Pochodzenie
Roman Grzeszczak urodził się 27.07.1903 r. jako pierworodny syn w rodzinie rolniczej Julianny i Tomasza Grzeszczaków we wsi Kowalewo k. Słupcy, w zaborze rosyjskim w tzw. Kongresówce.
Dzieciństwo i okres nauki
Dzieciństwo Romana Grzeszczaka upływało w rodzinnej wsi, wśród trojga rodzeństwa – dwóch braci i siostry. Ich wstępną edukacją zajął się ojciec, który nauczył dzieci czytać i pisać. Gdy mały Romek ukończył 6 lat ojciec zaprowadził go do szkoły podstawowej w Kowalewie, gdzie został przyjęty do klasy pierwszej. Jego pierwszym nauczycielem szkolnym był Czesław Jan Maciejewski, który dość szybko zorientował się co do zdolności Romka i poświęcał jego nauce dużo uwagi – zachęcał do czytania, rozwiązywania rachunkowych zadań, wypożyczał mu książki ze swojego księgozbioru. W 1918 r. po odzyskaniu przez Polskę niepodległości 15–letni Roman Grzeszczak zdał egzamin do gimnazjum w Koninie i przyjęto go do klasy II. Ukończywszy klasę VI tegoż gimnazjum przeniósł się do Gimnazjum im. Ks. Piotra Skargi w Szamotułach do klasy VII. Był to rok 1922. Dość szybko młodzieniec z Kowalewa stał się jednym z dwóch najlepszych uczniów w klasie. Za wyniki w nauce i wzorowe zachowanie był zwalniany z egzaminów, a dzięki wysokiej ocenie z pisemnego etapu matury Romek wraz z kolegą z klasy byli zwolnieni z ustnego egzaminu dojrzałości. We wrześniu 1924 r. Roman Grzeszczak złożył dokumenty na Wydział Lekarski Uniwersytetu Poznańskiego i został przyjęty. Studia były dla niego czasem intensywnej nauki, ale też odkrywania tajników wiedzy medycznej. Młody student upewniał się z każdym rokiem w słuszności swego wyboru. Studia zakończył w czerwcu 1930 r., uzyskawszy dyplom lekarski.
Dorosłe życie Romana Grzeszczaka
Po ukończeniu studiów młody lekarz odbył roczną służbę wojskową w Szkole Podchorążych Sanitarnych. Po jej zakończeniu powrócił do rodzinnego Kowalewa i rozpoczął starania o znalezienie pracy. Okazało się, że w miejscowości Rzgów poszukują lekarza i w ten oto sposób lekarz Roman Grzeszczak podpisał pierwszą w swym życiu umowę o pracę. Lata spędzone w Rzgowie były dla niego bardzo szczęśliwe – tu zbierał pierwsze doświadczenia jako lekarz, tu też poznał swoją przyszłą żonę – farmaceutkę Alinę Jędrzejewską, pochodzącą aż z Sosnowca. 27.listopada 1933 r. Związek małżeński został zawarty w klasztorze w Lądzie, w którym Roman był ochrzczony i gdzie także jego rodzice wzięli ślub. W 1935 r. urodziła się im córeczka, której nadali imiona Janina Ewa. Młodzi rodzice byli zachwyceni swą pociechą i bardzo szczęśliwi. Po rzgowskim etapie ich życia nastąpił czas pracy w Golinie, dokąd przeniósł się młody lekarz z rodziną.
Okres II wojny światowej
Wybuch II wojny światowej pokrzyżował plany wielu polskich rodzin i zburzył ich spokój. Również i rodzina doktora Grzeszczaka została rozdzielona już we wrześniu 1939 r., gdy Roman otrzymał kartę mobilizacyjną z nakazem stawienia się w Poznaniu. Żona z 4–letnią córeczką zostały w Golinie. Doktor Grzeszczak brał udział w kampanii wrześniowej, służąc w Wielkopolskiej Brygadzie Kawalerii jako lekarz wojskowy. Mimo bohaterskiej walki Polacy musieli skapitulować wobec porażającej przewagi militarnej wroga i 16. 10. 1939 r. doktor Grzeszczak powrócił do domu w Golinie. Jednak nie dane mu było doświadczyć spokoju – na początku lutego 1940 r. rodzina Grzeszczaków dostała nakaz przesiedlenia do wsi Kłaj koło Niepołomic. Tam spędzili resztę wojny. W maju 1940 r. urodził się syn Andrzej, który dawał wiele radości rodzicom i siostrzyczce. Doktor Grzeszczak szybko zyskał sympatię miejscowej ludności, której niósł pomoc medyczną, za co odwdzięczano mu się żywnością, która w czasie wojny stanowiła towar deficytowy. Po wojnie rodzina Grzeszczaków powróciła do Goliny, a w listopadzie 1945 r. przeprowadza się do Słupcy.
Działalność społeczna
Przeprowadzka do Słupcy wiąże się też z nowymi obowiązkami zawodowymi – doktor Grzeszczak od 1.stycznia 1946 r. pełnił funkcję kierownika ośrodka zdrowia. Dążąc do ciągłego rozwoju zawodowego działał społecznie w Polskim Towarzystwie Lekarskim, w Polskim Czerwonym Krzyżu, był radnym Rady Powiatowej. Cały czas głosił potrzebę budowy szpitala w Słupcy i dzięki jego determinacji, zabiegom oraz samozaparciu udało się zawiązać w 1957 r. Komitet Budowy Szpitala Powiatowego w Słupcy. Zwieńczeniem starań doktora Grzeszczaka była uroczystość otwarcia szpitala w dniu 1. października 1966 r., którego pan doktor został dyrektorem oraz ordynatorem Oddziału Chorób Płuc. Podjął też działania w kierunku utworzenia poradni przeciwgruźliczej. Wszyscy, którym dane było pracować z doktorem Romanem Grzeszczakiem wspominają go z wielkim szacunkiem, jako człowieka zawsze zainteresowanego pacjentem, niosącego pomoc, uczciwego i prawego.
W 1985 r. doktor Grzeszczak został odznaczony Krzyżem Oficerskim Odrodzenia Polski. 16.grudnia 1992 r. zmarł.
Bibliografia:
Roman Grzeszczak, Wspomnienia starego lekarza, maszynopis, Słupca, wrzesień 1984.
40-lecie szpitala im. dr Romana Grzeszczaka w Słupcy, red. Anna Czerniak, Anna Szymczak-Kin, Małgorzata Kołodziejska, Piotr Szafarek, Słupca, Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Słupcy, 2006.
.