Pochodzenie

Jan Mazurek urodził się 15 lipca 1902 roku w Pogrębowie, pow. Odolany. Jego rodzice mieli gospodarstwo rolne, miał jedenaścioro rodzeństwa. Dom rodzinny opuścił mając 16 lat i nigdy do niego nie wrócił.

Okres międzywojenny i II wojna światowa

11 stycznia 1919 roku przystąpił do Powstania Wielkopolskiego, zgłaszając się do Kompanii Krotoszyńskiej. Od 20 lutego służył w 8 pułku strzelców wlkp. Uczestniczył w wojnie z Rosją Sowiecką, a 8 maja 1920 roku brał udział w defiladzie Wojska Polskiego w Kijowie. Do 15 sierpnia 1927 roku był żołnierzem zawodowym, do rezerwy odszedł w stopniu starszego sierżanta. W tym samym roku otrzymał w Młynarach gospodarstwo rolne, gdzie zamieszkał i spędził resztę życia z żoną – Rozalią z domu Surdyk. We wrześniu 1939 r. walczył pod Bydgoszczą, nad Bzurą i w obronie Warszawy. Do Młynar wrócił w październiku 1939 r. Został wraz z żoną wysiedlony do wsi Rataje koło Chodzieży. Tam, w roku 1943 urodził się jego pierwszy syn- Radzisław.

Okres powojenny

Po wojnie wrócił na swoje gospodarstwo, gdzie w 1947 urodził się drugi syn – Wojciech. Przez dwadzieścia lat był sołtysem wsi Młynary. Z jego inicjatywy przeprowadzono elektryfikację wsi, zbudowano stację kolejową, chodnik, postawiono krzyż.

Działał aktywnie w związkach kombatanckich, był członkiem Towarzystwa Powstańców i Wojaków. Całe życie kultywował pamięć o Powstaniu Wielkopolskim, angażował się w sprawy społeczne regionu. W 1972 roku został awansowany do stopnia podporucznika. Był odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Zmarł 13 marca 1992 roku i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Margoninie.