Pochodzenie
Rodzina Sękowskich pochodzi z Pomorza, z Borów Tucholskich, z miasteczka Czersk.
Dzieciństwo
Bolesław Sękowski urodził się 2 stycznia 1922 roku w Poznaniu. Miał brata Władysława i siostrę Zofię. Dom rodzinny Sękowskich znajduje się w Jerzykowie przy ulicy Granicznej, nad Jeziorem Kowalskie. Rodzice Bolesława to Władysława i Franciszek. Mama zmarła w 1939 roku na gruźlicę, a tata został aresztowany przez okupanta i przebywał przez 5 lat w obozie koncentracyjnym. Dzieci zostały same w czasie wojny.
Lata młodzieńcze były dla Bolesława bardzo trudne, ponieważ przypadły na czas okupacji. Wielu rodzinom zostały zabrane domy przez Niemców. Sękowskich wysiedlono do budynku znajdującego się poza wsią zwanego Maderą. Po aresztowaniu ojca, Bolesław, by utrzymać rodzinę, podjął pracę w gospodarstwie rolnym, a później, jako robotnik leśny, w nadleśnictwie Promno. Pracował również w fabryce mebli w Swarzędzu oraz w fabryce samolotów w Krzesinach.
Edukacja
Bolesław Sękowski jest absolwentem Szkoły Powszechnej w Pobiedziskach. Uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Magdaleny w Poznaniu, gdzie zdał maturę. W 1946 roku rozpoczął studia na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego. Studiował zarówno leśnictwo, jak i rolnictwo ze specjalnością ogrodnictwo. W czasie studiów, wśród kolegów, nazywany był „Wojewodą”, ponieważ pracował jako osoba, która odbiera telefony w Urzędzie Wojewódzkim i tak zarabiał na studia. W lutym 1951 roku ukończył z wyróżnieniem dwa kierunki studiów.
Rodzina
Bolesław Sękowski zawarł związek małżeński z Izabelą Wańkowicz 2 lipca 1951 roku. Żona profesora urodziła się w Wilnie.
Profesor miał trzy córki: Jadwigę, Ewę i Urszulę.
Zatrudnienie
W 1948 roku Bolesław Sękowski został zatrudniony jako asystent w Sadach Doświadczalnych w Przybrodzie. W czerwcu 1950 roku zatrudniono go w Katedrze Sadownictwa. W październiku 1951 roku otrzymał etat adiunkta przy Katedrze Botaniki Leśnej. Jako kierownik Stacji Terenowej przeniósł się do Gołuchowa, gdzie zajmował się roślinami Arboretum. Pracował tam przez 16 lat, prowadząc zajęcia i wykłady z fitosocjologii i dendrologii na Wydziale Leśno-Ogrodniczym. W 1962 roku uzyskał tytuł doktora na Wydziale Leśnym, sześć lat później obronił pracę habilitacyjną. W 1968 roku został zatrudniony na stanowisku docenta w Katedrze Roślin Ozdobnych na Wydziale Ogrodniczym. Rok później powierzono mu stanowisko kierownika Zakładu Dendrologii, którą to funkcję pełnił do dnia przejścia na emeryturę.
Bolesław Sękowski uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego w 1982 roku. Na emeryturę przeszedł w 1992 roku.
Profesor Bolesław Sękowski zmarł, po długotrwałej chorobie, 30 stycznia 1995 roku.
Dorobek naukowy
Pod kierunkiem prof. dr hab. Bolesława Sękowskiego napisano 4 prace doktorskie i 75 prac magisterskich. Był on czynnym członkiem wielu organizacji gospodarczych, społecznych i naukowych. Bolesław Sękowski opublikował 14 książek (szczególnie ważne to „Pomologia systematyczna„, wydana w 1993 roku oraz „101 odmian winorośli do uprawy w Polsce” nagrodzona w 2001 roku na międzynarodowej wystawie winorośli i win we Francji), 160 monografii, rozprawy, artykuły, ekspertyzy oraz projekty. Ważnym dziełem profesora jest również praca „Arboretum Polska„, w której opisano 4306 odmian i selektów polskich, w tym 129 selektów profesora Sękowskiego. Bogactwo tematyki i ilość publikacji mówi o jego ciężkiej pracy i o zamiłowaniu do badań naukowych. Napisał 32 podręczniki – rezultat stale niesłabnącej pracowitości i twórczości aż do ostatnich dni życia. Profesor utrzymywał współpracę (prowadził wymianę nasion) z 300 jednostkami botanicznymi w kraju i za granicą. Utworzył kolekcje wielu roślin, np. winorośli w Baranowie.
Profesor Sękowski był również wyśmienitym pedagogiem, miał zawsze dużo czasu dla swoich studentów i okazywał im wiele życzliwości. Prowadził wykłady, między innymi z dendrologii i szkółkarstwa. Zorganizował ponad 30 obozów naukowych, przez wiele lat był opiekunem Koła Naukowego Ogrodników (na Wydziale Ogrodniczym). Jest on autorem Hymnu Ogrodników.
Bolesław Sękowski był lubiany i szanowany przez studentów oraz współpracowników. Profesor słynął z bardzo nieczytelnego pisma, dlatego, by można było odczytać jego teksty, musiał używać maszyny do pisania.
Bolesław Sękowski pisał też wiersze.
Nagrody
Profesor Bolesław Sękowski za działalność naukową i dydaktyczną był pięciokrotnie uhonorowany nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Otrzymał także wiele wyróżnień i nagród, m.in. nagrodę rektora, Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski i Złoty Krzyż Zasługi.
Znaczenie postaci
Bolesław Sękowski to „wyjątkowy, niezwykły, a zarazem skromny człowiek”, tak o nim mówią współpracownicy oraz osoby, które nauczał.
Postać profesora Bolesława Sękowskiego ma ogromne znaczenie zwłaszcza dla tych, którzy, tak jak on, ukochali przyrodę. Bolesław Sękowski to człowiek, który był szczęśliwy, gdy znajdował się wśród roślin. Zainteresowania profesora głównie dotyczyły pomologii, ale także selekcji, uprawy, rozmnażania drzew i krzewów sprowadzonych do Polski z różnych zakątków świata. Obszary działalności profesora były bardzo szerokie. Z dorobku naukowego, jaki pozostawił po sobie, będą korzystali jeszcze przez wiele pokoleń studenci, ale też szkółkarze, ogrodnicy i inni miłośnicy przyrody.
Profesor był mocno związany z rodzinną miejscowością Jerzykowem, wyselekcjonowaną odmianę brzoskwini nazwał: „Siewka Jerzykowska„.
W holu Kolegium Zembala (budynek Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, ul. Dąbrowskiego 159) umieszczona jest pamiątkowa tablica poświęcona profesorowi Bolesławowi Sękowskiemu. Tablica została uroczyście odsłonięta 15 marca 2006 roku.
Źródła:
– „Zapisani w pamięci„; Uniwersytet Przyrodniczy Poznań,
– „Złota Księga Nauki Polskiej 2000 naukowcy przełomu wieków” wyd. Helion.
– „Wieści Akademickie” Akademia Rolnicza; luty 2005,
– „Rocznik Dendrologiczny”47; Poznań 1999,
– „KTO JEST KIM Poznański Słownik Biograficzny”.