Krzysztof Górski urodził się 2 lipca 1930 roku w Toruniu, w województwie kujawsko-pomorskim. Był synem Stanisława i Felicji, z domu Walkowiak. Ojciec pana Krzysztofa urodził się w 1897 roku w Lipniczce, a matka w 1907 roku w Mirkowicach. Pan Stanisław pracował jako ekonomista, a pani Felicja pełniła funkcję urzędniczki w sanatorium w Inowrocławiu. Jak wspomina pan Janusz (syn) rodzice pana Krzysztofa mieszkali w wielu miejscowościach. W czasie wojny zostali wywiezieni z Mirkowic i najpierw mieszkali w Świeciu, a potem w Inowrocławiu.

Oprócz syna Krzysztofa, państwo Górscy mieli jeszcze jednego syna i córkę. Brat pana Krzysztofa, Jerzy urodził się 15 lutego 1937 roku, a siostra Barbara 23 maja 1946 roku.

Swoje dzieciństwo, do czasu wojny i wywiezienia, pan Krzysztof spędził w Mirkowicach. Ze wspomnień wiadomo, że kolegował się z o 2 lata młodszym od siebie sąsiadem Hubertem Wendlandtem.

Pan Krzysztof wstąpił w związek małżeński z Bogumiłą, z domu Brzoskowską. Pani Bogumiła pracowała na stanowisku inspektora BHP w szpitalu, w Wągrowcu. Z ich związku na świat przyszła trójka dzieci. Syn Janusz, który urodził się 14 czerwca 1957 roku, obecnie mieszka w Mieścisku i jest nauczycielem biologii w tutejszym Gimnazjum im. Powstańców Wielkopolskich. Starszy brat Leszek urodzony 5 kwietnia 1956 roku, jest lekarzem i obecnie mieszka w Swarzędzu, a siostra Ewa, urodzona 7 maja 1963 roku jest pielęgniarką i mieszka w Poznaniu. Pan Krzysztof był też dziadkiem sześciorga wnucząt.

Syn pana Krzysztofa, Janusz, wspomina go jako bardzo dobrego ojca, który troszczył się o rodzinę i poświęcał jej każdą wolną chwilę.

Początkowy okres szkolnej edukacji pana Krzysztofa przypadł na bardzo trudny okres wojny. Z tego powodu, nie mógł terminowo i regularnie uczęszczać do szkoły, gdyż nie było takich możliwości. Jednak zaraz po wojnie, starał się bardzo szybko wszystko nadrobić. Ukończył tzw. Szkołę Powszechną w Toruniu, później Szkołę Ogólnokształcącą w tej samej miejscowości, a po maturze w 1951 roku, zdał egzamin wstępny i dostał się na studia medyczne na Akademii Medycznej w Poznaniu. Pan Krzysztof ukończył studia medyczne w 1956 roku.

Ze wspomnień syna pana Krzysztofa: „lubił szkołę i był bardzo dobrym i pilnym uczniem . Jego ulubionymi przedmiotami była biologia i historia, która z czasem przerodziła się w prawdziwa pasję”.

• ulubione ciasto – sernik

• ulubiona potrawa – ryby i potrawka

• ulubiona książka – Hrabia Monte Christo

• hobby – wędkowanie i grzybiarstwo

• najciekawsze miejsca które zwiedził – Jugosławia

Pan Krzysztof z zawodu był lekarzem. Całe swoje życie zawodowe związał z Ośrodkiem Zdrowia w Mieścisku, gdzie przepracował 40 lat, aż do emerytury. Swoja pracę rozpoczął w 1957 roku, a ukończył w roku 1996. Jak wspomina syn pana Krzysztofa, bardzo lubił swój zawód i przez wiele lat był jedynym lekarzem w Mieścisku. Swoja pracę wykonywał z pełnym zaangażowaniem i poświęceniem – przyjmował pacjentów nie tylko w miejscowym ośrodku lecz również odwiedzał ich z wizytą w domu. Na tym jednak nie kończyła się jego praca. Sympatię lokalnej społeczności zaskarbił sobie swoją dyspozycyjnością i chęcią niesienia pomocy w każdej chwili, nawet we własnym domu. Był do dyspozycji pacjentów całą dobę – jak wspomina pan Janusz (syn pana Krzysztofa) „pacjenci przychodzili i wieczorem i w nocy. Praca z pacjentami była tym, o czym marzył, dlatego z taką pasją i wytrwałością wykonywał ten zawód. Bycie lekarzem, zaraz obok rodziny, było sensem jego życia”.

Za swoją postawę jako lekarz, został pośmiertnie uhonorowany umieszczeniem swojego wizerunku w galerii ludzi zasłużonych dla Gminy Mieścisko . Galeria ta znajduje się w Domu Kultury w Mieścisku.

– rok 1987 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski nadany przez Przewodniczącego Rady Państwa

– rok 1981 – odznaka „ Za wzorową pracę w służbie zdrowia” nadana przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej

– rok 1977 – odznaka honorowa „ Za zasługi w rozwoju województwa poznańskiego” nadana przez Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej