Edukacja pani Barbary na szczeblu podstawowym przypadła na lata 1964 – 1972 w Szkole Podstawowej, w m. Bardo pow. wrzesiński (obecnie szkołę przeniesiono do Chwalibogowa),

Naukę w szkole średniej kontynuowała w Technikum Rolniczym we Wrześni od 1973 do 1978 roku ( obecnie Zespół Szkół Technicznych i Ogólnokształcących)

Okres studiów to lata 1978 – 1983 na Akademii Rolniczej w Poznaniu o specjalności Ekonomika (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy).

Po ukończeniu AR w 1983 roku rozpoczął się staż i praca w należącym do Gospodarstwa Rolno-Nasiennego Jarosławiec, zakładzie Zberki – Murzynowo Kościelne. Na początku jako starszy specjalista produkcji zwierzęcej, później jako zastępca kierownika w Murzynowie Kościelnym. Po wszystkich zawirowaniach związanych z likwidacją i prywatyzacją Państwowych Gospodarstw Rolnych „zasiliła” szeregi bezrobotnych. Pierwszego października 1997 r. rozpoczęła pracę w Urzędzie Gminy w Dominowie, gdzie pracuje do chwili obecnej.
Pani Barbara ma dwie córki: starsza Agnieszka (studentka UAM w Poznaniu – wydział neofilologii), młodsza Magdalena (studentka AWF w Poznaniu) trenuje bieganie, startuje na długich dystansach na stadionie i w biegach ulicznych .

Od najmłodszych lat pani Barbara lubiła zabawę i ruch na świeżym powietrzu (biegi, siatkówka, i gra w „dwa ognie”). W szkole średniej zajęcia z wychowania fizycznego prowadził olimpijczyk pan Adam Kaczor. To on rozpisywał treningi i angażował się w pracę z młodzieżą. Od tego okresu zaczęła się jej przygoda ze sportem. Rozpoczęły się wyjazdy na zawody sportowe (mistrzostwa w przełajach i na bieżni). Wracała z nich często z medalem lub dyplomem. Jeżeli zajmowała miejsce poza podium- nie rozpaczała, rozumiała, że nie zawsze da się zająć miejsce w pierwszej trójce. Spokój trenera udzielał się pani Barbarze i to mobilizowało ją do dalszej pracy. Na studiach nie przerwała kariery sportowej. W dalszym ciągu trenowała i startowała w różnego typu imprezach sportowych. Często w tym czasie uczestniczyła w obozach sportowych (spływy kajakowe, wyjazdy w góry – na narty, rajdy). Trzykrotnie (w latach 1979, 1981, 1983- mistrzostwa odbywały się co dwa lata) reprezentowała swoją uczelnię na Mistrzostwach Polski Studentów AZS AR w Lekkiej Atletyce, gdzie na dystansie 800m zajmowała miejsce V i dwa razy IV. W roku 1981 i 1983 z kobiecą reprezentacją zajęła drużynowo drugie miejsce. Po zakończonej edukacji nie chciała kończyć przygody ze sportem, dlatego dalej biegała, chodziła i jeździła rowerem. Do tego doszła jeszcze pasja chodzenia i biegania po górskich szlakach. Tak pozostało do dziś. Biega różne dystanse:

Do chwili obecnej przebiegła i ukończyła ok. 60 biegów:

– na dystansie 5 km najlepszy czas –21:53 uzyskany w XXXIII Ogólnopolskim Biegu Kazimierzowskim w Pyzdrach – sierpień 2014 r. 2 m. w kat K-46;

– na dystansie 10 km – najlepszy wynik 45:56 uzyskany w XII Biegu Europejskim w Gnieźnie – maj 2014 r.,1 m. w kat. K-50.

– 17 biegów na dystansie 15 km – najlepszy wynik na tym dystansie to 1:12:50 w Zimowym Biegu Trzech Jezior w Gołąbkach – luty 2012 r. 1 m. w kat. K-50 .

Wzięła udział w 55 startach (w latach od 2000 – 2014 r.) ;

– najlepszy czas 1:39:27 w listopadzie 2013 r. w IX Międzynarodowym Kościańskim Półmaratonie im. dr Henryka Florkowskiego w Kościanie – (1 miejsce w kat K-55).

Starty w Mistrzostwach Polski Weteranów w Półmaratonie w Murowanej Goślinie:

– w 2011 roku – 2 miejsce w kat. K-50 (czas 1:58:10);

– w 2012 roku – 1 miejsce w kat. K-50 (czas 1:43:01);

– w 2013 roku – 2 miejsce w kat. K-55 (czas 1:42:21);

– w 2014 roku – 1 miejsce w kat. K-55 (czas 1:43:24);

W roku 2012 i 2014- 6 m. w kat. K i 1 m. w kat. K-50 w Grand Prix Wielkopolski w Półmaratonach.

