Pochodzenie:

Ur. 23.06.1916r. w Antoniewie. Imiona rodziców: Zofia z d. Klawek i Emil Magdziarzowie. Miał dwie siostry i siedmiu braci. Pochodził z rodziny rolniczej. W Antoniewie uczęszczał do Szkoły Powszechnej.

Edukacja (lub „młodość”):

Po ukończeniu szkoły zdał egzamin na Kurs Przygotowawczy Seminarium Nauczycielskiego w Czarnkowie. Chętnie brał udział w pracach domowych, którym towarzyszył śpiew, muzyka i opowieści. W wolnych chwilach grał w piłkę lub szmaciankę. W młodości, z przyjaciółmi, urządzał dla środowiska lokalnego koncerty, założył chór, tańczył tańce ludowe, wystawiał przedstawienia amatorskie. Po likwidacji Seminarium Nauczycielskiego w Czarnkowie w 1936r. przeniósł się do Grudziądza celem dalszej nauki. Podczas nauki uczęszczał na kurs obrony przeciwlotniczej i gazowej i otrzymał świadectwo Ligii Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. 21 V 1937r. zdał maturę i otrzymał tytuł nauczyciela Szkół Powszechnych. Powrócił do Antoniewa. W czerwcu 1937r. powołany został do piechoty.

Etapy działalności

Etap pierwszy:

Jako nauczyciel został zatrudniony w szkole niemiecko – ewangelickiej w Kruszewie, Gębicach i Gębiczynie, gdzie uczył Niemców języka polskiego. Następnie przeniósł się do Zakładu Poprawczego dla Nieletnich w Szubinie. W Zakładzie tym pełnił również funkcję wychowawcy internatu prowadząc zajęcia świetlicowe, koło PCK, zajęcia sportowe, tańce oraz organizował wycieczki.

Etap drugi:

3 IX 1939r. wraz z młodzieżą uciekł do Poznania, by zapisać się na ochotnika do wojska jednak nie było takiej możliwości. Koledzy namówili go na powrót i uruchomienie szkoływ Antoniewie. Powrócił do rodzinnego domu, gdzie prowadził sklep po braciach. Wiosną 1949r. zabrano go do pracy, jako robotnik leśny w leśnictwie Kruczylas.

Etap trzeci – wysiedlenie:

Jesienią 1940r. Niemcy weszli do domu i kazali się spakować (zabrał tylko rzeczy osobiste oraz akordeon i skrzypce). Zabrano go do Miłkowa, później do Szamotuł, gdzie pociągiem dojechał do Łodzi. Po kilku dniach tzw. „czyśćca” wywieźli go wraz z dwójką braci do Niemiec do miejscowości Tamm w Wirtembergii, gdzie zamieszkał w baraku. Tam pracował na kolei. Jego praca polegała na kopaniu rowów wzdłuż torów kolejowych. Zimą przewieziono go do Bietigehein, na dworzec towarowy do przeładunku paczek i innych towarów. Po rocznej pracy, przeniesiono go do miejscowości Nagold. Tu pracował jako przetokowy, nastawiacz i kontroler biletów przy bramie na wejściu na perony.Wieczory spędzał w świetlicy, gdzie wraz z przyjaciółmi śpiewał ludowe pieśni patriotyczne, grał na akordeonie. Utrzymywał kontakt z Polską poprzez Generalne Gubernatorstwo i dzięki temu otrzymywał polskie książki i czasopisma. W 1945r. wyjechał do Stutgasrdu, gdzie prowadził kancelarię i administrację w obozie dla polskich wysiedleńców. Dla ich dzieci zorganizował szkołę.

Etap czwarty:

W maju 1946r. koleją przez Niemcy, Czechosłowację wrócił do Polski do Dziedzic. Następnie przez Poznań, Krucz powrócił do Antoniewa. Podjął pracę nauczycielaw Prusinowie. Uczęszczał na kursy: kierownika świetlicy w Poznaniu, wychowania fizycznego w Inowrocławiu, Wyższy Kurs Nauczycielski (WKN) w Kielcach – kierunek geografia – wychowanie fizyczne, kurs narciarski w Szczyrku. Po ukończeniu WKN otrzymał posadę w Czarnkowie. Tu został członkiem zarządu powiatowego Związku Nauczycielstwa Polskiego (ZNP). W maju 1949r. ukończył kurs dla wychowawców placówek wczasów dla dzieci. Podczas ferii był wychowawcą na kolonii w Dźwininie. Po feriach przeniósł się do Romanowa Dolnego. W kwietniu 1950r. rozpoczął pracę jako instruktor ZHP. 1 maja 1950r. otrzymał nagrodę kuratoryjną. 31 sierpnia tego samego roku został powołany na nauczyciela do Państwowej Szkoły Ogólnokształcącej stopnia licealnego w Gorzowie Wielkopolskim. W tym samym roku został powołany na instruktora wychowania fizycznego przy PODKO na powiat gorzowski. W 1951r. zdał egzamin na sędziego w piłce siatkoweji lekkoatletyki. 25 stycznia 1952r. założył kolegium samokształcenia ideologicznego. Co roku pracował jako wychowawca na koloniach: w Lupsku, Węgorzewie, Dziwnowie. 4 września 1952r. przeniósł się do Lubasza.

Etap piąty:

Od 1954r. pracował w PODKO w Czarnkowie jako instruktor geografii a od 1957r. jako instruktor wychowania fizycznego i wychowania muzycznego jednocześnie będąc sekretarzem Szkolnego Związku Sportowego (organizował imprezy sportowe na szczeblu powiatu). 22 marca 1969r. odbył kurs dla kierowników ognisk metodycznych w Mosinie. Podczas pracy w Lubaszu pracował w ZNP będąc członkiem zarządu powiatowegoi przewodniczącym Komisji Rewizyjnej a później został prezesem Ogniska Lubasz. W 1977r. przeszedł na emeryturę. Każde wakacje poświęcał młodzieży będąc kierownikiem kolonii. Będąc czynnym harcerzem jeździł na obozy harcerskie do Brzezinki, Załomu, Zaniemyśla i Jastrowia.

Etap szósty:

6 kwietnia 1953r. ożenił się z Gertrudą Kowalską. Dzieci: Włodzimierz, Sławomir –ur. 16.07.1954r. w Czarnkowie i Alfred – ur. 06.03.1962r. w Czarnkowie.

Prace społeczne:

Ø Radny w Gromadzkiej Radzie Narodowej przez 3 kadencje;

Ø Przewodniczący Komisji Kultury i Oświaty Budżetowej, Rolnictwa i Komunikacji;

Ø Komendant Hufca ZHP w Lubaszu (w 1979r. otrzymał stopień harcmistrza Polski Ludowej);

Ø Wykładał geografię gospodarczą na kursach Przysposobienia Rolniczego w Stajkowie, Klempiczu, Sokołowie i Miłkowie;

Ø Prowadził kurs na prawo jazdy rowerowe w Goraju i Stajkowie;

Ø Wiele lat prowadził kółko muzyczne ucząc gry na akordeonie, gitarze i perkusji;

Ø Prowadził Szkolna Koło Krajoznawczo – Turystyczne;

Ø Członek Gminnej Rady Zrzeszenia LZS;

Ø Społeczny kurator Sądu Rejonowego dla Nieletnich w Trzciance;

Ø Kierownik chóru Koła Gospodyń Wiejskich przy Gminnym Ośrodku Kulturyw Lubaszu;

Ø Obserwator fenologiczny dla Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnejw Warszawie.

Zmarł w 1988 roku około 3:00 nad ranem.

Znaczenie postaci:

Otrzymał odznaczenia takie, jak:

• Krzyż Kawalerski – 12.09.1984r. za wybitne osiągnięcia na polu oświaty,

• Złoty Krzyż Zasługi – 04.10.1973r.

• Krzyż Za Zasługi dla ZHP – 05.09.1986r. – najwyższe wyróżnienie ZHP

• Medal Komisji Edukacji Narodowej – 27.09.1974r. za szczególne zasługi dla oświatyi wychowania przez Ministra Edukacji Narodowej,

• odznaka ZHP – 15.10.1971r.

• medal 40-lecia LZS – 02.07.1986r.

• Złota Odznaka Honorowa za zasługi w rozwoju woj. Pilskiego – 05.10.1977r.

• Harcmistrz Polski Ludowej – 22.07.1979r.

• społeczny wkład pracy w rozwój kultury fizycznej i turystyki na terenie wielkopolski – 18.11.1966r.