Ewa Lewandowska Pomes
Informacje podstawowe
Urodziła się 04.09.1961 r. w Gorzowie Wielkopolskim.
Jej rodzice Lucjan i Józefa z domu Nowak, prowadzili niewielkie gospodarstwo ogrodnicze.
Na początku nie przejawiała zainteresowania sportem, nie lubiła nawet pływać. Nauczyciele zabierali ją jedynie na mecze siatkówki z racji jej wysokiego wzrostu.
Kiedy była w ósmej klasie Szkoły Podstawowej została wyłoniona z pośród zwykłych uczniów do Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Wałczu, w Centralnym Ośrodku Przygotowań Olimpijskich, gdzie przebywała do 1980 roku. Pierwszy rok był gehenną, gdyż nigdy nie uprawiała sportu, więc wszystkiego uczyła się od podstaw. Trenowała bardzo intensywnie. Wraz z koleżankami obliczyły, że z kilometrów za wiosłem mogłaby opłynąć kulę ziemską. Ośrodek znajdował się w lesie, do szkoły więc trzeba było dojechać. Młoda Ewa była zacięta, trenowała i nie poddawała się. Jeździła również na obozy sportowe, celem była olimpiada w Moskwie i Los Angeles. Z powodów politycznych, komunizm w Polsce, nie udało się jej wyjechać do USA na Igrzyska.
Trenerem przed olimpiadą w Moskwie był Ryszard Świerczyński. W roku 1980 była jedną z reprezentantek Polski w wioślarstwie na Olimpiadzie w Moskwie. Czterokrotna mistrzyni Polski w osadzie wioślarskiej czwórki ze sternikiem i ósemki wraz z: Teresą Soroką-Frąckowską, Urszulą Niebrzydowską-Janikowską, Wandą Piątkowską-Kiestrzyn, Jolantą Modlińską, Krystyną Ambros-Żurek, Beatą Kamudą-Dudzińską, Wiesławą Kiełsznia-Buksińską, Grażyną Różańską-Pawłowską, która była sternikiem. Ósemki odpadły z konkurencji po 3 miejscu z przedbiegach (3:25,15) a następnie zajęły 4 miejsce w repesażach (3:24,04). Jej kariera trwała od 1976 do 1985 roku. Do dziś spotyka się z koleżankami z „ósemki”, jak mówi. Teraz wsiadają do łódki by poczuć wiosła w ręce i wiatr we włosach.
W roku 1985 ukończyła Akademię Wychowania Fizycznego w Poznaniu jako trener. Równocześnie trenowała w Akademickim Związku Sportowym w Poznaniu.
Po studiach przez 16 lat była nauczycielem wychowania fizycznego, a obecnie wraz z mężem prowadzi restaurację oraz stołówkę szkolną w Szkole Podstawowej nr 2 w Puszczykowie.
Nadal myśli o sporcie, choć jest bardzo skromna. Postawiła sobie za cel życia krzewić sport wśród dzieci i młodzieży. W 2010 roku założyła wraz z kilkoma zapaleńcami z Puszczykowa Puszczykowski Klub Olimpijczyka. Jest zaangażowana w jego działalność wraz z dziećmi z Puszczykowskich szkół.
Puszczykowski Klub Olimpijczyka im. Marka Łbika organizuje szereg imprez na terenie Puszczykowa i nie tylko: pikniki Olimpijskie, turnieje tenisa stołowego, mistrzostwa w narciarstwie oraz coroczne wyjazdy na Pedros Cup, czy też bierze udział w biegach przełajowych w Racocie.
Pani Ewa współorganizuje coroczny Puszczykowski Bal Olimpijczyka, na który Klub zaprasza różnych mistrzów sportu oraz nagradza młodych sportowców z Puszczykowa.
Ewa Pomes za działalność społeczną i sportową otrzymała wiele nagród: Złoty Medal im. Piaseckiego dla sportowców, którzy mają osiągnięcia olimpijskie, w 2010 roku odznaczenie z Polskiego Komitetu Olimpijskiego za zaangażowanie dzieci w sport, oraz Medal AZS-u na 60-lecie jego działalności.
Jej marzeniem jest uruchomienie restauracji, zajazdu gdzie będzie zapraszać sportowców, znanych ludzi.
Sport wyrobił w niej siłę walki i nauczył, że trzeba walczyć do końca. Postępuje w myśl zasady: „Raz jest lepiej, raz gorzej ale nie odpuszczam”.
Nasza Olimpijka ma trójkę dzieci: Wiktorię licealistkę, Macieja studenta hotelarstwa oraz Piotra, który poszedł w jej ślady i skończył Akademię Wychowania Fizycznego w Poznaniu, a obecnie jest nauczycielem wychowania fizycznego w Gimnazjum nr 2 w Puszczykowie.