Edward Haladyn urodził się 20 04.1949 w Bobrownikach nad Prosną. Był synem Cecylii (1910 – 1998) i Franciszka Haladynów (1904-1982).

Pochodził z rolniczej rodziny. Był najmłodszym z rodzeństwa. Miał siostrę Cecylię (ur.1941) i dwóch braci: Mariana (ur. 1938) i Stanisława (ur.1946).

Zmarł 26.05.2007 roku w Ostrzeszowie. Został pochowany na miejscowym cmentarzu.

Jako młody chłopak uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Bobrownikach. Następnie, w 1969 roku, ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych

w Szczecinie. Odtąd poświęcił się sztuce. Zajmował się malarstwem, grafiką i fotografią, jednak najbliższa mu była rzeźba. Kontynuował artystyczną drogę, idąc śladami Antoniego Serbeńskiego – malarza malującego na terenie Ostrzeszowa.

Artysta przez wiele lat inscenizował kompozycje przestrzenne wielkanocnych grobów w parafii Chrystusa Króla w Ostrzeszowie. Namalował przepiękne polichromie w kościołach w Bobrownikach nad Prosną, Bukownicy i Ochędzynie.

W swoim rodzinnym mieście zorganizował cztery wystawy autorskie:

1981 rok – w Galerii na Zamku,

1991 rok – w ratuszowej Galerii „Pod Zegarem”,

2000 rok – w sali ratusza – rysunek satyryczny,

2001 rok – w sali ratusza – „W słońcu i w deszczu”.

Był autorem scenografii na Festiwalu Piosenki Turystycznej, Ballady i Poezji Śpiewanej „Baszta” w latach 1996 -1998.

Według jego projektów w latach siedemdziesiątych odtworzono na potrzeby zespołu działającego przy Ostrzeszowskim Domu Kultury stroje ludowe charakterystyczne dla południowej części Wielkopolski.

Interesował się przeszłością, odtwarzał na podstawie archiwalnych fotografii nieistniejące już zabytki w Ostrzeszowie – kościół św. Anny, bożnicę, klasztorny staw, ratusz, młyn, browar, karczmę, zabudowań w sąsiedztwie baszty.

Był artystą wszechstronnie uzdolnionym. Fascynowały go wielkie formaty, np. obrazy batalistyczne z powstania wielkopolskiego i precyzyjne miniatury – szereg małych form graficznych, ekslibrisy.

Najbliższa jednak była mu rzeźba. Artysta jest autorem portretów rzeźbiarskich sławnych ludzi z naszego otoczenia: Antoniego Serbeńskiego, Stanisława Czernika, Stanislawa Thiela. Stworzył liczne linoryty i obrazy o tematyce powstańczej. Można je podziwiać w Muzeum Ostrzeszowskim.

Projektował okolicznościowe medale, statuetki.

W 2003 roku jego ilustracje zostały zamieszczone w książce pt. „Ziemia Ostrzeszowska w baśniach i legendach” napisanej przez Władysława Golusa.

Artysta aktywnie uczestniczył w aranżacji sal ekspozycyjnych oraz organizacji i montażu wystaw stałych i czasowych Muzeum Regionalnego w ostrzeszowskim ratuszu i w piwnicach zameczku.

Piątą wystawę pt. „Jan Paweł II wśród nas” zorganizował w 2006 roku, wspólnie z Muzeum Ostrzeszowskim i Kołem Związku Filatelistów Polskich.

Na ekspozycji zaprezentował cykl obrazów przedstawiający architekturę sakralną ziemi ostrzeszowskiej i portrety papieża.

Swoją wiedzą i umiejętnościami dzielił się z innymi. Prowadził w Ostrzeszowskim Domu Kultury pracownię plastyczną, Klub Plastyka Amatora oraz Klub Fotograficzny „Kadr”.

Fotografował też Crossy Ostrzeszowskie największą imprezę sportową, lekkoatletyczną na terenie południowej Wielkopolski.

Wyróżniał się wyglądem i sposobem bycia: nosił podkręcone wąsy. Miewał niekonwencjonalne pomysły — na przykład wymyślił spływ Wisłą od Kazimierza do Warszawy na tratwie wykonanej sposobem chałupniczym. Relację z tej wyprawy transmitowano w „Lecie z Radiem”.

Trochę ekscentryk, trochę romantyk, ale przy tym niezwykle towarzyski i otwarty na człowieka. Miał duże poczucie humoru i wielką fantazję, wymyślił na przykład zegar z łyżek.

Brał udział w wielu otwartych konkursach krajowych i międzynarodowych, uzyskując w nich liczne nagrody i oraz wyróżnienia w dziedzinie grafiki, malarstwa i fotografii.

