Pochodzenie
Henryk Pawłowski urodził się 29 maja 1954 roku w Rawiczu jako trzecie dziecko Marianny i Stanisława Pawłowskich. Talent odziedziczył po ojcu, który był z zawodu rzeźbiarzem-rzemieślnikiem, a z zamiłowania – malarzem. Najbardziej w swoim życiu dumny jest z synów – Romana i Piotra.
Dzieciństwo
Jak tylko sięga pamięcią, zawsze był humanistą. W dzieciństwie czytał gazety, jeszcze przed rozpoczęciem edukacji w szkole. Czytaniem książek przygodowych wypełniał każdą wolną chwilę. Jego idolem w tamtych czasach był bohater powieści Karola Maya – Winnetou. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej numer 3 w Rawiczu. Już w siódmej klasie podczas odrabiania lekcji napisał swój pierwszy wiersz: „urodziłem się/ żyję/ dźwigam na plecach worek/ zbieram w nim moje myśli/ skrzętnie dokładam wkładam do szarego brzucha/ (…) lecz po co to robię/ po co/ ile dostanę za tę makulaturę”. Ulubionymi przedmiotami Henryka Pawłowskiego w szkole podstawowej były język polski, matematyka i wychowanie muzyczne. Nie przepadał za biologią i chemią. Lubił się uczyć, miał odznakę „wzorowego ucznia”.
Młodość
Liceum Ogólnokształcące numer 48 w Rawiczu (obecnie numer 1 im. Jarosława Dąbrowskiego) wspomina bardzo dobrze: „Miałem to szczęście, że uczyli mnie wspaniali nauczyciele starszego pokolenia. Jednym z nich był artysta malarz, pan profesor Mieczysław Heimrath, który w bardzo ciekawy sposób wszczepiał uczniom zamiłowanie do sztuki, ale i do historii”. Już na początku liceum przeczytał „Ferdydurke” Gombrowicza i „Proces” Kafki. Ale nie był tylko molem książkowym, był bardzo towarzyski. Bardzo wcześnie zdecydował, że swoją przyszłość zwiąże z przedmiotami humanistycznymi. Z powodzeniem brał udział w olimpiadach polonistycznych.Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz studia podyplomowe w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze. Jako student angażował się w działalność antysocjalistyczną. Podpisał się pod petycją o przywrócenie do pracy na uczelni poety Stanisława Barańczaka, wyrzuconego przez władze PRL za działalność w Komitecie Obrony Robotników. W wieku 23 lat zdobył pierwsze poważne poetyckie laury – w Poznaniu dostał nagrodę „Zielonej Wazy”. Przez następne lata przepisywał swoje wiersze na maszynie, własnoręcznie oprawiał i dawał przyjaciołom do czytania. W czasach komunistycznej cenzury świadomie wybrał rolę outsidera.
Obszary działalności:
– edukacja i teatr
We wrześniu 1978 roku został nauczycielem języka polskiego w Zespole Szkół Zawodowych w Rawiczu. Z powodu brody i długich włosów uczniowie nazywali go „Jezusem”. Stosował niekonwencjonalne formy i metody pracy z młodzieżą. Po lekcjach czytał z uczniami wiersze. Wspólnie z Marianem Przybyłem, także nauczycielem języka polskiego, założyli w rawickim liceum Grupę Teatralną „Koniugacja”, której aktorami byli uczniowie tej placówki. Do wielu tekstów Pawłowskiego muzykę napisał Marian Przybył. Rawiczanom szczególnie utkwiły w pamięci teksty za zbioru „Piosenki z Krainy Łagodności”. Pierwszy z nich napisał na początku studiów dla Grzegorza Tomczaka – laureata krakowskiego festiwalu piosenki studenckiej. Grupa Teatralna „Koniugacja” zdobyła laury na ogólnopolskich przeglądach i festiwalach. W 1980 roku „Koniugacja” rozpadła się. Pawłowski zawsze był w centrum ważnych działań. Kiedy powstała „Solidarność”, powołał ją w Zespole Szkół Zawodowych w Rawiczu i został przewodniczącym związku. Jednocześnie założył nowy zespół teatralny „Koniugacja 2”, którego członkowie, uczniowie ZSZ, śpiewali utwory Henryka Pawłowskiego z muzyką Grzegorza Tomczaka. Przez 6 lat pełnił funkcję wicedyrektora ZSZ w Rawiczu. 1 września 2006 roku, po 29 latach pracy pedagogicznej, odszedł na emeryturę. Podczas Rady Pedagogicznej 31 sierpnia powiedział: „Zamknięcie etapu życia zawodowego skłania do podsumowań. Ale proszę się nie denerwować, nie będę przytaczał rubryk w tym bilansie, poszczególnych pozycji, a podam tylko wynik – jest dodatni. Mam bowiem poczucie zawodowego spełnienia.”
