Jadwiga Kurzawska

Pochodzenie

Pani Jadwiga Kurzawska, z domu Rak urodziła się 27 kwietnia 1931 roku w miejscowości Wojciechowice – Ostrołęka. Była córką Norberta i Janiny
z Krajewskich. Norbert Rak służył w V Pułku Ułanów Zasławskich. Jego żona Janina nie pracowała zawodowo, zajmowała się wychowywaniem dzieci oraz prowadzeniem domu. Jako dziecko, pani Jadwiga mieszkała w Ostrołęce przy ulicy Kościuszki 18. Miała czworo rodzeństwa: trzech starszych braci: Mieczysława, Eugeniusza i Jerzego oraz młodszą siostrę Basię. Ojciec oraz bracia w czasie II wojny światowej walczyli w szeregach Armii Krajowej. Mieczysław został za to stracony w obozie zagłady w Buchenwaldzie, młodszy Jurek zginął w czasie walk o Ostrołękę. Dla rodziny był to ogromny cios.

Edukacja i praca zawodowa

23 sierpnia 1949 roku pani Jadwiga ukończyła Szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Licealnego im. Króla Stanisława Leszczyńskiego w Ostrołęce (tzw. mała matura). W dniu 24 sierpnia 1949 roku otrzymała Poświadczenie Obywatelstwa i wyjechała do Poznania.

Od 7 lutego 1950 roku do 14 grudnia 1951 roku uczyła się w dwuletniej Szkole Pielęgniarstwa w Poznaniu. W czasie nauki wykazała szczególne zainteresowanie w dziedzinie pielęgniarstwa zakładowo – szpitalnego. W dniu 13 grudnia 1951 roku zdała egzamin końcowy, uzyskując tytuł pielęgniarki i stałe prawo wykonywania praktyki pielęgniarskiej na terenie całego kraju.

W 1952 roku rozpoczęła pracę w wyuczonym zawodzie. Z nakazu wysłano ją do Słupska do szkoły pielęgniarskiej, jako nauczyciela zawodu. Miasto było strasznie zniszczone wskutek działań wojennych. Trwała jego odbudowa. Po trzech miesiącach zlikwidowano placówkę, a sprzęt medyczny przewieziono do Krotoszyna. Pani Jadwiga została skierowana do Szkoły Młodych Pielęgniarek w Krotoszynie, gdzie pracowała jako instruktorka,
a następnie zastępca dyrektora.

Od 31 sierpnia do 30 września 1953 roku uczestniczyła w kursie dla instruktorek pielęgniarstwa w Ośrodku Szkolenia Pielęgniarek PCK w Warszawie. W 1962 roku ukończyła naukę w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym dla Pracujących i 13 czerwca 1962 roku otrzymała Świadectwo Dojrzałości. Ponadto ukończyła w Poznaniu miesięczny kurs dla pielęgniarek środowiskowych oraz kurs „Specjalizacja w pielęgniarstwie środowiskowym”
w Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Średnich Kadr Medycznych w Warszawie.

W 1977 roku przy Ośrodku Zdrowia w Koźminie Wlkp. powstał punkt opieki i pomocy chorym w domu, w którym pani Jadwiga pracowała w niepełnym wymiarze godzin. Wkrótce została kierownikiem koźmińskiego oddziału Polskiego Czerwonego Krzyża. Zajęła się organizacją pracy sióstr PCK. Na początku zgłoszono niewielką liczbę osób potrzebujących, ponieważ osoby starsze i ich rodziny nie miały zaufania do sióstr PCK. Jednak praca rozwijała się szybko. Wkrótce doceniono poświęcenie i dobre serce, ludzie dostrzegli jak wielką pomoc niosą siostry PCK. Po kilku latach liczba zatrudnionych sióstr wzrosła z kilku osób na początku działalności do 29.

Życie osobiste

Jej życie osobiste układało się pomyślnie. W 1956 roku wyszła za mąż za Kazimierza Kurzawskiego. Ślub cywilny odbył się w Krotoszynie w maju 1956 roku, zaś kościelny w rodzinnym jej mieście Ostrołęce, 5 sierpnia tego samego roku. Od tego też roku zamieszkała w Koźminie Wlkp.
w mieszkaniu służbowym męża mieszczącym się w budynku Technikum Rachunkowości Rolnej, obecnie Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych. Mąż pani Jadwigi Kurzawskiej pracował jako nauczyciel w tej szkole. W listopadzie 1957 roku na świat przyszły bliźnięta: Ewa i Adam. W 1958 roku pani Jadwiga rozpoczęła pracę w Ośrodku Zdrowia jako pielęgniarka, następnie jako przełożona. Funkcjonowała wówczas także poradnia dziecięca i bardzo dużą wagę przywiązywano do higieny szkolnej. W roku 1964 pani Jadwiga zamieszkała wraz z rodziną w wybudowanym przez siebie domu przy ul. Zamkowej 14.

