Pochodzenie
Jan Fic urodził się 5.01.1902 roku we wsi Skokum – powiat Słupca, gmina Oleśnica (obecnie gmina Zagórów) w rodzinie zajmującej się rolnictwem. Po zawarciu związku małżeńskiego zamieszkał w Rzgowie – powiat koniński, gdzie przebywał aż do śmierci, czyli 8.01.1992r.
Rodzina
Jego ojcem był Adam Fic, a matką Antonina z domu Kubiak. Miał ośmioro rodzeństwa. Jego żoną była Marianna z domu Matuszewska. Dochował się dwóch córek – Jadwigi po mężu Janiak i Marianny po mężu Siepka. Pierwsza z nich była krawcową, a druga jest emerytowaną nauczycielką.
Dzieciństwo i wczesna młodość
W dziesiątym roku życia zaczął uczęszczać do szkoły podstawowej we wsi Świątniki w gminie Oleśnica (obecnie gmina Zagórów), powiat Słupca. Ukończył tam trzy klasy. Mając 14 lat w 1916 roku, aby zarobić na życie pracował na budowanej przez Niemców drodze podczas I wojny światowej. Następnie pracował jako robotnik rolny w majątkach na terenie Polski i jako aresztowany robotnik rolny w majątkach na terenie Niemiec. W latach 1923 – 1925 pełnił służbę wojskową w 8 Batalionie Sanitarnym w Toruniu. Uzyskał tam stopień wojskowy kaprala.
Wojenne Losy
24 sierpnia 1939r. pan Jan Fic został zmobilizowany i przydzielony do 7-go Batalionu Sanitarnego w Poznaniu. Pełnił tam funkcję sanitariusza w polowym szpitalu wojskowym. Wkrótce potem znalazł się na terenie Związku Radzieckiego, bowiem pod koniec września 1939r. wycofując się pod naporem sił niemieckich wraz z częścią jednostki znalazł się w Kówlu. Tam otoczyły go wojska radzieckie i zmusiły do złożenia broni. Został jeńcem wojennym i przebywał w obozie w Brodach, a następnie był internowany do Archangielska. Na Syberii pracował w bardzo trudnych warunkach jako drwal w lesie. Jeżeli wyróżniał się w pracy, to otrzymywał dwie kromki chleba więcej. W 1942r. zgłosił się na ochotnika do tworzącego się w Związku Radzieckim Wojska Polskiego. Został wtedy przydzielony do II Korpusu Sił Zbrojnych 5-tej Dywizji Kresowej ,, Żuber ’’. Następnie w związku z porozumieniem zawartym między władzami radzieckimi, a generałem broni Władysławem Sikorskim został wraz z całą dywizją przewieziony do Iranu, a później Egiptu. W Egipcie został umundurowany w mundur armii amerykańskiej i wysłany na front do Włoch. Pod dowództwem gen. Władysława Andersa brał udział w walkach pod Monte Cassino, Ankoną i Bolonią. Walczył również w innych państwach na zachodzie. W czasie działań wojennych na terenie Włoch był ranny i przebywał na leczeniu w wojskowym szpitalu polowym. Za udział w walkach podczas II wojny światowej otrzymał następujące odznaczenia wojskowe:
– Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino nadany 22 lutego 1945 roku Rozkazem Dowództwa 5 KDP nr 18
– Gwiazda za wojnę w 1939 – 1945 – Gwiazda Italii nadana dnia 05.04.1946 roku; podstawa: Rozkaz Ogólny 5 KDP nr 99 z dnia 27.12.1945r.
– Odznaka Pamiątkowa 5 KDP nadana dnia 30.07.1946 roku rozkazem Dowództwa 5 KDP nr 39
Losy powojenne
Po kapitulacji Niemiec został przewieziony do Anglii. W dniu 27 grudnia 1946 roku wrócił do ojczyzny. Osiedlił się we wsi Rzgów i pracował na gospodarstwie rolnym, aż do chwili przejścia na emeryturę. W dniu 12.10.1989r. został awansowany na stopień starszego kaprala.
Znaczenie Postaci
Pan Jan Fic miał swój wkład w obronie ojczyzny i Europy przed Niemcami. Uczestniczył w ważnych bitwach przy boku sławnych dowódców. Poprzez swą ciężką pracę już od najmłodszych lat stał się przykładem dla swojej rodziny i następnych pokoleń.