Pochodzenie
Edmund Kruppik urodził się 16 września 1910 r. w Komornikach pod Poznaniem. Jego ojcem był Alojzy – nauczyciel matematyki, matką Bogusława z Hendrykowskich. Od 1920 r. mieszkał z rodzicami w Poznaniu.
Edukacja
Uczęszczał do gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1928 r. Studia lekarskie odbył na Uniwersytecie Poznańskim. W czasie studiów był, podobnie jak i jego młodszy brat Adam – również student medycyny, członkiem Akademickiej Korporacji Medyków Uniwersytetu Poznanskiego „Aesculapia”. W roku akademickim 1931/32 pełnił nawet funkcje jej prezesa. Dyplom lekarza otrzymał 2 maja 1934 r.
Etapy działalności
Działalność Dr Kruppika da się podzielić na trzy okresy:
– okres przedwojenny (przed II Wojną Światową),
– czas wojny (okres w czasie II Wojny Światowej),
– okres powojenny
Etap pierwszy – okres przedwojenny
Służbę wojskową odbył w Szkole Podchorążych Rezerwy Sanitarnej w Warszawie. 1 stycznia 1935 r. rozpoczął praktykę lekarską w Obrzycku jako lekarz wiejski. Po rocznej praktyce lekarskiej w końcu 1935 r. uzyskał prawo do leczenia. W tym samym roku zawarł związek małżeński z Janiną z domu Tercjak – dyplomową pielęgniarką. Z tego związku urodzili się synowie: Jerzy (1938 – lekarz medycyny, I ST. Pediatrii, II ST. Medycyna kolejowa) i Tadeusz (1944 – 1988 – dr medycyny, I ST. Chirurgii). 1 stycznia 1936 roku został awansowany na podporucznika rezerwy sanitarnej Wojska Polskiego.
Etap drugi – czas wojny (okres II Wojny Światowej)
Po wybuchu II Wojny Światowej powołany został jako oficer rezerwy do wojska. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku. Jako lekarz 72 pułku piechoty w Radomiu uczestniczył w działaniach wojennych na linii Radom Skarżysko – Kamienna, a następnie, do 6 października 1939 roku, pracował w szpitalu polowym w Zamościu.
Po zakończeniu kampanii wrześniowej powrócił do Obrzycka, gdzie kontynuował działalność jako lekarz. Ponieważ w Obrzycku nie było w tym czasie ośrodka zdrowia to pacjentów przyjmował w wydzielonej na gabinet lekarski części mieszkania. Przyjmował zarówno Polaków jak i Niemców, co Niemcy tolerowali ponieważ nie było tu innego lekarza.
Etap trzeci – okres powojenny
W chwili odzyskania wolności 20 stycznia 1945 r. współorganizował Tymczasową Straż Obywatelską dla zapewnienia ładu i porządku. Zorganizował też punkt sanitarno-opatrunkowy dla osób wracających z obozów i prac przymusowych. Równocześnie powołany został na przewodniczącego Gminnego Komitetu Opieki Społecznej w Obrzycku. Na początku 1945 r. zorganizował pierwszą w powiecie szamotulskim Poradnię dla Matki i Dziecka. Równocześnie na Uniwersytecie Poznańskim w 1945 r. uzyskał stopień doktora medycyny.
Edmund Kruppik był członkiem Powiatowej Rady Narodowej w Szamotułach – najpierw wiceprzewodniczącym, następnie członkiem Rady oraz członkiem Powiatowej Komisji Zdrowia (do końca 1950 r.).
Po rezygnacji z pełnienia funkcji na terenie powiatu był długoletnim radnym Gromadzkiej Rady Narodowej oraz przewodniczącym Gminnego Komitetu Higienizacji Wsi w Obrzycku. Od tego czasu szczególnie koncentrował się na problemach wiejskiej służby zdrowia. Współpracował z Instytutem Medycyny Pracy i Higieny Wsi w Lublinie. Uczestniczył w krajowych naradach, podczas których referował własne koncepcje rozwoju wiejskiej służby zdrowia.
Za pracę konkursową nt. ,,Zadania i metody pracy wiejskiego ośrodka zdrowia” otrzymał II nagrodę (pierwszej nie przyznano) w konkursie zorganizowanym przez Instytut Medycyny Pracy i Higieny Wsi w Lublinie i Służbę Zdrowia. Od tego czasu był stałym korespondentem i członkiem Komitetu Redakcyjnego miesięcznika ,,Medycyna Wsi’’. Zorganizowany i prowadzony przez doktora Kruppika Ośrodek Zdrowia w Obrzycku Ministerstwo Zdrowia uznało za wzorcowy i wytypowało do prowadzenia szkoleń w zakresie problematyki medycyny wsi (stałe wizytacje, liczne szkolenia lekarzy i pielęgniarek). Na zlecenie Ministerstwa Zdrowia został nakręcony film krótkometrażowy o pracy lekarza wsi, noszący tytuł ,,Dr Kruppik” (zrealizowany w 1963 r. w Ośrodku Zdrowia w Obrzycku). W tych czasach Ośrodek Zdrowia w Obrzycku należał do wzorcowych nie tylko w Wielkopolsce, ale i w całej Polsce.
Od czasu powstania w 1967 roku Koła Teatralnego Polskiego Towarzystwa Lekarskiego w Szamotułach dr Kruppik był jego długoletnim przewodniczącym. Edmund Kruppik zmarł 6 czerwca 1982 r. z powodu zawału mięśnia sercowego. Spoczywa razem z żoną na obrzyckim cmentarzu przykościelnym.
Znaczenie postaci
Edmund Kruppik za swą pracę zawodową i społeczną otrzymał m. in. Złoty Krzyż Zasługi (1970), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1976), Odznakę Honorową ,,Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego” (1976), liczne odznaczenia resortowe i PKC. Ponadto wyróżniony został godnością członka honorowego Polskiego Towarzystwa Lekarskiego.
Społeczeństwo Obrzycka w 1984 roku, w dowód wielkiego szacunku dla swojego długoletniego lekarza i jego dokonań, uchwałą Gminnej Rady Narodowej ulicę, przy której znajduje się Ośrodek Zdrowia, nazwało jego imieniem.