Urodzony 10.12.1865r. Był synem Franciszka Michała i Aleksandry z Michcińskich.

Dzieciństwo spędził we Wsi Węglin (woj.lubelskie).

Ks.Adam Marczewski włączał się w życie miejscowości. W kwietniu 1918r., staraniem proboszcza, z dochodów miejscowego funduszu żywnościowego, została otwarta ochronka ( zwana wówczas szkółką freblowską) dla najmłodszych opatowian. Ks. Marczewski był nauczycielem religii w Preparandzie Nauczycielskiej, a następnie w Seminarium dla ochroniarek. Jego nauczanie nie ograniczało się do religii. Jako człowiek o wszechstronnym wykształceniu, bywający w świecie, znający 6 języków obcych, w bardzo interesujący sposób przekazywał młodzieży wiedzę ogólną.

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w Opatówku zaczęły powstawać organizacje społeczne i kulturalne, które w większości były akceptowane przez Kościół. Poczty sztandarowe organizacji uczestniczyły w uroczystych mszach świętych odprawianych z okazji ważnych świąt państwowych. Dochodziło jednak do konfliktów z organizacjami o charakterze lewicowym .W 1925r. Ks. Marczewski nie wyraził zgody na poświęcenie sztandaru Związku Strzeleckiego, na którym widniał orzeł bez korony. Uroczystość poświęcenia, z udziałem kapelana wojskowego, odbyła się dzięki franciszkanom z Kalisza. Organizacja strzelecka nie cieszyła się jednak sympatią proboszcza. Poczet sztandarowy organizacji nie mógł uczestniczyć w uroczystych nabożeństwach w kościele razem z pocztami innych organizacji. Dopiero po śmierci ks. A. Marczewskiego sztandar strzelecki był traktowany na równi z innymi.

Ks. Marczewski angażował się w pracę kościoła nie tylko w swojej parafii. W kwietniu 1921r. w Kaliszu uroczyście obchodzono jubileusz 50-lecia ogłoszenia św. Józefa patronem całego kościoła katolickiego. Do Kalisza przybył biskup włocławski, Stanisław Ździtowiecki. Uroczystości trwały trzy dni. W ostatnim dniu – 17 kwietnia w niedzielę, biskup Stanisław celebrował w kolegiacie kaliskiej pontyfikalną sumę w obecności kanoników kolegiaty: M. Ciesielskiego i I. Kasprzykowskiego. Słowo Boże wygłosił ks. Marczewski, wysławiając św. Józefa jako wzór do naśladowania dla pracowników, zwłaszcza rzemieślników, którym patronuje. Uroczystości zgromadziły tłumy wiernych. Pomimo deszczu, do Kalisza przybyło kilkanaście kampanii z bliższej i dalszej okolicy. Po nabożeństwie odbył się wiec w sprawie Górnego Śląska, w którym uczestniczyło ok. 15 tys. ludzi.

W 1930r. ks. Marczewski ofiarował na budowę Liceum im. Piusa X we Włocławku 1000zł, co było znaczną sumą.

Opatówecki proboszcz, realizując założenia encykliki zmarłego w 1903r. papieża Leona XIII Rerum novarum, włączał się do życia społecznego parafii. W dniach 15-18 listopada 1921r. zorganizowano dla duchowieństwa kursy społeczne, w których uczestniczył proboszcz parafii Opatówek. Na kursach, w celu osłabienia wpływów socjalizmu, zachęcano do zakładania stowarzyszeń robotników chrześcijańskich. W Opatówku takie stowarzyszenie istniało już w 1903r. Jednak dopiero w latach 30 XX wieku Stowarzyszenie Robotników Chrześcijan w Opatówku zaktywizowało swoją działalność.

W lutym 1923r., w drugą rocznicę elekcji i koronacji Ojca Świętego Piusa XI, w całej Polsce odbywały się manifestacje, nabożeństwa i obchody. W Opatówku odprawiano uroczystą akademię, na której przemawiał ks. Marczewski oraz dwie osoby świeckie, w tym kierownik preparandy nauczycielskiej -Józef Perzyna.

Po ukończeniu gimnazjum w Lublinie wstąpił do Seminarium Duchownego we Włocławku. Studia teologiczne ukończył na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. W 1890r. wrócił do kraju z tytułem doktora teologii i podjął pracę prefekta szkół średnich w Częstochowie.

W 1903r., po śmierci proboszcza parafii Opatówek- ks. Pawła Patockiego, został skierowany do Opatówka i przystąpił do budowy nowego kościoła.

Po wybuchu I wojny światowej ks. Adam został zabrany przez Niemców do Kalisza jako zakładnik, a następnie uwolniony, dzięki wysokiemu okupowi mieszańców Opatówka.

Ks. dr Marczewski zmarł w Opatówku 29 kwietnia 1931r. Jego ciało zostało złożone w podziemiach kościoła parafialnego, który sam zbudował.

Ks. Marczewski wykazywał się wielkimi zdolnościami organizacyjnymi, dzięki czemu wiele osób nie odmawiało współpracy przy budowie kościoła.

Ks. Adam znał 6 języków, dzięki którym mógł porozumiewać się z Piusem XI- Achille Ratti w trakcie jego pobytu w Opatówku.

Imię jego na wniosek TOWARZYSTWA PRZYJACIÓŁ OPATÓWKA nadano jednej z ulic Opatówka.

Oto, jak wspominał ks. Adama Marczewskiego jeden z opatowian – Józef Piliński: