Powrót Encyklopedia Wielkopolan „Walczyć do końca trzeba zawsze, nawet kiedy wydaje się, ze nie ma szans na le...”

Paweł Piotrowski

ur. 24 września 1985
zm.
Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Siemowie

Wywiad z Pawłem Piotrowskim.
Wywiad z Pawłem Piotrowskim cz.2/3
Wywiad z Pawłem Piotrowskim cz. 3/3
Wywiad z dziadkami paraolimpijczyka
Dorobek medalowy
Wywiad z mamą Pawła Piotrowskiego panią Lidią Kaczmarek
Zdjęć: 17
Filmów: 3
Nagrań: 1
Dokumentów: 2

PARAOLIMPIJCZYK

Pochodzenie

Paweł Piotrowski urodził się 24 września 1985 roku w Gostyniu jako syn Henryka i Lidii z domu Biela. Paweł ma dwie siostry: starszą Wioletę i młodszą Katarzynę. Jego rodzinna miejscowość Kunowo (powiat Gostyń) leży około 60 km na południe od Poznania.

Dzieciństwo

Paweł już od wczesnego dzieciństwa był niepełnosprawny fizycznie. Jego dziecięce lata naznaczone były licznymi pobytami w szpitalu. Po urodzeniu stwierdzono u chłopca niedrożność jelit. Podczas drugiej operacji podano mu krew, która jak się okazało, była skażona żółtaczką. W wyniku komplikacji podczas leczenia żółtaczki nastąpiło czterokończynowe porażenie mózgowe. Leczenie było bardzo trudne, trzeba było sprowadzać leki dostępne tylko za granicą. Oprócz leczenia farmakologicznego wymagał długotrwałej rehabilitacji. Do 4 roku życia nie stał samodzielnie, nie potrafił niczego utrzymać w rękach.
Pomimo przeciwności Paweł był żywym dzieckiem i – według relacji jego bliskich – ” wchodził tam, gdzie nawet sprawne dziecko miałoby problem” wejść. Mimo trudu nauczył się jeździć na rowerze, wiele czasu spędzał na nim „pedałując” po okolicy. „Był bardzo otwartym, serdecznym i szczerym chłopcem, dzielił się z kolegami wszystkim, co miał”.
Ciężkie dzieciństwo rodzina starała się urozmaicić, poświęcając mu czas i wymyślając przeróżne rozrywki. Jednym z ulubionych zajęć Pawła Piotrowskiego było łowienie z dziadkiem ryb w stawach, jeziorach. Największą radość sprawiało mu złowienie ryby w naturalnym zbiorniku wodnym. Bardzo lubił też wyjścia do lasu. Pociągała go przyroda, interesował się wszystkimi roślinami, lubił sadzić drzewka. Był ciekawy świata. W dzieciństwie marzył, by zostać piłkarzem. Jako nastolatek grał z kolegami w piłkę – najczęściej na pozycji bramkarza. Znał sylwetki wielu polskich sportowców – szczególnie piłkarzy. Kiedy tylko było możliwe, oglądał transmisje telewizyjne z przeróżnych zawodów.
Gdy miał 10 lat został ministrantem, sumiennie wypełniał swoje obowiązki.
Był i jest dobrym, kochającym synem, bratem i wnuczkiem.

Edukacja

W latach 1991 – 2000 uczęszczał do Szkoły Podstawowej im. Edmunda Bojanowskiego w Kunowie. Po jej ukończeniu w wieku 15 lat opuścił rodzinną wieś i wyjechał do Wrocławia.
W latach 2000 – 2006 uczęszczał do Centrum Kształcenia i Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (CeKiRON), dziś jest to Ewangelickie Centrum Diakonii i Edukacji im. Marcina Lutra we Wrocławiu. Zdobył zawód introligatora – specjalizacja oprawa starodruków. We Wrocławiu kontynuował naukę i w kolejnych latach ukończył liceum ogólnokształcące.
Paweł Piotrowski lubił szkołę, jego ulubionymi przedmiotami była chemia, fizyka i matematyka.

Kariera sportowa

W 2001 roku po namowach wychowawcy zapisał się do klubu sportowego Wojewódzkiego Zrzeszenia Sportowego Niepełnosprawnych „START” Wrocław. Tu miał trenować lekkoatletykę, którą wcześniej się nie interesował. Za namową trenera Jacka Książyka rozpoczął ćwiczenia, sam nie mając do nich przekonania. Nie pokładał wielkich nadziei w sporcie, zajęcia w klubie potraktował jako zabawę. Z czasem jednak coraz więcej czasu poświęcał na treningi. Zimą ćwiczył na siłowni, latem na powietrzu. Dojazdy na treningi sprawiał mu trudność, ponieważ klub mieścił się na drugim końcu miasta.W chwilach zwątpienia mógł liczyć na klubowego przyjaciela Sławomira Marczaka.
Momentem przełomowym było zakwalifikowanie się na Mistrzostwa Polski Seniorów, gdzie jak się później okazało, zdobył swój pierwszy medal. Mając 15 lat został wicemistrzem Polski. Uwierzył w siebie, od tego momentu sport stał się pasją Pawła Piotrowskiego. Dobre, wysokie wyniki zmotywowały sportowca do bardziej intensywnych, wyczerpujących treningów. Wyspecjalizował się w pchnięciu kulą, rzucie dyskiem oraz rzucie oszczepem – ta dyscyplina jest jego ulubioną. Trud włożony w doskonalenie opłacił się. Został powołany do kadry olimpijskiej. Aktualnym trenerem lekkoatlety jest Wojciech Kikowski.
Paweł startuje w grupie F36, co oznacza dziecięce porażenie mózgowe z uszkodzeniem kończyn górnych i dolnych.
Największymi sukcesami sportowca są cztery medale zdobyte na igrzyskach.
Igrzyska Paraolimpijskie w Atenach:
– złoty medal w pchnięciu kulą
– srebrny medal w rzucie oszczepem;
Igrzyska Paraolimpijskie w Pekinie:
– brązowy medal w pchnięciu kulą
– srebrny medal w rzucie oszczepem;
Najcenniejszym medalem jest medal złoty, jednak dla Piotrowskiego najważniejszym krążkiem jest srebrny medal z Pekinu, ponieważ zdobycie go wymagało najwięcej trudu. Na Igrzyskach Paraolimpijskich w Londynie Piotrowski pobił dwa rekordy świata, jednak w klasyfikacji generalnej uplasował się na 4. miejscu w rzucie dyskiem.
W plebiscycie „Gazety Wrocławskiej” Paweł Piotrowski został Sportowcem Roku 2011.
Ma twardy charakter, o czym świadczy jego udział w Mistrzostwach Świata we Francji, gdzie pomimo kontuzji wywalczył dwa medale srebro i brąz.
Ukończył kurs trenerów. Obecnie przygotowuje się do udziału w paraolimpiadzie w Rio de Janeiro w 2016 roku. Spędza czas na zgrupowaniach. Chciałby zdobyć srebrny metal w pchnięciu kulą, ponieważ ma już olimpijskie złoto i brąz, a zdobywając srebro miałby komplet. Marzy o kolejnym medalu w rzucie oszczepem, jednak dyscyplinę wycofano – nie było jej w Londynie i nie będzie w Rio de Janeiro.

Znaczenie postaci

Paweł Piotrowski jest multimedalistą mistrzostw Polski, świata oraz wielokrotnym rekordzistą świata, paraolimpijczykiem. Udowodnił, że człowiek niepełnosprawny może realizować się w życiu, osiągać sukcesy. Poprzez swój udział w międzynarodowych zawodach promuje Polskę. Jest dumą nie tylko swojej rodziny, ale także Kunowa i Gostynia – naszej małej Ojczyzny.

Źródła

Wywiad z Pawłem Piotrowskim
Wywiad z mamą Lidią Kaczmarek
Wywiad z dziadkami Jadwigą i Władysławem Bielą
Rozmowa z siostrą Wioletą Radoła
http://www.start.wroclaw.pl/
http://www.paralympic.org.pl/olimpijczycy.php?zawodnik=1&id=169
http://wielkopolskie.naszemiasto.pl/tag/pawel-piotrowski-sport-gostyn.html
http://www.kunowo.powiatgostyn.pl/Pawel_Piotrowski,2068.html
http://www.kunowo.gostyn24.pl/?i=news&id=143
http://www.gg.bt.pl/2004/info20/olimpijczyk.htm

Kalendarium:

  • 1985 ― Narodziny bohatera
  • 1991 ― edukacja
  • 2000 ― edukacja – CeKi...
  • 2001 ― Mistrzostwa Polski Se...
  • 2003 ― Mistrzostwa Europy w ...
  • 2004 ― Igrzyska Paraolimpijs...
  • 2005 ― Mistrzostwa Europy &#...
  • 2006 ― Mistrzostwa Świata &#...
  • 2008 ― Igrzyska Paraolimpijs...
  • 2011 ― Mistrzostwa Świata &#...
  • 2012 ― Igrzyska Paraolimpijs...
  • 2012 ― Mistrzostwa Europy &#...
  • 2013 ― Mistrzostwa Świata &#...
  • 2014 ― Mistrzostwa Europy &#...

Cytaty:

  • „Wchodził tam, gdzie na...”
  • „Walczyć do końca trzeb...”
  • „Był bardzo otwartym, s...”
  • „Najbardziej sobie ceni...”

Zobacz też: