PochodzenieInformacje o pochodzeniu postaci…

Dzieciństwo

Leon Zimniak urodził się 14 stycznia 1908 roku w Kaczorach k. Odolanowa. Jego rodzicami byli Józef i Barbara zd. Ławniczak. Miał czterech braci i cztery siostry. (Józef, Marian, Kazimierz, Stanisław, Pelagia, Helena, Stefania, Jadwiga)

Edukacja

Szkołę Podstawową ukończył w Kaczorach a następnie wyjechał do Krotoszyna by tam kontynuować naukę w Liceum Pedagogicznym. 27 marca 1937 roku ożenił się ze Stefanią z.d. Chmielewską mieszkanką Sulmierzyc.

Etapy działalności

Okres przedwojenny

W 1933 roku Leon Zimniak założył męską drużynę harcerska im. ks. St. Staszica, którą prowadził do wybuchu wojny. 1 września 1935 roku rozpoczął pracę w Szkole Podstawowej w Jutrosinie. Wcześniej pracował w Zakrzewie oraz pobliskich Kubeczkach.

Okres wojenny

Kiedy 1 września 1939 roku ogłoszono mobilizację podporucznik Zimniak został wcielony do wojska. Po paru tygodniach wrócił do Sulmierzyc. Podczas okupacji hitlerowskiej był organizatorem i komendantem konspiracyjnej grupy AK w Sulmierzycach. Po wkroczeniu wojsk radzieckich w 1945 r. utworzono w Sulmierzycach służbę porządkowo-ochronną. Leon Zimniak pełnił funkcję komendanta. Po zakończeniu tego etapu życia, jakże bardzo trudnego dla Polaków wrócił do Jutrosina, gdzie kontynuował pracę w Szkole Podstawowej ucząc przede wszystkim śpiewu.

Czas powojenny

W roku 1954 został wybrany radnym miejskim. Był organizatorem budowy stadionu w Jutrosinie. Przez wiele lat opiekował się ogródkiem jordanowskim przy miejskim stadionie. Był członkiem męskiego chóru „Chopin” oraz chóru „Lutnia”. Współtworzył sztuki teatralne, które były wystawiane dla społeczności lokalnej. W dalszym ciągu uczestniczył w życiu harcerskim wyjeżdżając na obozy m.in. do Wąchabna. Pracował w Komisji ds. Pomnika Powstańców Wielkopolskich na rynku w Jutrosinie. Zmarł po długiej chorobie 14.01.1971 roku. Pochowany został na miejscowym cmentarzu.

Znaczenie postaci

Uczniowie wspominają Leona Zimniaka jako wymagającego, ale i serdecznego nauczyciela. Wszechstronne zainteresowania Zimniaka pozwoliły zostawić ślady jego obecności do dnia dzisiejszego. W wielu domach stoją krzyżyki i lichtarze, które sam wykonywał. W szufladach schowane są bączki, którymi młodzież po wojnie bawiła się na jutrosińskim rynku. Stadion, który został odnowiony służy współczesnym sportowcom. Pomnik poświęcony Powstańcom Wielkopolskim zajmuje centralne miejsce w rynku obok ratusza. Dla nas Leon Zimniak jest postacią, która pokazuje, że działalność dla społeczeństwa, zaangażowanie w funkcjonowanie małej Ojczyzny, jaką jest miejsce w którym przychodzi nam żyć, powoduje, że cząstka nas zostaje na wiele pokoleń, w myśl słów „Człowiek tak długo żyje jak długo trwa pamięć o nim wśród ludzi”.