Pochodzenie
Urodzony w Sulisławiu w powiecie ostrowskim 8 lipca 1902 roku jako syn Stanisława (rolnika) i Marianny z domu Jasik. Uczęszczał do Szkoły Powszechnej w Sulisławiu i Kluczborku.Zmarł 16 grudnia 1984 roku. Spoczywa na wronieckim cmentarzu parafialnym. Kilka lat później ulica przy, której mieszkał została nazwana jego imieniem.
Dzieciństwo
W 1914 rozpoczął naukę w Państwowym Gimnazjum w Ostrowie Wielkopolskim.Jako gimnazjalista wziął udział w Powstaniu Wielkopolskim (1918-1919) na froncie południowym. Był członkiem Pogotowia Służby i Łączności, a następnie II Drużyny Harcerskiej im. Gen. Jana Henryka Dąbrowskiego w Ostrowie Wielkopolskim.
Młodość i edukacja
Po ukończeniu gimnazjum w 1922 roku Ignacy Zimniak podjął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego, które ukończył jako doktor medycyny w 1928 roku i wkrótce po tym zawitał do Wronek. Praktykę lekarską odbył na Śląsku, potem aż do końca pracy i życia związał się z Wronkami. We Wronkach przeżył okres wojny i okupacji niosąc pomoc medyczną mieszkańcom miasta i okolic.
Działalność
Po wojnie został zatrudniony przez Zachodnią Dyrekcję Kolei Państwowych w charakterze lekarza rejonowego, na którym to stanowisku przepracował 37 lat 11 miesięcy i 6 dni. 31 grudnia 1982 odszedł na zasłużoną emeryturę, miał wtedy 80 lat.
Od stycznia 1952 roku był kierownikiem Ośrodka Zdrowia we Wronkach i tam także przyjmował pacjentów. Przez całe swoje życie zawodowe miał rozległą prywatną praktykę. Należał do lekarzy niezwykle wszechstronnych – był internistą, ginekologiem i pediatrą. Patrząc z dzisiejszej perspektywy można go uznać za pierwowzór lekarza rodzinnego. Jego pacjentami były całe rodziny, często kilka pokoleń.
Szczególnie dużo serca okazywał dzieciom, za którymi przepadał i którym często pomagał. Dla nich nosił pełne kieszenie słodyczy. Doktor uchodził za dobrego i niezwykle odpowiedzialnego lekarza, a także wrażliwego na ludzkie nieszczęścia człowieka. Nie tylko leczył, ale i słuchał, doradzał, uspokajał, a także żartował.
Doktor był bardzo związany z Wronkami; chętnie brał udział w rozwiązywaniu problemów społecznych.
RODZINA
Kiedy miał problemy konsultował się z młodszym bratem Stanisławem, który także był lekarzem. Doktor Zimniak był żonaty trzykrotnie: pierwsza żona zmarła na gruźlicę w 1936 roku, druga, Maria z domu Pepińska, zmarła w 1971 roku. Po roku ożenił się z jej siostrą Janiną, która zmarła w 1977 roku. I. Zimniak był bezdzietny.
Bardzo lubił i cenił swojego kolegę – doktora Tadeusza Sikorę.
Kontakty z Tadeuszem Sikorą, także towarzyskie, sprawiały mu dużą przyjemność. Uważał go za swojego najlepszego przyjaciela.
ZAINTERESOWANIA
Ignacy Zimniak od dzieciństwa marzył, żeby zostać lekarzem. O innym zawodzie nawet nie myślał.
Zasługi
Był odznaczony: KRZYŻEM ORDERU ODRODZENIA by TermTutor” style=”border: none !important; display: inline-block !important; text-indent: 0px !important; float: none !important; font-weight: bold !important; height: auto !important; margin: 0px !important; min-height: 0px !important; min-width: 0px !important; padding: 0px !important; text-transform: uppercase !important; text-decoration: underline !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; background: transparent !important;”>POLSKI, ODZNAKĄ „ZASŁUŻONY LEKARZ PRL”, oraz wieloma innymi odznaczeniami.
Znaczenie postaci
Doktor Ignacy Zimniak był wronczaninem z wyboru, szanowanym człowiekiem, świetnym diagnostą, kochającym dzieci, wszechstronnym i odpowiedzialnym lekarzem, osobą o ogromnym takcie i elegancji. Do ludzi odnosił się z szacunkiem, nikomu nie odmawiał pomocy. Był prawdziwym lekarzem z powołania i z pewnością pozostanie w pamięci wielu wronczan.
Źródła:
Wroniecki Bazar 11-12 (189-190) 2014
Muzeum Ziemi Wronieckiej
Wspomnienia dr Tadeusza Sikory
Wspomnienia p. Ewy Dojas
Wspomnienia p. Krzysztofa Marszałła
Wronieckie Sprawy- maj 2002
Wronieckie Sprawy 12(42) 2000