Pochodzenie
Jerzy Sowijak, artysta rzeźbiarz z Bukówca Górnego, urodził się 23 lutego 1959 roku. Jego ojciec Józef był dekarzem, a mama Weronika z domu Kruk była gospodynią.
Życie prywatne
W 1987 roku nasz bohater ożenił się z Małgorzatą Włodarczyk, z którą ma trzy córki i syna.
Dzieciństwo
Zdolności manualne Jerzy Sowijak odkrył już w szkole podstawowej, do której uczęszczał w rodzinnej miejscowości. Już jako kilkuletni chłopiec strugał m.in. drewniane ptaszki. Talent ucznia zauważył ówczesny dyrektor szkoły w Bukówcu Górnym – Antoni Kaczmarek. Za jego namową w wieku 13 lat uczeń wziął udział w konkursie plastycznym organizowanym przez Kuratorium Okręgu Szkolnego Poznańskiego. Wykonał wówczas popiersie Mikołaja Kopernika. Rzeźba zdobyła pierwsze miejsce. Zwycięzca otrzymał jako nagrodę farby do malowania i aparat fotograficzny Sienna.
Edukacja i życie zawodowe
Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Bukówcu Górnym w 1974 roku Jerzy Sowijak uczęszczał do Zasadniczej Szkoły Zawodowej dla pracujących „Metalplast” w Lesznie, gdzie uzyskał zawód ślusarza-mechanika w 1977 roku. W tym samym czasie ukończył eksternistycznie Szkołę Rzemiosł Artystycznych w Cieplicach. Następnie kontynuował naukę w Technikum Mechaniczno-Elektrycznym dla Pracujących w Lesznie (specjalność: obróbka skrawaniem), gdzie w 1980 roku otrzymał świadectwo dojrzałości. W latach 1983-1991 Jerzy Sowijak pracował w leszczyńskim „Metalplaście” oraz w Gminnym Ośrodku Kultury we Włoszakowicach jako instruktor. Aktualnie prowadzi nieduże gospodarstwo rolne, a od 1991 roku zajmuje się już głównie rzeźbieniem.
Nagrody
Wieloletnia praca Jerzego Sowijaka była często doceniana i wyróżniana. W 1976 roku otrzymał nagrodę Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Lesznie za osiągnięcia w upowszechnianiu kultury. W 1997 roku został wyróżniony odznaką Ministra Kultury i Sztuki RP „Zasłużony Działacz Kultury”.
Tematy podejmowane w rzeźbach
Pasją Jerzego Sowijaka są rzeźby o tematyce wiejskiej wykonane w drewnie. Inspiracje artysta czerpie ze środowiska, z którego się wywodzi (Bukówiec Górny to wieś o bogatych tradycjach i żywym folklorze). Rzeźbiarz w swoich dziełach utrwala m.in. przedstawicieli różnych zawodów, pracę miejscowych rolników, występy ludowych muzyków. Ponadto podejmuje tematy religijne, sportowe oraz historyczne. Każda z rzeźb jest odzwierciedleniem rzeczywistych zdarzeń i postaci. Niemały wpływ na twórczość Jerzego Sowijaka odegrali lokalni bohaterowie m.in. powstaniec wielkopolski Piotr Świętek, bracia: Florian Ratajczak (dudziarz) i Piotr Ratajczak (skrzypek), których pamięć utrwalił rzeźbiarz w dwóch monumentalnych rzeźbach w Bukówcu Górnym. Właśnie tego typu rzeźby przyniosły Jerzemu Sowijakowi dużą popularność. Rzeźby olbrzymy są wykonane z jednego pnia. Osiągają wysokość do sześciu metrów przy ciężarze ponad trzech ton. Można je podziwiać m.in. w Jezierzycach Kościelnych (Siewca), Zbarzewie (Oracz), Krzycku Wielkim (Andrzej Krzycki), Lesznie (Waza oraz Rycerz Wieniawa).
Surowiec
Drewno, w którym rzeźbi Jerzy Sowijak to głównie lipa i topola. Na początku swojej twórczości artysta używał farb plakatowych, które zabezpieczał bezbarwnym lakierem. Później stosował farby akrylowe, natomiast rzeźby monumentalne zabezpieczał impregnatami.
Znaczenie postaci
Rzeźby Jerzego Sowijaka znajdują się m.in. w następujących muzeach i obiektach: w Zespole Szkół w Bukówcu Górnym, Izbie Regionalnej w Bukówcu Górnym, w Muzeum Okręgowym w Lesznie, w Muzeum im. E. Bojanowskiego w Grabonogu, Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy, w Zbiorach Watykańskich, Muzeum Zabawkarstwa w Kielcach, Muzeum Broni w Suhl, na wyspie Borkum w Niemczech (Neptun), we Francji i Holandii. Artysta przedstawia swoje prace na licznych wystawach. Bierze też chętnie udział w plenerach rzeźbiarskich w kraju i za granicą.
Źródła pisane:
Bogdan Błaszkiewicz, Rzeźbiarze ziemi leszczyńskiej. Katalog wystawy, Muzeum Okręgowe w Lesznie, Leszno 2006.
Współcześni twórcy ludowi, „Nasze jutro”, wydanie specjalnie, wrzesień 2006, s. 26.
Oracz ze Zbarzewa, „ABC”, nr 67/2004, s. 10.
Pomnik Rycerz Wieniawa w Lesznie, „Informator kulturalny i turystyczny południowo-zachodniej Wielkopolski”, nr 1/2003, styczeń-luty, s. 23.
Rycerz stanie we wsi, „ABC”, nr 21/2004.
Prymas stanął na nogi, „ABC”, nr 42/2004.
Pakosław z Rycerzem Awdańskim, „ABC”, nr 23/2004.
Kolorowy Rybak, „ABC”, nr 59/2009.
Kolejna atrakcja w Przemęckim Parku Krajobrazowym, „ABC”, nr 73/2012.
Stanisław Malepszak, Gmina Włoszakowice 800 lat Dziejów, wyd. Urząd Gminy Włoszakowice,wydanie 1, Włoszakowice, 2010, s. 359 i 360, ryc. 244 (s. 284).
Ludzki, bo mniejszy, „Panorama Leszczyńska”, nr 30(1433)/2007, s. 5.
Z Bukówca rodem, „Informator kulturalny i turystyczny województwa leszczyńskiego”, 2/156/1992, marzec-kwiecień, s. 16.