. Pan Andrzej z sentymentem wspomina dzień, w którym poznali się w Karpaczu podczas Świąt Wielkanocnych. Pan Andrzej wybrał się wtedy w góry ze znajomymi swojej siostry, a jego ówczesna żona przyjechała w tym samym czasie, ze swoją kuzynką. I tak zaczęli razem spacerować po górach, co zaowocowało związkiem na całe życie.

Pierwszą szkołą ukończoną przez pana Andrzeja w 1967 roku była Szkoła Podstawowa w Podlesiu Kościelnym. W 1972 roku ukończył Technikum Energetyczne w Poznaniu, a w 1977 roku Akademię Rolniczą w Poznaniu, na Wydziale Rolniczym Oddział Mechanizacji Rolnictwa w Poznaniu. Pan Andrzej ukończył też studia podyplomowe na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu w 2010 roku.

Sam z uśmiechem przyznaje, że lubił szkołę. Z wielkim szacunkiem wspomina panią Annę Olszewską, nauczycielką w jego szkole podstawowej, a zarazem matkę chrzestną. Była jego ulubionym pedagogiem i jak przyznaje, rozbudziła w nim chęć czytania książek historycznych i geograficznych, co miało wpływ na późniejsze zainteresowania pana Andrzeja.

W szkole średniej bardzo lubił fizykę, chemię, geografię i historię, a ulubionym zajęciem stało się modelarstwo i lotnictwo. Był to okres, kiedy Pan Andrzej kupował i sklejał różnego rodzaju modele. Z iskierką w oczach wspomina dzień, w którym brat kupił mu silnik spalinowy do jednego ze złożonych modeli. Po zamontowaniu silnika, samolot mógł lecieć około 20 sekund.

Obecnie pasją Pana Andrzeja jest łowiectwo, ogródek i turystyka. Należy do Koła Łowieckiego Nr 58 „Odyniec” oraz Kurkowego Bractwa Strzeleckiego w Mieścisku.

• kobieta za którą szalał w młodości : Maryla Rodowicz i Anna Jantar

• pierwsza miłość: obecna żona Małgorzata

• ulubione ciasto : szarlotka na ciepło z lodami i pączki

• ulubiona potrawa: żurek i golonka

• książka do której chętnie wraca: „Murrata” Eugeniusza Paukszty

• marzenie: podróże i budowa własnego jachtu

• najciekawsze miejsca, które zwiedził: Malezja, Indie, Nepal, Singapur

• najlepszy przyjaciel: rodzina

• od kiedy nosi okulary: od około 30 lat

• sport, który uprawia: jazda rowerem i nordic walking

• tajemnica związana z pracą: nie może zdradzić

• jak by Pan zareagował gdyby przyszedł Pan do pracy i otrzymał wiadomość, że cała Rada Gminy odeszła i został Pan sam?: „Tak już się zdarzyło. Na przełomie lat 94/96 skończyła się kadencja Rady i pół roku byłem sam, do następnych wyborów. Gdyby tak się stało dziś, to z mocy prawa, wójt musi rządzić sam. Innym wyjściem jest powołanie przez premiera Komisarza, który jednocześnie sprawuje funkcję Rady Gminy i Wójta.

Z zawodu Andrzej Banaszyński jest mechanizatorem rolnictwa. Pierwszą pracą, była praca w Przedsiębiorstwie PGR w Popowie Kościelnym. Jak wspomina rozpoczął pracę w poniedziałek, 19 września 77 roku na stanowisku specjalisty do spraw inwestycji i pracował tam do 1 lutego 1982. Od tego dnia, do 1990 roku pełnił funkcję naczelnika Gminy Mieścisko, a od 1990 roku, do dziś sprawuje funkcję wójta Gminy Mieścisko w tutejszym Urzędzie Gminy.

Jak opowiada : „27.05. 1990 roku odbyły się pierwsze wybory samorządowe ( 23 maja 2015 odbędzie się 25 lecie mieściskiego samorządu) Wtedy to, Rada Gminy ogłosiła konkurs na stanowisko wójta. Podczas tajnego głosowania, Rada wybrała mnie na wójta Gminy Mieścisko. I tak jeszcze było dwa razy. Później odbywały się już wybory bezpośrednie, czyli wójta wybierało społeczeństwo”.

