Pochodzenie

Józef Kościelski urodził się 9 listopada 1845 roku w Służewie pod Inowrocławiem. Ojciec August był synem szambelana pruskiego herbu Ogończyk- Józefa, właściciel majątku w Karczynie, Szarleju i Witowy. Matka Józefa Wodzińska herbu Jastrzębiec, córka Wincentego ze Służewa na Kujawach. Od 3 grudnia 1873 roku był właścicielem i zarządcą majątku w Szarleju, w Służewie i Karczynie. W 1895 roku nabył dobra miłosławskie: obszar dworski Miłosław z folwarkami Bugaj, Białe Piątkowo, Kozubiec, Chrustowo, Kębłowo, Lipie oraz Gorzyce z przyległymi lasami. Ożenił się z Marią z Blochów 19 marca 1881 roku w Nicei. Mieli troje dzieci: Katarzynę, Emilię i Władysława Augusta. Całe swoje życie udzielał się artystycznie, gospodarczo, społecznie i politycznie. Był postawnym i eleganckim mężczyzną. Lubił spotkania towarzyskie, na których często zabierał głos. Zmarł w Poznaniu 22 lipca 1911 roku. Pochowany został w podziemiach Kaplicy Kościelskich w Kościele św. Jakuba w Miłosławiu.

Herb Ogończyk

W średniowieczu występował pod nazwą Ogon, później nazwę zmieniono na Ogończyk. Na czerwonym tle widnieje pół pierścienia srebrnego. U góry znajduje się ostra strzała. W centrum umieszczono hełm, na którym osadzone są dwie zbrojne rękawice uniesione ku górze. Legenda mówi o Piotrze z Radzikowa, który uratował córkę Odrowąża z rąk pogańskich. Za ten czyn otrzymał pannę za żonę oraz przerobiony jej herb. Herbem tym pieczętowało się wiele rodzin, wśród nich ród Działyńskich, Małachowskich, Ziółkowskich, Górnickich, Trzebuchowskich, Zakrzewskich, Kościeleckich i Kościelskich.

Edukacja

Uczęszczał do Gimnazjum i Liceum Świętej Marii Magdaleny w Poznaniu. W 1861 roku przeniósł się do Chełmna, gdzie w 1863 roku został członkiem koła „Tomasza Zana” oraz młodzieżowego Towarzystwa Narodowego „Kościuszko”. Maturę zdał w gimnazjum w Braniewie.W 1863 roku studiował prawo i nauki polityczne na uniwersytetach w Berlinie i Heidelbergu, które ukończył w 1869 roku. W tym samym roku został wybrany przewodniczącym Towarzystwa Polskich Akademików. W katach 1871-1872 odbył wiele podróży po Francji, Azji i Afryce. W Egipcie odwiedził swojego stryja Władysława Sefer Paszę.

Działalność polityczna

Działalność artystyczna

Józef Kościelski był poetą, dramaturgiem i publicystą. Działał pod pseudonimem August Poznański, Bicz, J. K. lub Telesfor Swojski. Z podróży po wschodzie pisał reportaże drukowane w „Dzienniku Poznańskim”, a po powrocie ogłaszał wiele odczytów w Towarzystwie Przyjaciół Nauk w Poznaniu, którego był członkiem. Był też członkiem Towarzystwa Sztuk Pięknych we Lwowie. Wydał tomiki poezji, utwory sceniczne, dramaty historyczne, tragedie, komedie, szkice satyryczne i obyczajowe. Pisał także rozprawy, reportaże i wspomnienia rocznicowe. Był również autorem tekstów o książkach oraz autorem wielu tłumaczeń na język polski. Przemawiał na wielu wiecach i uroczystościach. Krytycy literaccy wypowiadali się nieprzychylnie, jednak twórczość bohatera znajdowała dużo odbiorców. Uważano, że była miła i w dobrym guście. Utwory drukowane były w „Przewodniku Katolickim”, w „Kurierze” i „Dzienniku Poznańskim”, w „Świecie” w Krakowie oraz czasopismach zagranicznych.

Działalność regionalna

Kościelski był właścicielem wielu dobrze prosperujących majątków i folwarków oraz ogromnych obszarów leśnych. Miał w posiadaniu majątki w Szarleju, Karczynie, Służewie, a od 31 października 1895 roku. został właścicielem dworku w Miłosławiu z folwarkami w Bugaju, Białym Piątkowie, Kozubcu, Chrustowie, Kębłowie, Lipiu i Gorzycach. Miłosław zyskał dzięki Kościelskim stadninę koni arabskich. W 1867 roku był współzałożycielem Towarzystwa Przemysłowców Polskich,które zajmowało się podnoszeniem kwalifikacji wielu grup zawodowych. Działał także w lokalnym Towarzystwie Przemysłowym w Miłosławiu i „Rolniku” we Wrześni oraz był prezesem rady nadzorczej Towarzystwa Akcyjnego Cegielskiego i prezesem Towarzystwa Rolniczego obejmującego powiat średzki, gnieźnieński i wrzesiński. W 1899 roku założył fabrykę tytoniu (cygar) w Miłosławiu, prowadził również handel drewnem. W latach 1895-1899 Kościelski przebudował i rozbudował rezydencję w Miłosławiu w stylu polskiego baroku i klasycyzmu. Przeprowadził elektryfikację parku oraz rynku w Miłosławiu. Wybudował przedszkole dla ubogich dzieci folwarcznych, które finansował oraz zorganizował wydawanie darmowych posiłków dla biednych. Chętnie udzielał się towarzysko, gościło u niego wielu znanych rodaków. W swojej posiadłości w Miłosławiu zgromadził ogromne zbiory rzeźb, pamiątek muzealnych przywiezionych z podróży oraz galerię obrazów najwybitniejszych malarzy polskich i zagranicznych, z których stworzył galerię malarstwa.W pałacu znajdowała się ogromna biblioteka ze zbiorami literatury światowej (około 15000 książek). Zebrał też pokaźną kolekcję porcelany, sztuki orientalnej oraz wachlarzy.