Pochodzenie

Ksiądz Wojciech Szczepankiewicz urodził się 15 stycznia 1952 roku. Pochodzi z miejscowości Kąpiel (woj. wielkopolskie, powiat słupecki). Jego rodzice pracowali w gospodarstwie rolnym, a ojciec pełnił dodatkowo liczne funkcje społeczne: był sołtysem, działał w Solidarności Rolników Indywidualnych, angażował się w liczne akcje społeczne.

Państwo Szczepankiewiczowie mieli czterech synów, z których najstarszy już nie żyje.

Edukacja i młodość

Jako dziecko nasz obecny proboszcz Szczepankiewicz uczęszczał do czteroklasowej szkoły elementarnej w rodzinnej wiosce Kąpiel. Natomiast od klasy piątej do siódmej był uczniem Szkoły Podstawowej w Ostrowitem. Po ukończeniu edukacji na szczeblu podstawowym podjął naukę w pięcioletnim Technikum Mechaniczno – Elektronicznym w Koninie. Tam pomyślnie zdał maturę i złożył dokumenty na Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie, jednak nie przystąpił do egzaminów wstępnych, ponieważ ówczesna sytuacja polityczna naszego kraju skłoniła go do głębokich przemyśleń dotyczących życia ludzi świeckich. Trudna codzienność czasów PRL-u, obserwacja licznych i bezzasadnych nacisków ze strony władz na społeczeństwo, często niezgodnych z ich poglądami, spowodowały, że Wojciech Szczepankiewicz podjął decyzję o obraniu niełatwej drogi zostania pasterzem dusz. To jasno określało jego stanowisko. W 1971 roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku, które ukończył w roku 1977.

Etapy działalności

Kapłaństwo

Wojciech Szczepankiewicz święcenia kapłańskie otrzymał z rąk Księdza Biskupa Jana Zaręby w dniu 29 maja 1977 roku. Była to najszczęśliwsza chwila w życiu młodego kleryka, ponieważ spełniło się jego powołanie.

Ksiądz Wojciech był prefektem w sześciu parafiach, z których pierwszą była parafia Chełmno koło Kalisza. Najdłużej pełnił tę funkcję w Starym Mieście koło Konina. Od 1989 roku przez ponad 4 lata był proboszczem w Osieku nad Wisłą, w diecezji Włocławskiej.

Funkcja proboszcza w Dębach Szlacheckich

25 sierpnia 1993 roku ks. Wojciech Szczepankiewicz został mianowany przez Księdza Biskupa Bronisława Dembowskiego na proboszcza w Dębach Szlacheckich. Po krótkim czasie pełnienia tej funkcji dotarł do informacji, że w 2006 roku dębowski kościół będzie miał 250 lat. W związku z tym wydarzeniem postanowił podjąć wszelkie starania, by przygotować całą parafię na ten wielki jubileusz. W tym celu zaplanował i podjął realizację szeregu prac remontowych, odnawiających świątynię i teren wokół niej.

Kościół w Dębach Szlacheckich w czasie II wojny światowej został przekształcony przez Niemców na stolarnię, co spowodowało ogromne zniszczenia – głównie podłóg i drewnianych ścian. Powojenni proboszczowie próbowali ratować świątynię przed upadkiem, jednak w trudnych czasach PRL-u niewiele można było dokonać. Udało się założyć posadzkę z kostki, a w późniejszych latach ksiądz Gańczak, proboszcz parafii w latach 1966 – 1986, wykonał wiele innych prac, z których najważniejszą było wzmocnienie fundamentów, ponieważ drewniana podwalina uległa już całkowitemu zniszczeniu, a budynek zagrożony był zawaleniem. Jednak dopiero ksiądz Wojciech Szczepankiewicz w latach dziewięćdziesiątych podjął wysiłek generalnego odrestaurowania świątyni.

W tym celu została zatrudniona firma z Podhala. Wymieniono część bali wspierających ściany, zdjęto obicia z boazerii w prezbiterium i bocznych kaplicach. Ołtarze były podworskie, wyremontowano nastawy, całkowicie przebudowano chór, by stał się większy i aby wejście na niego było łatwiejsze. Wszystkie ozdoby na chórze i w bocznych kruchtach wykonali górale. W prezbiterium umieszczono obrazy św. Wojciecha i św. Stanisława oraz św. Jana Pawła II i Prymasa Tysiąclecia – Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Naprzeciwko zakrystii znajduje się kaplica Miłosierdzia Bożego. Ławki i konfesjonały wykonał stolarz z Giewartowa, który dobrał kolor i rodzaj drewna do wnętrza kościoła tak, aby stanowiły spójną całość. Stacje Drogi Krzyżowej wykonał mieszkaniec tutejszej parafii, Pan Bolesław Bednarz. W nastawie głównego ołtarza umieszczono płaskorzeźbę przedstawiającą Ostatnią Wieczerzę, wykonaną przez rzeźbiarza z Torunia. Na belce tęczowej, między bocznymi ołtarzami, znajduje się figura Chrystusa i barokowy krucyfiks z napisem w języku łacińskim: „Aby ten, który był przybity do krzyża, był zawsze obecny w umyśle chrześcijanina”. W odnowionym lewym bocznym ołtarzu znajduje się obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, namalowany przez Ojca Augustyna w 1946 roku. Ksiądz Mendera, proboszcz dębowskiej parafii w latach powojennych, był wcześniej paulinem i dla niego wykonał to dzieło przyjaciel z Częstochowy. Zostało ono wówczas umieszczone w ołtarzu głównym, a obecnie znajduje się w tym miejscu współczesny obraz, przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny.

Na uwagę zasługują także dwie kamienne chrzcielnice, które obecnie pełnią funkcję kropielnic. Ich wiek nie jest znany, ale prawdopodobnie są starsze niż kościół.

Prace remontowe objęły również zewnętrzną część kościoła, wykonano podwójne ocieplenie – folią i wełną, a następnie kościół został odeskowany. Dotychczasowy dach z blachy zastąpiono drewnianymi gontami i odnowiono wieżyczkę. Wyremontowano jednocześnie dzwonnicę przy bramie kościoła. Materiał, z którego wykonano naprawę poszczególnych elementów kościoła, został przywieziony z gór, by był jak najlepszej jakości. Fundament obłożono szlifowanym kamieniem polnym, co estetycznie komponuje się z całością i naturalnym pięknem budowli.

W późniejszych latach wokół kościoła ułożono chodnik z kamienia brukowego ze Strzegomia i zamontowano oświetlenie podłączone do sieci wiejskiej. Zostało również przebudowane ogrodzenie świątyni. Ksiądz Szczepankiewicz wykonał też liczne prace na cmentarzu parafialnym, m.in. odnowienie kaplicy przedpogrzebowej, instalacja chłodni oraz budowa chodników z kostki, a także powiększenie powierzchni cmentarza i częściowe odnowienie ogrodzenia.

W kościele nie ma jeszcze zainstalowanego bezpiecznego ogrzewania, jednak dzięki dobrze wykonanym pracom izolującym ściany świątyni nawet w zimowe dni chłód nie jest odczuwalny.

Ksiądz Proboszcz dokonał również generalnego remontu plebanii, która w połowie lat dziewięćdziesiątych uległa częściowemu spaleniu.

Według relacji księdza proboszcza był to najsmutniejszy dzień w jego życiu. Ponieważ wnętrze plebanii było obite drewnianą boazerią, pożar rozprzestrzeniał się szybko, i z pewnością strawiłby cały budynek, gdyby nie znak. Podczas snu w pokoju naszego proboszcza przewróciła się figurka Matki Boskiej Fatimskiej, co przebudziło duchownego. Jak się później okazało, powodem pożaru było zwarcie instalacji elektrycznej.

Ksiądz proboszcz Wojciech Szczepankiewicz w latach 2006 – 2015 pełnił dodatkowo funkcję dziekana Dekanatu Kolskiego. Do dziś pracuje również w gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, jest także kapelanem gminnej i powiatowej straży pożarnej.

Dzięki staraniom księdza proboszcza w parafii działają liczne wspólnoty: akcja katolicka, rada parafialna, akcja charytatywna, koła modlitewne, asysta, chór, orkiestra, ministranci, zespół lektorski, oaza młodzieżowa, oaza Dzieci Bożych, wolontariat młodzieżowy. Są to grupy osób spotykające się by umocnić w wierze całą wspólnotę parafialną. Angażują się w organizację wielu uroczystości kościelnych, np. odpust, Boże Ciało lub społecznych, np. bal karnawałowy, festyn rodzinny. Ksiądz Szczepankiewicz zainicjował również spotkania opłatkowe dla ludzi samotnych, starszych i niepełnosprawnych.

W wolnym czasie ksiądz lubi grać w siatkówkę w pobliskiej sali gimnastycznej Zespołu Szkół w Dębach Szlacheckich, uwielbia spacery na świeżym powietrzu. Często ogląda sport w telewizji, żywo kibicuje polskim zawodnikom, lubi czytać, śpiewać, a ciekawostką jest to, że stworzył nawet własny śpiewnik. Pasją księdza jest pomaganie ludziom. Proboszcz ceni u ludzi życzliwość i skromność, co sam okazuje innym, dlatego ma tak dobre relacje z parafianami, pracownikami różnych instytucji i księżmi.

Ksiądz Szczepankiewicz lubi podróżować – szczególnie do miejsc związanych z wiarą. Odwiedził Rzym, kiedy papieżem był Jan Paweł II, dwa razy był w Ziemi Świętej i na górze Synaj. Zwiedził również Austrię, gdzie studiuje jego parafianin i wychowanek, ksiądz Łazik. Powodem do zadowolenia są również nowe powołania kapłańskie z terenu parafii: ksiądz Karol Łazik, ksiądz Rafał Jańczak i obecny kleryk Kamil Jakubowski.

Znaczenie postaci

Ksiądz Wojciech Szczepankiewicz jest postacią niezwykle ważną w życiu mieszkańców parafii Dęby Szlacheckie. Wszyscy podziwiają go za szczególną troskę i ofiarne wykonywanie codziennych obowiązków duszpasterza w kościele i poza nim. W szerokim tego słowa znaczeniu zainicjowane i wykonane przez proboszcza prace remontowe przywróciły świetność i niepowtarzalny urok świątynnej budowli. Każdego dnia pozwalają wiernym na podziwianie jej naturalnego piękna i estetyki. Dla parafian największe znaczenie ma nie tylko odnowienie całej infrastruktury kościoła – plebanii i cmentarza, ale przede wszystkim ofiarna, ludzka postawa księdza proboszcza Wojciecha Szczepankiewicza wobec napotykanych problemów – wspieranie potrzebujących w trudnych chwilach, odwiedziny chorych, zachęcanie do modlitwy i powrotu do kościoła osób w trudnych życiowo sytuacjach. Nasz proboszcz ma niezwykły dar zjednywania sobie ludzi, trafiania do ich serc i umysłów poprzez życzliwe, bezpośrednie rozmowy, ale przede wszystkim okazywanie empatii, zrozumienia i ludzkiego dobra.