XIV Okręgowa Wystawa SOW – Wrocław 1971

wyróżnienie – plakat – „Port”

I Międzywojewódzki Konkurs na Grafikę – Leszno 1974

wyróżnienie – gipsoryt

II Międzywojewódzki Konkurs na grafikę-Leszno 1976

II nagroda – „Stare Miasto” – linoryt

Ogólnopolski Konkurs Graficzny „Pejzaże wiejskie” – Płock 1976

II nagroda – „Oczekiwanie” – linoryt

II Wojewódzki PARA Kalisz – 1977

I nagroda – „Zestaw grafik”

Ogólnopolski Konkurs Graficzny „Pejzaże wiejskie” – Leszno 1977

III nagroda – „Weteran” – linoryt

Konkurs Plastyczny – „Świat, który nie może zaginąć” – Kalisz 1977

I nagroda – „Stary wiatrak”, „Serce wiatraka” – linoryty

Międzywojewódzki Konkurs na drzeworyt-Włoszakowice 1978

II nagroda – „Fascynacja” – drzeworyt

Ogólnopolski Konkurs na Graficzne Pejzaże Wiejskie – Warszawa 1978

wyróżnienie – „Muzyczny pejzaż” – drzeworyt

III Wojewódzki PARA – Kalisz 1978

nagroda zespołowa – linoryt

Ogólnopolski Konkurs Graficzny „Pejzaże wiejskie” – Warszawa 1979

wyróżnienie – „Chłopska dłoń” – linoryt

Międzynarodowy Przegląd Ekslibrisu – Katowice 1992

2 kwalifikacje

I Krakowskie Biennale Ekslibrisu Polskiego – Kraków 1994

kwalifikacja

Międzynarodowy Konkurs na Ekslibris o motywach powstania warszawskiego – Warszawa 1994

2 kwalifikacje

Rysunki Humorystyczne i Satyryczne – Warszawa 1994

3 kwalifikacje

Międzynarodowy Konkurs Graficzny – Augustów 1994

wyróżnienie

Wystawa Malarstwa – Międzychód 1974

wyróżnienie – „Wiatrak” – olej

II Wojewódzki PARA – Kalisz 1977

I nagroda – „Stara chata” – olej

Ogólnopolski Konkurs Amatorskiej Fotografii Artystycznej – Kalisz 1978

III nagroda „Brama” – brom

IV Ogólnopolska Wystawa „Sztuka Ludowa i jej twórcy” – Chełm 1979

kwalifikacja – „Drzewoludki” – brom

Ogólnopolski Konkurs Fot. „Ochrona zabytków” – Skierniewice 1979

kwalifikacja – „Przemijanie” – brom

Ogólnopolski Konkurs Fot. „Rodzina Polska” – Warszawa 1979

wyróżnienie honorowe – „Rodzina polska” – brom

Zdjęcie tygodnia – „Super Express” – Warszawa 1993

„Dwuosobowy chlewik”

Zdjęcie tygodnia – „Super Express” – Warszawa 1993

„W pełnej gotowości”

Przegląd Fotograficzny – Kalisz 1997

wyróżnienie – „Cmentarna zjawa”

Edward Haladyn znaczył wiele dla lokalnej społeczności. Na trwale wpisał się w krajobraz ziemi ostrzeszowskiej. Człowiek o wielu talentach:

regionalista, znawca architektury, folkloru, tradycji i obrzędów, malarz, rzeźbiarz. Uwieczniał na płótnie i papierze ciekawe zakątki Ostrzeszowa i najbliższej okolicy. Chodząc po okolicznych dróżkach, łąkach, lasach utrwalał to, co ulotne, przenosił na płótno piękne widoki warte uwagi. Uwieczniał chwilę, czas, który bezpowrotnie mija i rzeczywistość, która się zmienia. Dzięki niemu możemy wrócić do przeszłości, zobaczyć, jak wyglądały nasze ziemie kiedyś, dawno temu. Artysta ocalił coś, co zniknęło w dziejach historii, dał temu drugie życie, np. odtworzył stroje regionalne.

Pozostawił po sobie dużo wspaniałych prac, które mogą oglądać kolejne pokolenia. Dobrze, że takie małe lokalne społeczności jak nasza mają swoich lokalnych artystów, których możemy naśladować. Edward Haladyn może służyć za wzór do naśladowania. Pokazał, że nawet taki prosty chłopak, pochodzący ze wsi, jeżeli tylko ma talent, może osiągnąć sukces i trwale wpisać się w historię naszej małej społeczności.

Pozostawił po sobie wiele obrazów wykonanych w technikach: oleju, akwareli, collage, i na ołówka, linorytu — w zbiorach prywatnych i muzealnych w kraju i na całym świecie.

Źródła

Muzeum Regionalne im. Władysława Golusa w Ostrzeszowie.

Literatura:

Władysław Golus „Ziemia ostrzeszowska w baśniach i legendach”,Oficyna Wydawnicza Kulawiak, Ostrzeszów 2003.

„Ostrzeszowska Kronika Regionalna nr 6/2013″, artykuł pt.”Edward Haladyn ( 1949-2007)” autor Mirosława Rzepecka,

Oficyna Wydawnicza Kulawiak 2013.

Wywiad:

Rozmowa z panem Stanisławem Haladynem, bratem Edwarda Haladyna.

Strona internetowa: