Strona Stowarzyszenia im. Andrzeja Krzyckiego
Pochodzenie
Leszek Barszcz urodził się 9 października 1965 r. we Wschowie jako syn Stanisława, urodzonego w Iwacewiczach na Białorusi w dawnej Rzeczpospolitej i Reginy, urodzonej w Lommatzsch w Niemczech. Obecnie Leszek Barszcz mieszka w Krzycku Wielkim.
Dzieciństwo
Ma siostrę Barbarę, z którą w dzieciństwie różnie mu się układało.
Gdy Leszek Barszcz dostał w szkole złą ocenę, rodzice go karali. Nie mógł wychodzić na dwór, grać w piłkę z kolegami. Jak sam wspomina, jego mama była bardzo konsekwentna, ale teraz po kilku latach twierdzi, że wyszło mu to na dobre.
Edukacja (lub „młodość”)
Po ukończeniu szkoły podstawowej uczęszczał w latach 1980-1984 do Liceum Ogólnokształcącego im. T. Zana we Wschowie, a następnie w latach 1984-1989 studiował filologię polską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Nie miał ulubionych nauczycieli, ale z czasem zaczął doceniać najbardziej wymagających. Jego ulubionymi przedmiotami były: język polski, matematyka, chemia, przyroda i fizyka. Najchętniej uczył się jednak języka polskiego i fizyki. Gdy zdał maturę, udał się na obóz studencki do Szklarskiej Poręby, gdzie poznał swoją przyszłą żonę – Barbarę.Pobrali się 29 kwietnia 1988 roku w Poznaniu.Ma z nią troje dzieci: syna Filipa, studenta na Uniwersytecie Warszawskim (inżynieria nanostruktur), córkę Zuzannę, która studiuje obronę narodową na UAM w Poznaniu oraz syna Miłosza, ucznia szóstej klasy w Zespole Szkół w Krzycku Wielkim. Żona Barbara Leszkowicz-Barszcz jest polonistką w ZS w Krzycku Wielkim.
Etapy działalności
Leszek Barszcz swoją pierwszą pracę rozpoczął w 1989 r. w Szkole Podstawowej w Bukówcu Górnym. W 1992 r. przeniósł się do Zespołu Szkół Ekonomicznych w Lesznie, gdzie pracował do 1997 r. Z kolei w latach 1997-2004 uczył w I Prywatnym Liceum Ogólnokształcącym w Poznaniu. Następnie przeniósł się do Liceum Ogólnokształcącego we Włoszakowicach, w którym pracuje do dziś. Na początku swojej pracy dojeżdżał do szkoły w Bukówcu Górnym rowerem, bez względu na pogodę.
Zainteresowanie abp Andrzejem Krzyckim
Pracę o abp Andrzeju Krzyckim zaczął pisać za namową proboszcza krzyckiej parafii. Kiedy Leszek Barszcz zbierał do tego biogramu materiały przekonał się, że ma do czynienia z niezwyką postacią, o której często pisano w sposób niepochlebny. Zafascynowany życiem i twórczością swej postaci stworzył o nim książkę „Andrzej Krzycki. Poeta. Dyplomata. Prymas” w 2005r. Książka wzbudziała takie zainteresowanie w środowisku naukowym,że w 2006 roku zaproponowanu Leszkowi Barszczowi otwarcie przewodu doktorskigo na wydzile polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Promotorem pracy był dr hab. Albert Gorzkowski. Obrona pracy doktorskiej odbyła się 12 grudnia 2007 roku w Krakowie. Wcześniej pisał głównie artykuły publikowane w „Polonistyce” i „Nowej Polszczyźnie” ukazujące nową koncepcję dydaktyki, osadzoną głęboko w tradycji humanistycznej. Andrzej Krzycki był dla niego wzorem humanisty.
Napisał dwie książki: „Andrzej Krzycki. Poeta. Dyplomata. Prymas” w 2005 r. oraz „Zakazany prymas” w 2012 r.
W czasie swojej pracy nad pierwszą książką poznał wielu wspaniałych uczonych, którzy okazali mu bezinteresowną pomoc takich, jak prof. J. Lewandowski i dr L. Teusz. Po ukazaniu się tej publikacji rozpoczął współpracę z prof. J. Starnawskim, prof. K. Kuczmanem, dr Anną Odrzywolską-Kidawą oraz dr W. Wojtowiczem. Jak sam wyznaje: „Szczególnie chciałbym w tym miejscu podkreślić swoją współpracę z prof. Starnawskim, który stał się dla mnie prawdziwym mistrzem”.
O bohaterze swojej książki Andrzeju Krzyckim Leszek Barszcz stwierdził:
„Miał być chlubą Polaków, a skończył na indeksie ksiąg zakazanych. Miał odnowić polski kościół, a stał się wstydliwym problemem. Miał być królem humanistów, a został uznany za mało znaczącego grafomana…”
Abp Krzyckiego ocenił także jako człowieka w pełni wolnego w swych rządach, który z tego powodu nie znalazł w polskiej kulturze naśladowców i kontynuatorów.
„Wieczory z Krzyckim”
W 2007 r. Leszek Barszcz wspierany przez Alicję i Ryszarda Wielebskich oraz Marię Beczkiewicz zainicjował spotkania pt. „Wieczór z Krzyckim”. Pierwszy z serii „Wieczorów” zaszczyciła swą obecnością Teresa Lipowska.
Rok później Leszek Barszcz zorganizował drugi „Wieczór z Krzyckim”, który odwiedziła Małgorzata Pieńkowska. Recytowała na nim 500-letnie utwory Andrzeja Krzyckiego, czym zauroczyła zgromadzonych. Ponadto prelekcję na temat korzeni abp Krzyckiego wygłosiła dr Anna Odrzywolska-Kidawa. Dopełnieniem całości był koncert chóru „Cantilena” z pianistą Marcinem Biberstajnem.
Spotkanie w 2009 r. odbyło się pod hasłem „Krzycki dla dorosłych”. Gościli na nim chór „Camerata Cracovia” oraz Edward Linde-Lubaszenko. Oprawą graficzną była wystawa Pavla Hlavatego.
W roku 2010 „Wieczór” toczył się pod hasłem „Andrzej Krzycki – dyplomata”. Główną prelekcję pt. „Polityka Jagiellonów z perspektywy politologa” wygłosił wówczas prof. Wawrzyniec Konarski. W drugiej części spotkania odbyła się dyskusja nt. „Polityka samorządowa jako element polityki zagranicznej państwa: szanse i zagrożenia”. Obecni byli: Stanisław Waligóra – wójt gminy Włoszakowice, Tomasz Malepszy – Prezydent Miasta Leszna, Krzysztof Benedykt Piwoński – Starosta Powiatu Leszczyńskiego, Zbigniew Haupt – radny Sejmiku Województwa Wielkopolskiego.
W roku 2011 po raz pierwszy „Wieczór z Krzyckim” zorganizowało Stowarzyszenie im. Andrzeja Krzyckiego. Temat spotkania brzmiał: „Przekorny wieczór z prymasem”.
W kolejnym roku spotkanie miało temat „Andrzej Krzycki i lekarze”. Było ono powiązane z prezentacją nowej książki dr Leszka Barszcza „Zakazany prymas”.
Siódmy „Wieczór z Krzyckim” odbył się we wrześniu 2013 r. pod hasłem „Andrzej Krzycki i prawnicy”. Leszek Barszcz wygłosił na nim wykład pt. „Stosunek Andrzeja Krzyckiego do Formula processus i Correctura lurium”.
W obecnym 2014 r. odbędzie się – jak zwykle w drugą sobotę września – ósmy już z kolei „Wieczór z Krzyckim”. Obowiązywać będzie stały układ imprezy: wykład popularnonaukowy, poczęstunek, recytacje laureatów Turnieju Recytatorskiego Literatury Staropolskiej i koncert.
Utworzenie Stowarzyszenia im. Andrzeja Krzyckiego
Od 2011 r. działa Stowarzyszenie im. Andrzeja Krzyckiego, które ma na celu przybliżanie dorobku arcybiskupa i obalanie utrwalonych o nim stereotypów.
Znaczenie postaci
Działalność Leszka Barszcza w zakresie krzewienia kultury staropolskiej nie ogranicza się tylko do terenu gminy Włoszakowice, ale wykracza również poza nią. Jego praca związana z osobą abp Andrzeja Krzyckiego ma na celu ukazanie jak ważną i ciekawą był on postacią. „Wieczory z Krzyckim”, które odbywają się od 2007 r., są nie tylko okazją do wygłoszenia prelekcji na temat Andrzeja Krzyckiego czy też literatury staropolskiej, ale także do podsumowania całorocznej pracy stowarzyszenia oraz osiągnięć recytatorów biorących udział w Turnieju Recytatorskim Literatury Staropolskiej. Gośćmi na tych „Wieczorach” byli m.in.: Teresa Lipowska, Edward Linde-Lubaszenko, prof. Wawrzyniec Konarski, ambasador Grzegorz Dziemidowicz, sędzia Jan Futro, prof. Albert Gorzkowski, dr hab. Witold Wojtowicz, dr Anna Odrzywolska-Kidawa, dr Maciej Fortuna, Małgorzata Pieńkowska oraz dr Jarosław Barański. Odbywają się też na nich wystawy grafik np. czeskiego artysty Pavla Hlavatiego.
Leszek Barszcz jest jednym z założycieli Stowarzyszenia im. Andrzeja Krzyckiego. Jego działalność nie kończy się tylko na propagowaniu idei Andrzeja Krzyckiego. W czerwcu 2014 r. wraz z żoną brał czynny udział w uroczystości odsłonięcia tablicy upamiętniającej życie i twórczość Mariana Niedźwiedzińskiego krzewiącego kulturę na terenie gminy Włoszakowice, prowadząc Teatr Kalina w Krzycku Wielkim (1961-1984). Leszka Barszcza w prowadzeniu działalności związanej z abp Andrzejem Krzyckim wspiera żona Barbara.