W 1991 roku pani Kurzawska przeszła na emeryturę, ale w PCK pracowała do 2003 roku. Na emeryturze nie nudziła się: nadrabiała zaległości w czytaniu, pielęgnowała ukochany ogródek oraz odwiedzała Klub Seniora. Doczekała się piątki wnuków: Michaliny, Mikołaja, Marcina oraz Piotra i Pawła. Mąż pani Jadwigi, mgr inż. Kazimierz Kurzawski zmarł w 1999 roku. Po śmierci męża pani Jadwiga sprzedała dom przy ulicy Zamkowej i zamieszkała
z rodziną córki Ewy Jabłońskiej w Koźminie przy ulicy Powstańców Wielkopolskich 23.

Zmarła 14 marca 2010 roku i została pochowana na koźmińskim cmentarzu, w cieniu drewnianego, zabytkowego kościółka Św. Trójcy.

Działalność społeczna

Pani Jadwiga Kurzawska aktywnie uczestniczyła w życiu społeczności koźmińskiej. Choć nie pochodziła z Koźmina Wlkp., została przez społeczność zaakceptowana i traktowana jak rodowita Koźminianka.

1. Jako radna Miejskiej Rady Narodowej w Koźminie w latach 1969 – 1973 roku była członkiem Komisji Zdrowia, Opieki Społecznej i Zatrudnienia.

2. Była radną Rady Narodowej Miasta i Gminy Koźmin w dwóch kadencjach:

w kadencji: 1978 – 1982

w kadencji: 1984 – 1988

3. Prowadziła szkolenia pracowników Straży Pożarnej związane z udzielaniem pierwszej pomocy poszkodowanym.

4. W 1994 roku była inicjatorką założenia Stowarzyszenia Diabetyków w Koźminie Wlkp., a następnie jego przewodniczącą. W 1995 roku przy Przychodni Rejonowo – Specjalistycznej w Koźminie Wlkp. otwarto „Punkt Promocji Zdrowia w Cukrzycy”.

5. Od 1 lipca 1992 roku była członkiem Polskiego Związku Rencistów, Emerytów i Inwalidów. Natomiast od 29 lipca 1992 roku do 14 stycznia 2010 roku
pełniła funkcję Prezesa PZREiI Oddział Koźmin Wlkp. Aktywnie pracowała w koźmińskim Klubie Seniora organizując wycieczki, spotkania z ciekawymi ludźmi i okolicznościowe imprezy dla seniorów. Do tradycji należały spotkania z okazji Dnia Babci i Dziadka, Dnia Matki i Ojca, Dnia Seniora, świąt kościelnych. Pielęgnowano polskie tradycje i zwyczaje, np. tłusty czwartek, podkoziołek, andrzejki. Często w uroczystościach brały udział dzieci i młodzież z koźmińskich szkół. Ludzie starsi, samotni doceniali działalność pani Jadwigi i do dziś dnia ciepło ją wspominają.

6. Od 1984 roku była członkiem Nadzwyczajnym Polskiego Związku Niewidomych (Stowarzyszenie Wyższej Użyteczności).

7. W 1953 roku została członkiem rzeczywistym PCK, a także Kierownikiem Punktu Opieki Społecznej (1979)

8. W Polskim Towarzystwie Pielęgniarskim działała od 1 lutego 1976 roku.

9. Należała do Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia- od 1 maja 1952, od 01.04.1963.

10. Była członkiem Powszechnej Spółdzielni Spożywców – od 06.03.1958.

11. Była także członkiem Wojewódzkiej Spółdzielni Spożywców „Społem” w Kaliszu, Oddział Koźmin – od 27.04.1977.

Odznaczenia

Za swoją pracę zawodową i działalność społeczną otrzymała wiele odznak, odznaczeń i wyróżnień. Są to m.in.

1. Odznaka Honorowa Polskiego Związku Niewidomych za zasługi dla dobra niewidomych (1984).

2. Uchwałą Rady Państwa z 17 maja 1989 roku otrzymała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

3. Uchwałą Rady Państwa z dnia 1 lipca 1977 roku otrzymała Złoty Krzyż Zasługi.

4. Odznaka Honorowa PCK czwartego stopnia (01.06.1955, 25.03.1983, 12.04.1984).

5. Uchwałą Prezydium Rady Narodowej z dnia 23 stycznia 1979 roku otrzymała odznakę „Za zasługi dla rozwoju środowiska koźmińskiego”

6. Odznaka Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” 07.04.1985

7. Brązowa Odznaka Honorowa Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej – Kalisz, 13.05.1983.

8. Srebrna Odznaka Honorowa Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej – Kalisz 15.12.1987

9. Odznaka „Zasłużonego Działacza Ruchu Spółdzielczego” – przyznana przez Naczelną Radę Spółdzielczą w Warszawie – 03.07.1983

10. Medal „Za pracę społeczną i zasługi w walce z cukrzycą” – 2001 rok.

Znaczenie

Pani Jadwiga Kurzawska przez całe życie uczciwie i ciężko pracowała. Najbardziej ceniła w życiu sumienność, szacunek do człowieka i pomoc osobom potrzebującym. Praca, którą wykonywała pochłaniała bardzo dużo czasu. Wymagała wielkiego serca i całkowitego oddania drugiemu człowiekowi. Niejednokrotnie wraz z siostrami PCK, pani Jadwiga zastępowała osobom chorym i samotnym rodzinę. Była osobą cenioną w naszym środowisku za serce, ciepło i zrozumienie problemów zwykłych ludzi.

Platforma edukacyjna