– poezja
Jako twórca zadebiutował w roku 1977 na łamach czasopism, natomiast pierwszy tom wierszy zatytułowany „Moja historia powszechna” wydał dopiero w 1995 roku. Zamieścił w nim wiersze z 20 lat swojej twórczości. W 2005 roku pod wpływem ciężkiej choroby przeżył głębokie nawrócenie, które miało ogromny wpływ na jego twórczość. Od tego momentu Pawłowski nazywa siebie twórcą religijnym, w jego wierszach pojawia się tematyka wiary i Boga. Z honorariów dziennikarskich i nauczycielskiej emerytury opłaca druk kolejnych tomików swojej poezji. Od 2006 roku pojawiają się one regularnie – każdej wiosny. Jest laureatem wielu ogólnopolskich konkursów poetyckich, między innymi „Drewnianej Sowy” w Gostyniu, „Milowego Słupa” w Koninie, leszczyńskich „Konfrontacji”, „Złotego Klucza” w Świdwinie, konkursu im. Haliny Poświatowskiej w Częstochowie, „O laur Klemensa Janickiego” w Poznaniu, „O kaptur Joannity” w Sulęcinie. Od 1995 do 2014 roku wydał 13 tomików poezji. Ostatni z nich nosi tytuł „Droga”.
– fotografia
Fotografią interesował się od dziecka, ale wtedy była dla niego jedynie zabawą. Na poważnie zajął się nią kilkanaście lat temu. Przez cały rok, prawie codziennie, fotografował rawickie planty. W 2011 roku z wybranych zdjęć powstał album „Planty Jana Pawła II w Rawiczu”. W tym samym roku został wydany album „Rawicz: staromiejski układ urbanistyczny”, który opracował graficznie. Pawłowski nazywa ostatnie swoje prace fotogramami kreacyjnymi: „Fotografuję madonny, gotyckie świątynie i przydrożne pasyjki. Czasem dla prowokacji zestawiam je z przedmiotami codziennego użytku, puszkami coli czy hamburgerem”. Prace Henryka Pawłowskiego były pokazywane na kilkunastu wystawach indywidualnych i zbiorowych, m.in. w Muzeum Ziemi Rawickiej, Domu Kultury w Rawiczu, Galerii na Piętrze w Sierakowie, w Sieradzu.
– synteza sztuk
Poszukiwania artystyczne Henryka Pawłowskiego doprowadziły do powstania słynnych wieczorów autorskich, które z czasem przekształciły się w przedstawienia teatralne. Do współpracy zaprosił Krzysztofa Matysiaka oraz zespół Strefa Niskich Ciśnień. „Jestem Pecetem” z 2012 roku to pierwszy spektakl autorski w formie teatralnego przedstawienia z muzyką eksperymentalną w wykonaniu instrumentalistów z Rawicza i Wrocławia. Współpraca muzyków z poetą wydaje owoce każdego roku wiosną, razem z premierą nowego tomiku wierszy. Po „Jestem Pecetem” powstały „Ikonostas”, ze scenografią złożoną z fotografii Pawłowskiego, i „Droga”. Trwają próby do najnowszego przedstawienia pt. ”Stand–up”, który tradycyjnie będzie zaprezentowany tylko raz.
– dziennikarstwo
Od 22 lat jest redaktorem naczelnym czasopisma samorządowego „Gazeta Rawicka”. Informuje w nim o najważniejszych wydarzeniach w gminie Rawicz.
Pasje
Poza sztuką największą pasją Henryka Pawłowskiego są góry. Uwielbia Tatry jesienią. Na szczytach górskich czuje, że jest bliżej Boga. Jego ulubionymi miejscami zadumy i modlitwy są kaplica Świętego Jana Chrzciciela w Dolinie Chochołowskiej oraz Sanktuarium Matki Bożej Królowej Tatr na Wiktorówkach.
Znaczenie postaci:
Henryk Pawłowski jest człowiekiem wielu talentów. Przez 29 lat jako nauczyciel wszczepiał rawickiej młodzieży miłość do literatury i sztuki, udało mu się wyłowić wśród przyszłych rzemieślników i techników kilka talentów poetyckich i zachęcić ich do pisania. Jego wieczory autorskie oraz wystawy wpisały się na stałe w kalendarium życia kulturalnego Rawicza. Jako naczelny pisma „Gazeta Rawicka” dostarcza mieszkańcom informacji o bieżących wydarzeniach i historii Rawicza. Jest bardzo związany z miastem rodzinnym, jego historią i architekturą. Jest autorem wielu publikacji na temat Rawicza, np. „Planty Jana Pawła II w Rawiczu” (2011), „Rawicz – staromiejski układ urbanistyczny” (2011), „Staromiejski przewodnik – Rawicz” (2013), „Brać szewców w Rawiczu na tle dziejów rzemiosła od lokacji miasta do końca XIX wieku” (2013), „Korpus Kadetów nr 3/2 w starej fotografii ze zbiorów Muzeum Ziemi Rawickiej” (2014).
Źródła:
Wywiad z Henrykiem Pawłowskim
Rozmowa z Krzysztofem Matysiakiem
Kośmider Stanisław: Kraina Łagodności. Gazeta Poznańska 1997
Górski Andrzej: Poezja Cyfrowa. Gazeta Rawicka 2001
Kośmider Stanisław: Nie myśli o naprawianiu świata. Życie Rawicza 2008, nr 9
Zasada Stanisław: Poeta Henryk. Reporter leszczyński 2015, nr 3
www.henrykpawlowski.prv.pl
http://www.zszrawicz.pl/index.php/2012-05-17-19-35-35/2006-2007/wrzesien-2006r/302-henryk-pawlowski-nauczyciel-poeta
