POCHODZENIE I DZIECIŃSTWO
Tadeusz Grzesiak urodził się 5 lutego 1948 r. we wsi Zawisznia w powiecie Hrubieszów (obecnie teren Ukrainy). Rodzice – Stefan (z zawodu szewc) i Władysława zajmowali się rolnictwem, szczególnie hodowlą zwierząt. Ma dwoje rodzeństwa: siostrę Halinę i brata Zbigniewa.W 1951 r. rodzina Grzesiaków przeniosła się do Brzeźnicy Kolonii położonej w powiecie złotowskim, w Wielkopolsce. Mały Tadeusz był mądrym, sprytnym i radosnym chłopcem. Zadawał wiele pytań, był ciekawy świata. Pasjonowała go przyroda, natura. Lubił bawić się ze zwierzętami, które hodowali rodzice. Często spacerował po lesie, „podglądał” zwierzęta i chodził na pobliskie pola w poszukiwaniu interesujących obiektów.
SZKOŁA
Ośmioklasową szkołę podstawową ukończył w Brzeźnicy w 1963 r., potem uczył się w Zasadniczej Szkole Zawodowej im. A. Zawadzkiego w Złotowie. Świadectwo ukończenia otrzymał w 1966 r.
Następnie, w 1969 r. był słuchaczem Korespondencyjnego Liceum Ogólnokształcącego w Szczecinku. W 1970 r. otrzymał tytuł robotnika wykwalifikowanego w zawodzie tokarza.
W 1972 r. ukończył kolejną szkołę – Technikum Mechaniczne dla Pracujących w Złotowie. Otrzymał tytuł technika mechanika w zakresie obróbki skrawaniem i zdał egzamin dojrzałości (21 kwietnia 1972 r.).
W 1993 r. skończył kurs języka niemieckiego dla początkujących, a w 1995 r. dla średnio zaawansowanych w Europejskiej Szkole Kształcenia Korespondencyjnego (ESKK).
PRACA
W 1973 r. podjął swoją pierwszą pracę w PGR w Złotowie, a później w Nowinach. W latach 1973-1975 odbył służbę wojskową w Czarnem, w jednostce zaopatrzenia, następnie w 1979 r. rozpoczął pracę w zakładzie produkcyjnym” Metalplast” w Złotowie. W kolejnych latach pracował na różnych stanowiskach: tokarz, frezer, odlewnik. Był cenionym pracownikiem. Wykonywał swoją pracę profesjonalnie, z wielkim zaangażowaniem, za co otrzymywał pochwały i podziękowania. W 2014 r. przeszedł na emeryturę.
RODZINA
W 1972 r. ożenił się z Wandą Woźniak i przeprowadził do Górznej, wsi położonej na terenie powiatu złotowskiego, w Wielkopolsce. Państwo Grzesiakowie tworzyli szczęśliwą rodzinę. Wychowali dwoje dzieci: córkę Beatę i syna Jacka. Pan Tadeusz zaszczepił w swoich dzieciach pasję zwiedzania i poznawania nowych miejsc. W 2011 r. na skutek choroby żona zmarła. Dzieci założyły już swoje rodziny. Tadeusz Grzesiak ma czworo wnucząt: Jagodę, Antosia, Matyldę i Michalinę. Jest dumny z wnucząt i kiedy tylko może spędza z nimi czas.
DZIEDZINY DZIAŁALNOŚCI
Aktywnie działał na rzecz społeczności lokalnej:
– w 1994 r. był ławnikiem Sądu Rejonowego w Złotowie,
– w 1991 r. służył w Kościelnej Służbie Pielgrzymki Papieskiej (Koszalin),
– w latach 1990-1994 był radnym Gminy Złotów, został doceniony za postawę i osobisty wkład pracy
– od 1982 r. jest członkiem Ochotniczej Straży Pożarnej w Fabryce Elementów Wyposażenia Budownictwa „Metalplast – Złotów” S.A.W Złotowie,
– był aktywnym członkiem związku zawodowego Solidarność,
– jest członkiem Ligi Obrony Kraju, za zasługi otrzymał medal.
Propaguje zdrowy tryb życia, a w szczególności aktywność fizyczną.
Jest współzałożycielem, aktywnym członkiem oraz zawodnikiem klubu strzeleckiego w Złotowie. Organizuje turnieje strzeleckie dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Sam z powodzeniem startuje w turniejach strzeleckich i zdobywa czołowe miejsca.
PASJE
Podróże
Jedną z pasji Tadeusza Grzesiaka są podróże. Upowszechnia on turystykę i krajoznawstwo. Jest członkiem i aktywnie pracuje na rzecz Polskiego Towarzystwa Turystyki Krajoznawczej, wielkim miłośnikiem Krajny i pasjonatem przyrody.
