Elżbieta Szpecht-Rutecka – Monika Olejnik lokalnych mediów („Twój Styl”, wrzesień 2001)

POCHODZENIE

Elżbieta Szpecht-Rutecka urodziła się 4 grudnia 1941 r. w Jaśle. Jej ojciec, Maurycy Szwaykowski był lekarzem medycyny, matka Stanisława z domu Kita, bibliotekarką. Miała młodszą o dwa lata siostrę Agnieszkę. Zmarła 23 lipca 2009 r. w Lesznie. Zgodnie ze swoją wolą została pochowana na cmentarzu parafialnym w Kaczkowie.

WYKSZTAŁCENIE

Do szkoły podstawowej uczęszczała w Bydgoszczy. Tam też rozpoczęła naukę w liceum ogólnokształcącym. Kontynuowała ją w liceum ogólnokształcącym w Dębicy, gdzie zdała maturę w 1959 r. Później ukończyła Państwową Szkołę Hotelarską w Krakowie uzyskując zawód technika-hotelarza. W 1964 r. podjęła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. W czerwcu 1969 r., obroniwszy pracę magisterską pt. „Środki dowodowe w procesie ziemskim i miejskim”, uzyskała stopień magistra.

RODZINA

Była dwukrotnie zamężna. W 1963 roku wyszła za mąż za Andrzeja Szpechta, a w roku 1969 za Andrzeja Ruteckiego. Miała dwoje dzieci – syna Pawła z pierwszego małżeństwa (1965 r.) i córkę Justynę z drugiego (1971 r.). Oboje są dziennikarzami.

PRACA

Karierę zawodową rozpoczęła w Biurze Podróży Orbis w Zielonej Górze. Po ukończeniu studiów pracowała jako radca prawny oraz specjalista do spraw pracowniczych i zarządzania w wielu instytucjach i przedsiębiorstwach. Były to:
1. Urząd Powiatowy w Zielonej Górze (1969-1974),
2. Zespół Szkół Zawodowych nr 1 w Zielonej Górze (1973-1974),
3. Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w Zielonej Górze (1974),
4. Zakłady Przemysłu Metalowego ZASTAL w Zielonej Górze,
5. Świdnicka Fabryka Urządzeń Przemysłowych (1978-1979),
6. Fabryka Wagonów PAFAWAG we Wrocławiu,
7. Budowlana Spółdzielnia Pracy w Wałbrzychu (1979-1980),
8. Przedsiębiorstwo Projektowania i Dostaw Transportu Technologicznego i Zakłady Mechanicznych Urządzeń Górniczych w Dzierżoniowie (1980-1981).

W 1981 r. zamieszkała w Lesznie. Podjęła pracę w:
1. Spółdzielni Kółek Rolniczych w Święciechowie (1981 r.),
2. Zespole Szkół Ekonomicznych (1982 r.)
3. Wojewódzkim Związku Spółdzielni Mieszkaniowych (1982-1984 r.),
4. Centralnym Związku Spożywców Społem – Oddział Wojewódzki w Lesznie (1982-1987 r.),
5. Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej (1981-1999 r.).

W 2001 roku przeszła na emeryturę.

ZAINTERESOWANIA

Interesowała się sferą życia mistycznego, astrologią, wróżbiarstwem, leczeniem naturalnym, zdrową kuchnią, funkcjonowaniem zgodnie z naturą. Potrafiła wróżyć z kart tarota. Założyła firmę „Astrolog”, która zajmowała się doradzaniem i wróżbiarstwem. Przy układaniu horoskopów korzystała z profesjonalnych programów komputerowych. Zajmowała się zielarstwem. Opiekowała się psami i kotami. W jej domu było ich wiele. Uwielbiała spędzać czas przed komputerem grając w gry strategiczne.
Razem z mężem bardzo kochali naturę, dlatego sprzedali mieszkanie w bloku i kupili dom pod Śremem. Następnie przenieśli się bliżej miejsca pracy, do Kaczkowa.

MEDIA

W latach 1994-2008 prowadziła w leszczyńskim Radiu „elka” „Poranne rozmowy Elki” i audycję „Nowak-Kowalska”. W „Porannych rozmowach” pani Elżbieta najczęściej rozmawiała ze znanymi ludźmi z regionu, ale nie tylko. Wśród jej rozmówców byli m.in. Jarosław Kaczyński, Marek Borowski, Janusz Korwin-Mikke, Danuta Waniek, Leszek Miller, Lech Wałęsa. Do rozmów przygotowywała się bardzo rzetelnie. Gromadziła informacje, tworzyła fiszki, wycinała z gazet potrzebne materiały. Jej chrypliwy, charakterystyczny głos rozpoznawał każdy słuchacz.
Od 1997 r. prowadziła w gazecie „ABC” w Lesznie cotygodniową kolumnę porad dla kobiet zatytułowaną „Świat bab”.
W tym samym roku rozpoczęła współpracę z leszczyńską telewizją. Emitowała ona autorskie programy kulinarne p. Elżbiety i magazyn „Spotkania z czarownicą”.

INNE DZIAŁANIA

Od 1973 roku była członkiem PZPR. W 1989 r. jako członek NSZZ „Solidarność” przewodniczyła organizacji związkowej w Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej.

Od 1994 była członkinią Klubu „Twój Styl” i Polskiego Związku Kynologicznego.

Wydała drukiem kilka poradników prawnych i podatkowych. Posługując się pseudonim Vanessa Wilkins opracowała Leksykon imion.
Jest pomysłodawczynią oraz organizatorką Konkursu Dziennikarskiego o Nagrodę Andrzeja Ruteckiego.

W 1974 r. została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi.

ZNACZENIE POSTACI

ŹRÓDŁA

1. Rozmowa z córką E. Szpecht-Ruteckiej – Justyną Rutecką-Siadek.

2. Materiały rodziny.

3. Longina Moskal, „Leszczyńskie kto jest kim, czyli województwo odeszło, ludzie zostali”, Leszno 1999 r.

4. „Słownik biograficzny Leszna”, red. B. Głowinkowska, A. Konior, wyd. 2, Leszno 2011 r.

5. „Twój Styl”, nr 9, wrzesień 2001 r.

6. Artykuły w prasie lokalnej poświęcone bohaterce.