W dorobku pani Barbary odnotować trzeba 15 maratonów, w tym Pierwszy Maraton Warszawski w roku 1979. Wprawdzie w czasie powyżej 5 godzin, ale na długo pozostał w pamięci Barbary. Po pierwsze był to pierwszy w Polsce ogólnodostępny bieg na dystansie 42 km 195 m zorganizowany przez propagatora czynnego uprawiania sportu i inicjatora telewizyjnej akcji „Bieg po zdrowie”, twórcę „Maratonu Pokoju” – Tomasza Hopfera. Po drugie przebiegła go bez przygotowania do tak dużego wysiłku. Długo wahała się przed startem w kolejnym maratonie.

Następny maraton to Hansaplast Poznań Maraton 2001 r. (drugi maraton poznański). Od tego roku startowała już we wszystkich maratonach w Poznaniu (czyli w 14), które organizowane są w październiku każdego roku:

– w 2002 roku w Hansaplast Poznań Maraton uzyskała czas 3:46:58,

– w latach 2003- 2010 pani Barbara zajmowała dalsze miejsca,

– w 2011 roku 12 Poznań Maraton – czas 3:41:18 (2 miejsce w kat. K-50),

– w 2012 roku 13 Poznań Maraton – czas 3:40:08 (2 miejsce w kat. K-55),

– w 2013 roku 14 Poznań Maraton – czas 3:33:11 (1 miejsce w kat. K-55),

– w 2014 roku 15 Poznań Maraton – czas 3:43:06 (1 miejsce w kat. K-55).

Jakby wszystkiego było mało do swojej „kolekcji” pani Barbara dodała 5 maratonów górskich, w tym jeden o randze Mistrzostw Świata w biegach górskich (sierpień 2013),

– sierpień 2010 – II Maraton Karkonoski (Szrenica – Śnieżka – Szrenica) – ze względu na burzę skrócony do 23 km (2 miejsce w kat. K pow. 45),

– sierpień 2011 – III Maraton Karkonoski (Szrenica – Śnieżka – Szrenica), czas 5:39:48, 2 m. K-50,

– sierpień 2012 – IV Maraton Karkonoski (Szklarska Poręba – Śnieżka – Szrenica), czas 6:29:31, 2 m. K-50,

– sierpień 2013 – V Maraton Karkonoski – Mistrzostwa Świata w biegach górskich (Szklarska Poręba – Śnieżka – Szrenica), (ze względu na bezpieczeństwo zawodników bez Śnieżki) czas 6:03:19, 3 m. K-50,

– sierpień 2014 – VI Maraton Karkonoski (Szklarska Poręba – Śnieżka – Szklarska Poręba – 46,6 km), czas 7:35:39, 2 m. K-50 ( ukończony z kontuzją po upadku ! ).

Jako doświadczona sportsmenka pani Barbara ukończyła 4 Supermaratony – (Supermaraton Kalisia na trasie Blizanów- Jurantów- Blizanów w latach: 2008, 2009, 2010, 2012).

Najlepszy czas i miejsce w roku 2012 -1 miejsce w kategorii kobiet w czasie 10:28:26. Wspólnie z kolegami – biegaczami klubu „Kosynier Września” – w marcu 2012 roku biegła w 12- godzinnym Podziemnym Biegu Sztafetowym w kopalni Bochnia ( 212 m pod ziemią).

Pani Barbara od wielu lat uprawia sport, a bieganie to jej hobby, pasja, sposób na życie. Jeśli zdrowie pozwala, biega niemal codziennie po kilkanaście, kilkadziesiąt kilometrów bez względu na porę roku, na pogodę. Biega wczesnym rankiem, biega wieczorami. Biega sama, czasem z córką Magdaleną. Panią Barbarę można spotkać „na trasie” w kamizelce odblaskowej z latarką „czołówką” na głowie, pokonującą kilometry bezdroży, lasów, dróg. Biegnie i biegnie…

Pani Barbara Lewandowska jest osobą skromną, która nie rozgłasza wszem i wobec informacji o swoich osiągnięciach, sukcesach (choć mogłaby, bo pochwalić ma się czym – niesamowita liczba pucharów, medali, dyplomów dyskretnie schowanych w domowych pawlaczach, za udział w niezliczonej ilości zawodach ! ). Być może nie osiągnęła poziomu mistrzowskiego. Nie pojechała na Igrzyska Olimpijskie, ale dla naszej małej ojczyzny, naszej Gminy Dominowo to postać nietuzinkowa, niezwykła, pewnie trochę niedoceniana, która zasługuje na naszą uwagę i szacunek przez to, co robiła, i robi nadal przez niemal całe swoje życie. Co ważne, nie domagając się w zamian nagród, wyróżnień, rozgłosu.

Jest nadzieja i przekonanie, że dzięki Cyfrowej Dziecięcej Encyklopedii Wielkopolan „cichy bohater”, jakim bez wątpienia jest pani Barbara Nowak- Lewandowska oraz jej dokonania przynoszące splendor naszej społeczności nie zostaną niezauważone. Być może dzięki projektowi, bo taki jest jego sens, społeczeństwo dowie się jak wspaniałego sportowca, o niesamowitym harcie ducha ma w swoich szeregach. Niestety pewnie są tacy, którzy nic lub bardzo niewiele wiedzieli o dokonaniach pani Barbary. Od tej pory będzie inaczej!

Pani Barbaro- dziękujemy!