Jest przewodnikiem turystycznym, terenowym po obszarze byłego województwa pilskiego oraz pilotem wycieczek i organizatorem turystyki. Doskonale zna historię regionu. Prowadząc wycieczki, przekazując swoją wiedzę, wzbudza ogromne zainteresowanie uczestników i robi to bezinteresownie. Za profesjonalizm i zasługi otrzymał wiele podziękowań.
Historia i archeologia
Zainteresowanie historią i archeologią to największa pasja Tadeusza Grzesiaka. Od 1985 r. jest członkiem Polskiego Towarzystwa Archeologów i Numizmatyków w Pile. Ściśle współpracuje z archeologami, dzieli się z nimi swoimi znaleziskami. Był opiekunem zabytków (kościół w Piecewie). W poszukiwaniu interesujących przedmiotów przemierzył pieszo wiele kilometrów, zapukał do wielu drzwi, przeszukał wiele strychów. Zgromadził w ten sposób liczne eksponaty. Pośród znalezisk archeologicznych znajdują się np. kurhany, pozostałości grodzisk, urny sprzed kilku tysięcy lat, elementy naczyń, żarna i wiele innych. Początkowo zdobyte przedmioty oddawał do regionalnego Muzeum Ziemi Złotowskiej w Złotowie, z którym do dzisiaj aktywnie współpracuje. W 1992 r. stworzył swoje własne muzeum. Obecnie znajduje się ono w pomieszczeniu Szkoły Podstawowej im Tony’ego Halika w Górznej. Zgromadził w nim kilka tysięcy eksponatów z poszczególnych epok. Największą część stanowią pozostałości po II wojnie światowej oraz z okresu powojennego. W muzeum często goszczą zwiedzający, a Pan Tadeusz z pasją i wielką znajomością tematu opowiada historię swoich eksponatów. Wstęp do muzeum jest bezpłatny i możliwy „na żądanie” o każdej porze dnia, jeśli taka potrzeba zaistnieje. Pan Grzesiak wykorzystuje swoje zbiory i bezinteresownie organizuje wystawy z okazji jubileuszy miast, instytucji i szkół w powiecie złotowskim, tym samym uświetniając uroczystości obchodów jubileuszy. Za pomoc i zaangażowanie otrzymał wiele podziękowań i słów wdzięczności.
Astronomia
Kolejną pasją Tadeusza Grzesiaka jest astronomia. Samodzielnie skonstruował lunetę i przy jej pomocy ogląda niebo, konstelacje gwiazd, kratery na księżycu. Chętnie umożliwia dostęp do takich obserwacji uczniom. Brał udział w organizacji uroczystości „Noc Muzeów” w Muzeum Ziemi Złotowskiej w Złotowie. Udostępniał prywatną lunetę, dając uczestnikom możliwość obejrzenia gwiazd. Z tej okazji przygotował również małą lekcję astronomii.
Radiestezja
Różdżkarstwo to następne hobby Tadeusza Grzesiaka. Jest właścicielem dwóch wahadeł. Jedno z nich to paciorek z kryształu górskiego, liczącego 1800 lat. Pan Tadeusz jest przekonany, że promieniowanie, które wpływa na układ nerwowy człowieka, powoduje drgania mięśni, czego efektem jest ruch wahadła. Wiedzę wykorzystuje na własne potrzeby. Z pomocą wahadełka bada i dobiera odpowiednie przyprawy, zioła, sprawdza nieznane substancje oraz odczytuje (z dłoni) swój aktualny stan zdrowia. W dalszym ciągu poszerza swoją wiedzę w tym zakresie.
ZNACZENIE POSTACI
Tadeusz Grzesiak to z pozoru przeciętny, a zarazem niezwykły człowiek. Działacz, któremu bliskie są sprawy społeczeństwa, szczególnie młodzieży. Szczery, uczynny, skromny, bezinteresownie dzieli się ogromną wiedzą i zaraża swoimi pasjami. Chciałby ocalić od zapomnienia nawet maleńką cząstkę naszej historii. Muzeum, które stworzył pozostanie dla przyszłych pokoleń. Mieszkańcy okolicy, często także nieznajomi, sami przynoszą cenne przedmioty do jego muzeum. Wiedzą, że zaopiekuje się nimi w należyty sposób i spowoduje, że ponownie ożyją. Tadeusz Grzesiak to postać godna naśladowania, która dla współczesnej młodzieży powinna być przykładem. Za zasługi był wielokrotnie nagradzany oraz nominowany do nagrody -wyróżnienia „Człowieka roku” w powiecie złotowskim.