Józef Wojciechowski

ur. 26 grudnia 1901
zm. 14 lutego 1989
Szkoła Podstawowa w Sławoszewie z siedzibą w Parzewie

Pochodzenie

Urodził się 26 grudnia 1901 roku w Słupi w powiecie poznańskim, w rodzinie chłopskiej z ojca Antoniego i matki Apolonii, z domu Głodek.

Edukacja (lub „młodość”)

Po ukończeniu szkoły powszechnej, wyuczył się w Kobylej Górze zawodu organisty. Jako młody chłopak należał do towarzystwa gimnastycznego „Sokół”.

Etap pierwszy

6 stycznia 1919 roku wstępuje ochotniczo do 1 kampanii w Pleszewie. Walczy na froncie południowym pod Krotoszynem, Zdunami i Kobylą Góra pod dowództwem Feliksa Pamina. Potem uczestniczył w walkach pod Bydgoszczą, Nakłem i Szubinem. W 1920 roku bierze udział w wojnie polsko- bolszewickiej. Jako żołnierz grywał w orkiestrze wojskowej na trąbce. 26 sierpnia 1921 roku zostaje przeniesiony do rezerwy. Podejmuje obowiązki organisty w kościele w Mikorzynie. Około 1924 roku skorzystał z ogłoszenia w prasie lokalnej i podjął prace w kościele parafialnym w Sławoszewie, jednocześnie prowadząc chór „Cecylia”. W 1927 roku zawarł związek małżeński z Cecylią Stysiak z Kotlina. Małżeństwo to było bezdzietne. Przyjaźnił się z nauczycielem miejscowej szkoły Józefem Rokiczanem, z którym wspólnie odbył kampanię wrześniową1939 roku i służbę w szeregach 2 Korpusu Polskiego.

Etap drugi

24 sierpnia 1939 roku zostaje zmobilizowany do 7 batalionu saperów w Poznaniu. We wrześniu bierze udział w walkach w rejonie Hrubieszowa i Sokala. 17 września dostaje się do niewoli radzieckiej. Przebywał w różnych obozach pracy. Przez Kazachstan i Uzbekistan udało mu się dostać do Armii gen. Władysława Andersa. Razem z jego wojskiem, 16 sierpnia 1942 roku opuszcza ZSRR i przez Iran, Irak, Palestynę, Egipt dociera do Włoch. W maju 1944 roku w szeregach 6 dywizji II korpusu walczy pod Monte Cassino, a potem pod Bolonią i Ankoną. Jesienią 1946 roku zostaje przewieziony do Anglii, skąd w czerwcu 1947 roku wraca do kraju. Natychmiast obejmuje obowiązki organisty, dyrygenta chóru i kierownika zespołu artystycznego. Cieszył się powszechnym szacunkiem i uznaniem. Zmarł 14 lutego 1989 roku, pochowany został na cmentarzu w Sławoszewie. Jego żona zmarła rok później.

Kolejne etapy

Za udział w II wojnie światowej odznaczony został Odznaka za Wojnę (1945). Gwiazdą Italii (1946), Medalem Wojska Polskiego(1946), Brytyjskim Medalem Wojny (1947) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1977).

Znaczenie postaci

Cieszył się powszechnym szacunkiem i uznaniem wśród mieszkańców gminy Kotlin.