Mariola, Aleksandra Żołędziejewska urodziła się 18 października 1955 r. w Legnicy. Jej rodzicami są Bronisława (zd. Wiśniewska) i Mieczysław Grzelczak. Matka pochodziła z Warmii, a ojciec z Rawicza. Ojciec był pracownikiem kadrowym w przedsiębiorstwach państwowych. Matka była księgową. Pani Mariola ma o cztery lata starszą siostrę Bożenę, która była dyrektorem biblioteki w Legnicy i jest obecnie na emeryturze. Jej młodszy o siedem lat brat Robert jest elektromonterem, obecnie pracuje w KGHM jako górnik. Jej starszy brat zmarł w wieku dwóch lat.
Ochrzczona została w Legnicy 4 marca 1956 r. w parafii pod wezwaniem Św. Piotra i Pawła.
Edukacja
Pani Żołędziejewska edukację rozpoczęła w 1962 r., w Szkole Podstawowej nr 18 im. K. Baczyńskiego w Legnicy. Jej wychowawczynią w pierwszych latach była Irena Sokołowska, w późniejszych latach Janina Kosiak. Od 1966 do 1970 roku uczęszczała do 4 letniej Szkoły Muzycznej I-go stopnia do klasy fortepianu w Legnicy.
Po ośmiu latach szkoły podstawowej od 1970 roku kontynuowała naukę w I Liceum Ogólnokształcącym im. T. Kościuszki, gdzie jej wychowawcą była Ewa Kisiel. W tym samym czasie od 1970 do 1974 roku kształciła się w Szkole Muzycznej II-go stopnia w klasie śpiewu wokalnego.
Po ukończeniu maturą szkoły średniej, chodziła do Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze (1975-1979), gdzie uzyskała tytuł magistra wychowania muzycznego.
W roku 1995 ukończyła podyplomowe studia kwalifikacyjne na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu z zakresu Oligofrenopedagogiki.
Kilka lat później w 2007 roku na tej samej uczelni ukończyła studia podyplomowe z „Organizacji pomocy społecznej i pracy socjalnej”
W między czasie wielokrotnie podnosiła swoje kwalifikacje poprzez uczęszczanie na kursy:
– w 2001 roku w Lesznie odbyła kurs „Wychowawców świetlic terapeutycznych”
– w 2003 roku w Lesznie odbyła kurs „Profilaktyka w szkole z uwzględnieniem potrzeb szkoły”
– w 2006 roku w Konstancinie Jeziornej szkolenie EFS „Pracownik samorządowy bliżej osób niepełnosprawnych” oraz w Puszczykowie w ramach projektu „Wiem jak pomagać” odbyła szkolenie „Prawne, instytucjonalne, socjalne, psychofizyczne aspekty zatrudniania osób niepełnosprawnych”.
– w 2007 roku w Krakowie EFS „Szkolenie dla profesjonalnych terapeutów”
– w 2008 roku w Poznaniu szkolenie „Ocenianie i ewaluacja w procesie terapii„
– w 2011 roku udział w międzynarodowej konferencji Stowarzyszenia na Tak”Pełnosprawni seksualnie„.
Przebieg kariery zawodowej:
Jako uczennica szkoły podstawowej marzyła aby zostać nauczycielem sportu lub muzyki i też tą drogą potoczyła się jej kariera zawodowa, i chociaż w pracy zawodowej zajmowała się muzyką to zawsze w jej życiu przewija się działalność na rzecz sportu.
Pracę zawodową rozpoczęła w 1979 roku jako nauczyciel fortepianu w miejscowości Kożuchów w województwie lubuskim. Kolejnym miejscem zatrudnienia była szkoła w Bytomiu Odrzańskim na stanowisku nauczyciela muzyki. Po przeprowadzce w 1983 r. do Włoszakowic podjęła pracę nauczyciela wychowania muzycznego w Zbiorczej Szkole Gminnej oraz pracowała jako nauczyciel fortepianu w Państwowym Ognisku Muzycznym we Włoszakowicach. Od 1985 do 2003 r. społecznie była dyrygentem zespołu wokalnego Schola Accentus przy parafii św. Trójcy .
W roku 1988 rozpoczęła pracę w Zespole Szkół w Jezierzycach Kościelnych, gdzie przez wiele lat była nauczycielem muzyki, od 2002 roku pedagogiem szkolnym, a po uzyskaniu kwalifikacji oligofrenopedagogiem. W zespole szkół, poza pracą zawodową, założyła i była dyrygentem szkolnego muzycznego zespołu „Moderato”. W marcu 2004 roku ukończyła pomyślnie procedurę uzyskania stopnia awansu zawodowego na nauczyciela dyplomowanego.
W roku 1996 na prośbę ówczesnego sołtysa wsi Włoszakowice, p. Grażyny Głuszak, wzięła udział w zebraniu założycielskim „Stowarzyszenia na rzecz dzieci i młodzieży specjalnej troski im. Janusza Korczaka” od momentu założenia, jako członek zarządu, aktywnie uczestniczyła w działaniach stowarzyszenia.
Również od roku 1996 czynnie działa w Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”.
W Zespole Szkół w Jezierzycach Kościelnych Pani Mariola Żołędziejewska pracowała do momentu przejścia na emeryturę w roku 2006.
Od roku 2000 do 2004 pełniła funkcję Ławnika w Rejonowym Sądzie Pracy w Lesznie, a w latach od 2004 do 2008 funkcję Ławnika w wydziale Rodzinnym i Spraw Nieletnich Sądu Rejonowego w Lesznie.
Jednak już 15 lipca 2005 przyjęła ofertę pracy na pół etatu jako organizator i prowadzący Środowiskowego Domu Samopomocy im. Wernera Kenkel we Włoszakowicach, gdzie pracuje na stanowisku kierowniczym do dziś. W 2007r. została powołana na członka Powiatowej Społecznej Rady do Spraw Osób Niepełnosprawnych w Lesznie przez Starostę Leszczyńskiego i sprawuje tę funkcję kolejną kadencję.
Została odznaczona Medalem X-lecia Samorządu Gminy Włoszakowice w uznaniu za zasługi w dziedzinie upowszechniania kultury.
W 2001 roku z okazji 5-lecia Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” otrzymała pamiątkowy medal z rąk wójta gminy Stanisława Waligóry.
Życie osobiste:
Pani Mariola jest mężatką. Męża poznała podczas studiów w Zielonej Górze. Ślub wzięli 23 czerwca 1979 roku w Głogowie skąd pochodzi mąż – Andrzej Żołędziejewski. Po ślubie zamieszkali w Kożuchowie, gdzie w Zamku zajmowali pokój służbowy. W roku 1980 przeprowadzili się do Wierzbnicy. W roku 1980 w Legnicy urodził się ich syn Bartosz. W wyniku reorganizacji szkół istniała możliwość przeprowadzki do Bytomia Odrzańskiego jednak, ponieważ oboje z mężem chcieli mieszkać na wsi blisko natury, podjęli w 1983 roku decyzję o przeprowadzce do Włoszakowic, które nie były im obce, gdyż Komenda Hufca Legnica miała swoją stanicę w miejscowości Zaborówiec, dokąd Pani Mariola przyjeżdżała jako Instruktor Harcerski na obozy. Jednym z zasadniczych powodów wyboru rejonu Włoszakowic na stałe miejsce zamieszkania było zamiłowanie Pana Andrzeja do wędkarstwa, które w miarę upływu lat stało się również pasją Pani Marioli. Pani Mariola podjęła pracę w Ognisku Muzycznym, które mieściło się w Pałacu we Włoszakowicach, a jej mąż w Zbiorczej Szkole Gminnej. W roku 1984 w Lesznie urodziła się ich córka Marta. Pani Mariola bardzo lubi zwierzęta, a w jej rodzinnym życiu zawsze towarzyszą psy.
Działalność społeczna:
Pani Mariola bierze czynny udział w życiu społecznym gminy. Od 1983 roku upowszechnia edukację muzyczną jako nauczyciel w Samorządowym Ognisku Muzycznym, od roku 1985 jest dyrygentem zespołu wokalnego Schola Accentus, który reprezentuje gminę na wielu przeglądach i konkursach pieśni sakralnej. Poprzez działalność w Towarzystwie Muzycznym im. Karola Kurpińskiego jest oddana krzewieniu kultury muzycznej. Poprzez działania w Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół” promuje sport i rekreację. Bierze czynny udział w organizacji konkursów i letnich imprez rekreacyjnych. Koordynuje współpracę T.G. „Sokół” ze Stowarzyszeniem im. Janusza Korczaka na rzecz dzieci i młodzieży specjalnej troski. Działając w stowarzyszeniu im. Janusza Korczaka jako oligofrenopedagog pani Mariola bezpośrednio angażuje się w zapewnienie swoim podopiecznym właściwej edukacji, prowadzi zajęcia z dziećmi z porażeniem mózgowym i dba o dalszy rozwój dzieci zapewniając im miejsca w palcówkach edukacji socjalnej w Lesznie lub we Wschowie. Od 2005 roku od momentu powstania ŚDS we Włoszakowicach sprawuje opiekę nad osobami niepełnosprawnymi jako kierownik i terapeuta. Ośrodek powstał z inicjatywy ludzi zaangażowanych w pomoc osobom niepełnosprawnym przy wsparciu Wójta Gminy Włoszakowice, pracowników GOPS oraz p. Wernera Kenkel – właściciela firmy w Krzycku Wielkim. Dzięki środkom finansowym przekazanym na rzecz gminy zaadaptowano poddasze budynku po Przetwórni Owocowo-Warzywnej przy Pl. 21 Października. W dowód wdzięczności Środowiskowy Dom Samopomocy nosi imię Wernera Kenkel.
ŚDS jest ośrodkiem wsparcia dla osób niepełnosprawnych z deficytami psychosomatycznymi. Celem działalności placówki jest kompensowanie niepełnosprawności poprzez zajęcia rehabilitacyjno-terapeutyczne. Uczestnicy są objęci pomocą psychologiczną, pedagogiczną, medyczną i logopedyczną oraz fizykoterapią. Pierwszoplanową formą pracy jest terapia.
Pani Mariola Żołędziejewska cieszy się szacunkiem i poważaniem, jest oddana swojej pracy. Osoba godna zaufania, pełna ciepła i cierpliwości dla swoich podopiecznych. Widać, że praca którą wykonuje przynosi jej zadowolenie i satysfakcję co owocuje dobrymi relacjami z wychowankami.