Andrzej Banaszyński, jak sam przyznaje lubi swoją pracę, która nazywa „służbą dla społeczeństwa”. Za najciekawszą rzecz w swojej pracy, uważa możliwość zrobienia czegoś dla innych, co sprawia mu dużą radość. Za to za najtrudniejsze, uważa podejmowanie wszystkich decyzji, które zawsze muszą być zgodne z obowiązującym prawem i bezstronne, co nie zawsze spotyka się z aprobata ludzi.. Jest to dla niego duża trudność i odpowiedzialność.

• 1984- 1987 – uzyskiwanie przez Gminę czołowych miejsc w konkursie „ Gmina – Mistrz Gospodarności”

• 1992 – wybudowano biologiczną, nowoczesną i energooszczędną stację uzdatniania wody

• podpisanie umów partnerskich z : Maartensdijk w Holandii (2000), z Scharenebeck w Niemczech (1995), z Retiers we Francji ( 1993).

• 1996 – pierwsza Gmina wiejska, a trzecia w kraju po Gdańsku i Krakowie, która wyemitowała obligacje komunalne, przeznaczając środki na wybudowanie oczyszczalni ścieków; był to niesamowity sukces i reklama Gminy, która dzięki temu była nawet w telewizji w Chicago

• 1996 – modernizacja kotłowni węglowych na olejowe w budynkach użyteczności publicznej

• 1997 – zakończono telefonizację Gminy Mieścisko i przeprowadzono modernizację oświetlenia ulicznego na energooszczędne

• 2004 – utworzono Gminne Centrum Informacji

• 2006 – oddano do użytku Zakład Aktywności Zawodowej w Gołaszewie, który powstał dzięki zaangażowaniu Gminy Mieścisko we współpracy z Urzędem Marszałkowskim

• 2006 – Urząd Gminy Mieścisko otrzymał Certyfikat Systemu Zarządzania Jakością ISO w zakresie obsługi ludności, oświaty, gospodarki finansowej i infrastruktury komunalnej gminy

• 2006, 2008 i 2011 – otrzymanie przez Gminę Certyfikatu „ Najwyższa Jakość w Ochronie Środowiska” w kategorii samorządy terytorialne

• 2008 – Gmina Mieścisko otrzymała nagrodę I stopnia za uruchomienie Zakładu Aktywności Zawodowej „ Niezapominajka” w ogólnopolskim konkursie „ Sposób na Sukces” w kategorii „ Inicjatywy na rzecz społeczności”

• 2008 i 2012 – uzyskanie tytułu „ Innowacyjna Gmina” w konkursie Krajowi Liderzy Innowacji

• 2010 – oddano do użytku nowopobudowane sale dydaktyczne dla gimnazjum

• 2010 – wyróżnienie dla Gminy Mieścisko za remont Domu Kultury w Mieścisku w XV edycji ogólnopolskiego konkursu Modernizacja Roku 2010 w kat. Elewacje i termomodernizacje

• 2010 – wyróżnienie dla Gminy Mieścisko w IV edycji konkursu Fasada Roku 2010 w kategorii Budynek po rekonstrukcji

• 2011 – instalacja do zgazowania skroplonego metanu LNG dla miejscowości Mieścisko

• 1984 i 1989 – Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi (1989r.)– nadany przez Prezydenta RP ( najbardziej cenione przez p. Andrzeja)

• wielokrotnie odznaczony medalami „ Za zasługi dla Województwa Poznańskiego i Wielkopolskiego”

• 1999 – zdobycie zaszczytnego tytułu Wielkopolski Burmistrz/Wójt roku

• 2004 – tytuł Najlepszy Samorządowiec Powiatu Wągrowieckiego

• 2005 – Złoty Medal za zasługi dla pożarnictwa

• 2007 – wyróżnienie w konkursie Człowiek Roku 2007 w kategorii Samorząd i Administracja – plebiscyt dziennikarzy

• 2009 – brązowy medal za zasługi dla obronności kraju

• 2010 – srebrny medal im. Hipolita Cegielskiego Labor Omnia Vincit w kategorii działacz samorządowy 2010r.

• 2010 – medal pamiątkowy AD PERPETUAM REI MEMORIAM od Wojewody Wielkopolskiego

• 2010 – certyfikat Samorządowiec XX – lecia od Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej Ośrodek w Poznaniu

• 2010 – Złoty Medal za długoletnią Służbę nadany przez Prezydenta RP – najbardziej ceniony

• 2012 – Medal Witolda Celichowskiego za wybitną służbę publiczną

• 2012 – Medal Honorowy „ VERBA DOCENT – EXEMPLANTRAHUNT – „ Słowa Uczą Przykłady pociągają”